Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Κάθε χρόνο και φτωχότεροι

Γ. Δελαστίκ
Δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό στατιστικό στοιχείο που να προκαλεί αισιοδοξία. Οι Ελληνες φτωχαίνουν συνεχώς, όλο και περισσότερο, παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί δήθεν επερχόμενης ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας μας. Εβγαλε για παράδειγμα η ΕΛΣΤΑΤ, η στατιστική υπηρεσία, τα στοιχεία για το δεύτερο τρίμηνο του 2013 (Απρίλιος, Μάιος, Ιούνιος) που αφορούν στο διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών. Μαύρα μαντάτα. Νέα μείωση κατά 9,3% σε σύγκριση με το περυσινό δεύτερο τρίμηνο του 2012 - από 33,2 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν πέρυσι έπεσε φέτος στα 30,1 δισεκατομμύρια. Δεν πρόκειται για εξαίρεση, δυστυχώς. Είναι το δέκατο τρίτο (!) συνεχόμενο τρίμηνο που σημειώνεται πτώση. Πάνω από τρία χρόνια δηλαδή το εισόδημα των νοικοκυριών μειώνεται ασταμάτητα.
Στο βάραθρο της μείωσης και οι κοινωνικές παροχές (συντάξεις, επιδόματα κάθε είδους κ.λπ.). Από 11,2 δισ. ευρώ που ήταν πέρυσι στο δεύτερο δίμηνο έπεσαν φέτος στα 9,74 δισεκατομμύρια - μείωση κατά 1,46 δισ. ευρώ, ποσοστό 13%. Και πέρυσι, το ίδιο τρίμηνο, οι κοινωνικές δαπάνες είχαν μειωθεί κατά 9,75% σε σχέση με πρόπερσι που ήταν 12,41 δισ. ευρώ.
Βουτιά και η κατανάλωση, όπως είναι φυσιολογικό, αφού ο κόσμος έχει διαρκώς λιγότερα λεφτά στη διάθεσή του. Μείωση κατά 7,6% στο δεύτερο τρίμηνο, μας πληροφορεί η ΕΛΣΤΑΤ. Μείωση της κατανάλωσης όμως οδηγεί υποχρεωτικά σε κλείσιμο επιχειρήσεων και επομένως σε αύξηση της ανεργίας και στον ιδιωτικό τομέα. Εχουν ήδη χαθεί 900.000 θέσεις εργασίας από το δεύτερο τρίμηνο του 2009 μέχρι το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν κατά 20,9% στον ιδιωτικό τομέα και κατά 16,2% στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, διαλύοντας τις εντέχνως καλλιεργούμενες ψευδαισθήσεις ότι δήθεν την κρίση πληρώνουν μόνο οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, ενώ οι απασχολούμενοι στον δημόσιο τομέα «τη βγάζουν καθαρή». Ασύστο­λο ψέμα που διαδίδεται σκόπιμα για να διχάσει τους εργαζόμενους.
Καταρρέουν τα Ταμεία ως φυσιολογικό επακόλουθο της καλπάζουσας ανεργίας - και πρώτα απ' όλα το ΙΚΑ, η ραχοκοκαλιά του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Το 2009 τα έσοδα του ΙΚΑ ήταν 14,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Το 2012 έπεσαν στα 9,8 δισεκατομμύρια! Εφιαλτική απώλεια εσόδων ύψους 4,4 δισ. ευρώ - το ΙΚΑ έχασε σε τέσσερα χρόνια το 31% των εσόδων του! Με τι λεφτά να πληρώσει συντάξεις; Πού θα τα βρει; Το εννιάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου του 2013 τα έσοδα παρουσιάζουν νέα μείωση 7% σε σχέση με το αντίστοιχο εννιάμηνο του 2010.
