Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρείες!

 Γιώργος Δελαστίκ
Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην υδρόγειο.
Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι' αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.
Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).
Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.
Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.
Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.
Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.
Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.
Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.
Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ' όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα... Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».
Σκάνδαλο
Αντί για φόρους επιδοτήσεις
Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι' αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το... 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.
Πηγή: Έθνος

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Δεν διάβασαν το Μνημόνιο, λένε!

 
Ανατρίχιασε ολόκληρος ο ελληνικός λαός χθες το πρωί, όταν άκουσε τον υπουργό Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να δηλώνει στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ: «Δεν διάβασα το Μνημόνιο»!!! Είναι απίστευτο. Δεν το χωράει νους ανθρώπου.
Ενας κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησης Παπαδήμου, ένας υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ομολογεί δημοσίως ότι συναίνεσε να δεσμευτεί η Ελλάδα για δεκαετίες με μια δανειακή σύμβαση, την οποία δεν έκανε καν τον κόπο να διαβάσει - ούτε λόγος φυσικά να τη μελετήσει.
«Είχα άλλες υποχρεώσεις, είχα άλλα καθήκοντα. Είχα να αντιμετωπίσω το έγκλημα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Δεν ήταν δική μου δουλειά να μελετήσω το Μνημόνιο», πρόσθεσε ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης.
Αν είναι δυνατόν να ξεστομίζει τέτοια πράγματα ένας έμπειρος πολιτικός, ο οποίος διεκδικεί τη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και επομένως δυνάμει ίσως και το αξίωμα του πρωθυπουργού της Ελλάδας!
Οσο και αν ακούγεται παράδοξο όμως οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Μιχ. Χρυσοχοΐδη για την ειλικρίνειά του.
Ομολογώντας ότι δεν έκρινε αναγκαία ούτε την τυπική ανάγνωση του Μνημονίου γιατί είχε να ασχοληθεί με σοβαρότερα πράγματα, αποκαλύπτει το απερίγραπτο κλίμα ανευθυνότητας μέσα στο οποίο οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ενέκριναν το Μνημόνιο, πράγμα που βεβαίως συνιστά πολιτικό έγκλημα κατά της Ελλάδας.
Δεν έχουμε να κάνουμε όμως με μια μεμονωμένη περίπτωση πολιτικής οκνηρίας ενός υπουργού, έστω και σημαντικού, έστω και με φιλοδοξίες να κυβερνήσει τη χώρα. Αυτό θα ήταν καταδικαστέο, λυπηρό, αλλά αντιμετωπίσιμο.
Η πολιτική τραγωδία της πατρίδας αποκαλύπτεται σε όλη της την έκταση από μια άλλη ομολογία τη νύχτα της Δευτέρας. Αυτή τη φορά της Λούκας Κατσέλη, τότε υπουργού Οικονομίας -κατ' εξοχήν δηλαδή αρμόδιας υπουργού μαζί με εκείνον των Οικονομικών να μελετήσουν το Μνημόνιο- η οποία αποκάλυψε στο Mega ότι της δόθηκε περιθώριο μόλις τριών... ωρών (!!!) για να «μελετήσει» το Μνημόνιο πριν το ψηφίσει.
«Εγώ προσωπικά το διάβασα ένα Σάββατο πρωί για τρεις ώρες», είπε επί λέξει, προσθέτοντας ότι και άλλοι υπουργοί είχαν το ίδιο ακριβώς περιθώριο!
Είναι προφανές επομένως ότι το πρόβλημα δεν είναι η αβελτηρία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μεθόδευση του στενού ηγετικού παπανδρεϊκού πυρήνα, ο οποίος υπηρετώντας τον στόχο της πάση θυσία έγκρισης του Μνημονίου διαμόρφωσε συνθήκες που καθιστούσαν ουσιαστικά αδύνατη τη μελέτη των όρων του ακόμη και από τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, πόσω μάλλον από τους βουλευτές του.
Πρόκειται δηλαδή για ολόκληρη επιχείρηση υφαρπαγής της ψήφου τους. Εν μέσω πελάγους άγνοιας του περιεχομένου του Μνημονίου, αλλά και εκμετάλλευσης της παροιμιώδους αδιαφορίας και πολιτικής ανευθυνότητας των υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ούτε καν απαίτησαν να μάθουν τουλάχιστον τι ψηφίζουν!
Οταν αναφερόμαστε σε «υφαρπαγή της ψήφου» και «πέλαγος άγνοιας» των υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, δεν χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς ως ελαφρυντικά, αλλά ως σοβαρότατα επιβαρυντικά στοιχεία για την πολιτική τους υπόσταση.
Υπουργοί και βουλευτές που δεν ξέρουν τι ψηφίζουν και δεν ενδιαφέρονται καν να το μάθουν δεν είναι απλώς άχρηστοι ή ανάξιοι, αλλά επικίνδυνοι.
Επικίνδυνοι τόσο για τη χώρα όσο και για την ίδια τη δημοκρατία. Υπονομεύουν στις συνειδήσεις όλων των πολιτών την αξιοπιστία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Απαξιώνουν συλλήβδην όλο το πολιτικό προσωπικό των κυβερνητικών κομμάτων, το οποίο ήδη βρίσκεται σε κατάταξη κατωτάτης υποστάθμης.
Αμφιβάλλουμε αν αντιλαμβάνονται ότι ένας υπουργός που ψηφίζει εν πλήρει αδιαφορία και άγνοια μέτρα ολέθρια για τη χώρα δεν είναι καθόλου καλύτερος στη συνείδηση του κόσμου από έναν υπουργό που τα ψηφίζει συνειδητά και εσκεμμένα.
ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ
«Εκρηγνυόμενα γιαούρτια»
Ευρηματικός ο τίτλος τεράστιου ρεπορτάζ της γερμανικής συντηρητικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» στην τρίτη της κιόλας σελίδα, αφιερωμένου στους Ελληνες πολιτικούς: «Εκρηγνυόμενα γιαούρτια»! Δηλητηριωδώς αντικειμενικοφανής ο επεξηγηματικός υπότιτλος: «Οι Ελληνες πολιτικοί δεν είναι πλέον ασφαλείς από βίαιες επιθέσεις οργισμένων πολιτών. Συχνά απομένει μόνο η φυγή». Εκτενέστατο και άριστα ενημερωμένο και επικαιροποιημένο το ρεπορτάζ με τη λίστα πληθώρας επιθέσεων με γιαούρτια, αβγά ή άγριου «κραξίματος» υπουργών και πολιτικών κυρίως του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κατά της Ντόρας Μπακογιάννη προσφάτως σε ταβέρνα στο Ηράκλειο ή κατά του Κωστή Χατζηδάκη της ΝΔ. Διεθνής πλέον ο διασυρμός των Ελλήνων πολιτικών.
Γιώργος Δελαστίκ
Πηγή: Έθνος