Συντάξεις πείνας θα δίνει σε λίγο το ΙΚΑ. Ηδη από τώρα συντάξεις πείνας κάτω των 500 ευρώ δίνει το ΙΚΑ στους 513.609 από τους 1.039.591 συνταξιούχους που έχει συνολικά. Με άλλα λόγια το 49,4% των συνταξιούχων του ΙΚΑ -ο ένας στους δύο δηλαδή- παίρνουν σύνταξη μικρότερη από 500 ευρώ. Αν σε αυτές τις πεντακόσιες χιλιάδες προστεθούν άλλες 700.000 συνταξιούχοι του ΟΓΑ που παίρνουν από 340 ως 500 ευρώ, πάνω από 1.200.000 συνταξιούχοι είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. «Οι γέροι στον Καιάδα!» είναι το σύνθημα της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Εκλογές αποκλείονται με πρωτοβουλία της κυβέρνησης εξαιτίας της κατάστασης που περιγράψαμε. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα συντρίβονταν στις κάλπες μέσα σε αυτό το κλίμα. Τώρα πια δεν μπορούν να θεωρούν δεδομένη ούτε καν την ψήφο των συντηρητικών συνταξιούχων, οι οποίοι πέρυσι τον Ιούνιο τους διέσωσαν εκλογικά.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Οι 5 προβλέψεις του «προφήτη» Στουρνάρα …που πέφτει έξω στα πάντα!

στου 
Πριν από οκτώ μόλις μήνες ο Γ. Στουρνάρας έκανε πανηγυρικές προβλέψεις για αλλαγή του οικονομικού και κοινωνικού κλίματος «από τον Οκτώβριο», που όμως διαψεύστηκαν όλες παταγωδώς. Εχουν συμβεί τα εντελώς αντίθετα από όσα προεξοφλούσε ο υπουργός Οικονομικών.
Την ώρα που μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, τα ελληνικά νοικοκυριά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και ακόμη και οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης πνέουν μένεα εναντίον του, ο εκτός τόπου και χρόνου υπουργός εξακολουθεί ωστόσο να τα παρουσιάζει όλα ρόδινα. Δυστυχώς για τον τόπο, ο κ. Στουρνάρας τείνει να εξελιχθεί στον πιο αφερέγγυο υπουργό Οικονομικών των τελευταίων δεκαετιών. Υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται, ελπίδες που αποδεικνύονται φρούδες, δεσμεύσεις που απλά παραμένουν δεσμεύσεις. Το αποτέλεσμα; Αυτοκτονίες, ανέχεια, απόγνωση.
Απόλυτα αναξιόπιστος, ο κ. Στουρνάρας συχνά παρουσιάζεται «τροϊκανότερος των τροϊκανών», αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την τύχη των πολιτών. Ακόμη και τώρα πέφτει έξω στις προβλέψεις του και διαψεύδεται.Στις 3 Φεβρουαρίου ο κ. Στουρνάρας είχε δώσει συνέντευξη (στην εφημερίδα «Καθημερινή»), που μάλιστα είχε γίνει πρώτο θέμα λόγω της βεβαιότητας που εξέπεμπε ο υπουργός Οικονομικών, ότι «η ανάπτυξη θα αρχίσει τον Οκτώβριο», όπως ήταν και ο χαρακτηριστικός τίτλος.
Μια απλή αντιδιαστολή των πέντε βασικών προβλέψεων που είχε κάνει ο κ. Στουρνάρας με αυτά που ισχύουν σήμερα καταδεικνύει το μέγεθος της αποτυχίας και της αναξιοπιστίας του:
1. Είπε: «Οταν η Ελλάδα αρχίσει να ανακάμπτει, κάτι που εκτιμώ ότι θα συμβεί από τον προσεχή Οκτώβριο, το κενό αυτό θα αρχίσει να κλείνει γρήγορα».
Η πραγματικότητα: Από του χρόνου, που στην καλύτερη περίπτωση η ανάπτυξη θα είναι μηδενική, και βλέπουμε. Οπως αναφέρεται στον Προϋπολογισμό, που παρουσιάστηκε από το υπουργείο Οικονομικών, αλλά και στην ετήσια έκθεση του ΔΝΤ, η ελληνική οικονομία εκτιμάται ότι θα επιστρέψει σε ρυθμό ανάπτυξης 0,6% εντός του 2014.
2. Είπε: «Εάν το πλεόνασμα αποδειχθεί μεγαλύτερο του στόχου, έχουμε ήδη συμφωνήσει το 70% της υπέρβασης να το διοχετεύσουμε είτε σε κοινωνικές παροχές είτε σε μείωση φόρων».
Η πραγματικότητα: Η τρύπα των εσόδων αγγίζει το 1 δισ. ευρώ, ενώ, αν υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος του χρόνου, θα είναι ελάχιστο και θα είναι αποτέλεσμα της γενικευμένης στάσης πληρωμών του Δημοσίου. Ποιες κοινωνικές παροχές και ποια μείωση φόρων; Κανένα φως στον ορίζοντα. Ούτε τον ΦΠΑ μειώνουν ούτε τον φόρο στα καύσιμα ούτε και αυτόν στα ακίνητα.
3. Είπε: «Είμαστε κοντά στην ελπίδα και δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα».
Η πραγματικότητα: Στις 4 Νοεμβρίου έρχεται η τρόικα, που, όπως όλα δείχνουν, θα ζητήσει νέα μέτρα. Το προανήγγειλε ακόμα και ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας το βράδυ της Δευτέρας, θέτοντας εμμέσως θέμα παρεμβάσεων στο καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Αλλά και ο Προϋπολογισμός για το επόμενο έτος προβλέπει φορολογικά μέτρα ύψους 1,5 δισ. ευρώ, με το βάρος να πέφτει και πάλι στα φυσικά πρόσωπα, καθώς και δραματικές περικοπές δαπανών ύψους 2,2 δισ. ευρώ στους τομείς των συντάξεων, της Υγείας, της Παιδείας και της Αμυνας. Εμφατική, εξάλλου, ήταν η τοποθέτηση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Ολι Ρεν την Τετάρτη, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να βρίσκεται υπό επιτήρηση για όσο διάστημα το χρέος της παραμένει πάνω από το 75% του ΑΕΠ.
4. Είπε (για τον φόρο ακινήτων): «Στόχος μας είναι να επιμεριστεί αυτό το ποσό με όσο δικαιότερο τρόπο γίνεται».
Η πραγματικότητα: Με τον ενιαίο φόρο ακινήτων μειώνεται η φορολογική επιβάρυνση για τους πλουσίους και αυξάνεται για τα μεσαία εισοδήματα. Δεν μοιάζει να είναι και ο δικαιότερος τρόπος.
5. Είπε: «Η ανεργία θα αρχίσει να μειώνεται προς το τέλος του έτους».
Η πραγματικότητα: Οχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά κοντεύει να φτάσει το 30%. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat, η ανεργία στην Ελλάδα ανήλθε στο 27,9% του ενεργού πληθυσμού και σε απόλυτους αριθμούς στα 1.400.000 άτομα.
Κυριακάτικη Δημοκρατία

Μπογιόπουλος:Το χρέος είναι ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ (και «άρα» διαγραμμένο)!



«Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της», έλεγε την περασμένη βδομάδα σε συνέντευξή του στο «Spiegel», ο Τζορτζ Σόρος. «Όχι», απαντά η κυβέρνηση, το χρέος είναι «βιώσιμο» και θα το πληρώσουμε. Μόνο να: Δώστε μας μια επιμήκυνση μέχρι το… 2064!
Αφού λοιπόν ήδη μας το ξεφούρνισαν πόσο μακριά πάει αυτό το παραμύθι, ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση: Υποτίθεται πως όσα φρικτά βιώνει ο ελληνικός λαός τα βιώνει για να μειωθεί το χρέος. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το εξής:
Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕΠ. Αλλά το 2014 (σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού) μετά από τέσσερα χρόνια αδιάκοπης βαρβαρότητας, μετά από δύο μνημόνια, μετά από διαρκείς εφαρμοστικούς, από μεσοπρόθεσμα και από μακροπρόθεσμα μέτρα λεηλασίας, μετά από χαράτσια, φοροληστείες και «κουρέματα», το χρέος αναμένεται να έχει εκτιναχτεί στο177,5% του ΑΕΠ!
Δηλαδή θα είναι κατά 50 μονάδες μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ από τη στιγμή που υποτίθεται ότι άρχισαν να το μειώνουν!
 Μετά από 4 χρόνια μνημονίων το χρέος το 2014 θα βρίσκεται στο 177,5% του ΑΕΠ (προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2014)
Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Και σίγουρα δεν πρόκειται να τον σταματήσουν τα μνημόνια. Τα μνημόνια και οι τρόικες δεν μειώνουν το χρέος. Ποτέ δεν είχαν τέτοιο στόχο. Τα μνημόνια και οι τρόικες «ταΐζουν» το χρέος.
Οι κυβερνώντες λένε ότι παίρνουν δάνεια (και συνάπτουν μνημόνια) γιατί η χώρα έχει χρέη. Ψέμα! Ισχύει το αντίστροφο: Οι χώρες (όχι μόνο η Ελλάδα) δεν παίρνουν δάνεια επειδή έχουν χρέη, έχουν χρέη επειδή παίρνουν δάνεια! Και τα μεν δάνεια τα ξεκοκκαλίζουν οι πλουτοκράτες. Τα δε - όλο και αυξανόμενα - χρέη των δανείων τα φορτώνονται οι λαοί.  
Αυτή δεν είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Σύμφωνα με τον Στίγκλιτς, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, οι χρεωμένες χώρες κατέβαλαν στους πιστωτές τους για αποπληρωμή παλιότερων χρεών το διάστημα 1984 – 2000 το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρισ. δολαρίων!
Χαρακτηριστικό επίσης το παράδειγμα που έρχεται από τη δεκαετία του '80 και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας: Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια, στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δισ. δολάρια. Μέσα σε μια εξαετία, δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από εκείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!
Κάπως έτσι, σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών, επέρχεται - όπως περιέγραφε ο Λένιν - ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε».
Όπως προκύπτει από την προχτεσινή έκθεση της Eurostat, η πολιτική της «μείωσης των χρέους» έχει οδηγήσει σε αύξηση του χρέους σε όλα (ανεξαιρέτως!) τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης
Η πολιτική της λιτότητας, με μνημόνια και τρόικες ή χωρίς, αξιοποιεί το χρέος ως πρόσχημα για νέες μειώσεις μισθών, για νέες μειώσεις συντάξεων, για νέες αυξήσεις φόρων, για γενικό ξεπούλημα, για κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακών δικαιωμάτων. Συνεχίζοντας (με ή χωρίς μνημόνια) την ίδια πολιτική, την πολιτική του μνημονίου, δεν μειώνουν το χρέος. Το διογκώνουν! Το πολλαπλασιάζουν!
Τα παραπάνω δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου «λάθους». Και σίγουρα στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει γίνει κανένα «λάθος»…
Τα χρέη και τα ελλείμματα (ή τα πλεονάσματα) είναι μέρος του δημόσιου πλούτου που παράγεται από τον ιδρώτα των πολλών. Είναι κι αυτά, δηλαδή, κομμάτια του συνολικού δημόσιου πλούτου που κάποιοι λίγοι κηφήνες τον υπεξαιρούν διαχρονικά. Τα δάνεια που προκαλούν τα χρέη δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) σε μισθούς και συντάξεις εργαζομένων, όπως με θρασύτητα ισχυρίζονται οι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Επιστρέφουν σχεδόν στο σύνολό τους σε δανειστές και τοκογλύφους! Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στην Υγεία και την Παιδεία. Πάνε στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές, στους κεφαλαιοκράτες που τα απομυζούν για να χρηματοδοτούν τις μπίζνες και τις ανακεφαλαιώσεις τους. Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στο ανύπαρκτο κράτος Πρόνοιας. Πάνε για να καλύπτονται οι τρύπες από τις φοροαπαλλαγές, τις φοροελαφρύνσεις, τα «πακέτα» ενισχύσεων, τις επιχορηγήσεις προς την ολιγαρχία. Πάνε για το μεγάλοφαγοπότι που άλλοτε λέγεται Ολυμπιάδα, άλλοτε λέγεται υποβρύχια που γέρνουν και  μονίμως λέγεται ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί.
Εν ολίγοις: Ο δανεισμός και η υπερχρέωση αποτελεί τη (συνήθη στον καπιταλισμό) τακτική της ολιγαρχίας, μέσω της οποίας το κεφάλαιο αφενός εξασφαλίζει πηγές για τη δική του ρευστότητα, αφετέρου συνεχίζει να χρεώνει τα βάρη του δικού του δανεισμού στα λαϊκά στρώματα.
Εκεί πηγαίνουν τα δάνεια. Από εκεί προέρχονται τα χρέη. Αυτά πληρώνει ο ελληνικός λαός. Και τα πληρώνει αέναα.
Απόδειξη:
1)    Από το Μάαστριχτ και μετά, δηλαδή την τελευταία 20ετία, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 772,9 δισ. ευρώ!
2)    Μόνο από το 2000 και μετά, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για τόκους και χρεολύσια μακροπρόθεσμων δανείων το ποσό των 400,5 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, για εξοφλήσεις εντόκων και βραχυπρόθεσμων τίτλων έχει πληρώσει πάνω από 240 δισ. ευρώ. Άθροισμα: 640,5 δισ. ευρώ!
Τα παραπάνω στοιχεία και οι σχετικοί πίνακες, που περιλαμβάνουν τις δαπάνες για την καταβολή τόκων, χρεολυσίων και τις εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων και εντόκων γραμματίων, ομολογούνται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2013 (σελίδα 133)
Από τη μια μεριά, λοιπόν, το κράτος και οι κυβερνήσεις δανείζονται αστρονομικά ποσά με τα οποία χρηματοδοτείται η δράση των κεφαλαιοκρατών. Από την άλλη μεριά ο λαός πληρώνει τα χρέη των κεφαλαιοκρατών και του κράτους και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Με τόκο!
Είναι προφανές, λοιπόν, τι συμβαίνει:
Ο ελληνικός λαός που για να καταστήσει «βιώσιμο το χρέος» - ένα χρέος που άλλοι το δημιούργησαν, άλλοι το προκάλεσαν και άλλοι το «έφαγαν» -πλήρωσε μόνο την τελευταία 20ετία σε τόκους κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο ευρώ,τώρα, πάλι στο όνομα της «βιωσιμότητας του χρέους», θα «πρέπει» να ζήσει χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς δικαιώματα, ώστε μέχρι το 2020 να τους έχει πληρώσει άλλα τόσα. Και αφού τους τα πληρώσει κι αυτά, τότε - το 2020 - θα τους «χρωστάει» κι άλλα τόσα, τα οποία (αν το σενάριο του κ.Στουρνάρα για 50ετές ομόλογο «ευωδοθεί») θα τα πληρώνει μέχρι το 2064. Που τότε θα του πουν ότι χρωστάει κι άλλα τόσα κοκ!
Επομένως, από τα προηγούμενα, αν απορρέει κάτι ως χρέος του λαού, είναι τούτο:
Το ευγενέστερο των «χρεών» του λαού, συνώνυμο της ίδιας του της ύπαρξης, είναι να οργανωθεί, να αντισταθεί και να διαγράψει το χρέος που όχι μόνο το έχει πληρώσει διπλό και τρίδιπλο, αλλά του λένε ότι θα το πληρώνουν και τα παιδιά του και τα εγγόνια του, κι αυτό, το πληρωμένο χρέος, ποτέ δεν θα τελειώνει!
Αν κάτι απορρέει ως πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η λύση σε αυτή την ατέλειωτη φρίκη δεν θα έρθει ούτε με την «επιμήκυνση» του χρέους, ούτε με τα «κουρέματα», ούτε με λογιστικούς προσδιορισμούς για το ποιο είναι το «καλό» και ποιο είναι το «κακό» χρέος, ποιο είναι «επονείδιστο» χρέος και ποιο όχι. Το χρέος είναι όλο επονείδιστο και κυρίως είναι όλο ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ. Από ένα λαό που δεν είχε καμία οφειλή, αλλά το πλήρωσε!
Εναπόκειται, τελικά, στον ίδιο τον λαό να επιβάλλει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα καταστήσουν το πληρωμένο χρέος και διαγραμμένο.  
Υστερόγραφο:
Αν η δική μας προσέγγιση είναι «δογματική», τότε παραπέμπουμε σε ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από άρθρο της (καθόλου δογματικής) «Καθημερινής» της περασμένης Κυριακής: 
«Δύο διάσημοι οικονομολόγοι που ασχολούνται ειδικά με την κρίση της Ευρωζώνης, ο Βέλγος καθηγητής στην Οικονομική Σχολή του Λονδίνου (LSE), κ. Paul De Grauwe, και η Κινέζα καθηγήτρια στο Κολλέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, κ. Yuemei Ji, σε κοινή εργασία τους, μελετούν τα δεδομένα και καταλήγουν στην εξής απάντηση: Κληρονομιά της λιτότητας θα είναι τα μη βιώσιμα χρέη (…). Μεταξύ των περιπτώσεων που επικαλούνται για να στηρίξουν το συμπέρασμά τους είναι η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και βεβαίως (όπως θα έχετε καταλάβει...) η χώρα μας. Αν υποθέσουμε -γράφουν- ότι η Ελλάδα θα πληρώνει επιτόκια όχι μεγαλύτερα από τον ρυθμό της ετήσιας οικονομικής μεγέθυνσής της, για να μειωθεί το χρέος της στο 90% του ΑΕΠ θα απαιτηθούν 22 έως 50 χρόνια, ανάλογα με το ύψος των ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων. Θα απαιτηθούν 50 χρόνια αν το πρωτογενές πλεόνασμα είναι 2% ετησίως, 30 χρόνια αν είναι 3% και 22 χρόνια αν είναι 4%. Όπερ σημαίνει, επιβολή πολύ βαριάς λιτότητας επί 22 χρόνια ή βαριάς επί 30 χρόνια ή λιγότερο βαριάς (αλλά, πάντως, λιτότητας…) επί μισό αιώνα, για 50 χρόνια (…)».

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Στη... φυλακή (!) όσοι αντιτίθενται στους κανονισμούς της ΕΕ

 
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να ποινικοποιήσει την πολιτική δράση των αντιπάλων της

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Απίστευτης ολοκληρωτικής νοοτροπίας είναι η κορυφαίας πολιτικής σημασίας θέση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, την οποία επιχειρούν να περάσουν ως τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο για να προστεθεί στον Ποινικό Κώδικα της χώρας μας προκειμένου να βάζουν στη φυλακή όποιον αντιστέκεται, αντιτίθεται ή απλώς εκδηλώνει τη διαφωνία του με την εξωτερική πολιτική της…ΕΕ! Εξι μήνες φυλακή το λιγότερο! Το ίδιο θα παθαίνει και όποιος διαφωνεί με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για εμπάργκο ή επίθεση σε κάποια χώρα! Είναι ανατριχιαστικό, παρανοϊκά αυταρχικό, αλλά καθόλου αστείο. Το κείμενο της κυβερνητικής τροπολογίας είναι σαφέστατο: «Οποιος με πρόθεση παραβιάζει κυρώσεις ή περιοριστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί σε βάρος κρατών ή οντοτήτων ή οργανισμών ή φυσικών ή νομικών προσώπων με αποφάσεις του Συμβουλείου Ασφαλείας του ΟΗΕ ή με κανονισμούς της ΕΕ, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών εκτός αν από άλλη διάταξη προβλέπεται βαρύτερη ποινή. Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζονται και όταν οι προβλεπόμενες σ’ αυτό πράξεις δεν είναι αξιόποινες κατά τους νόμους της χώρας στην οποία τελέστηκαν» αναφέρεται επί λέξει. Αυτό θέλει η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να είναι το νέο άρθρο 458Α του Ποινικού κώδικα της Ελλάδας με τίτλο « Παραβάσεις αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και κανονισμών της ΕΕ»! Είναι εξωφρενικό αυτό που προβλέπει αυτός ο νόμος. Η ΕΕ π.χ. θεωρεί το κουρδικό ΡΚΚ «τρομοκρατική οργάνωση», άρα όποιος Ελληνας πολίτης συμπαρασταθεί στο ΡΚΚ θα κλείνεται από δω και πέρα στη φυλακή!


Αν η ΕΕ αύριο αποφασίσει π.χ. να ταχθεί υπερ μιας εισβολής στη Συρία, όποιος Ελληνας διαφωνεί με την απόφαση αυτή και είτε διαδηλώνει εναντίον των εισβολέων είτε διακηρύσσει εγγράφως η προφορικά την αντίθεσή του με την εισβολή, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα τον χώνει φυλακή! Καλά, ας μην αναφερθούμε στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας που είχε την έγκριση της Εε και που αν είχε καλυφθεί με4 αποφάσεις της ΕΕ για κυρώσεις, όλοι ανεξαιρέτως οι Ελληνες θα είχαν πάει …φυλακή(!), αφού σύμφωνα με δημοσκοπήσεις εκείνης της εποχής το 97% του ελληνικού λαού ήταν υπέρ της Γιουγκοσλαβίας και έδειχνε εμπράκτως την αλληλεγγύη του στους Γιουγκοσλάβους με διαδηλώσεις, με αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας κλπ. Αν αυτό το νέο….σαμαροβενιζελικό άρθρο του ποινικού Κώδικα ίσχυε ακόμα παλιότερα , στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν έγινε η πρώτη επίθεση εναντίον του Ιράκ με κάλυψη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, πάλι θα είχαν μπει στη φυλακή περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες, οι οποίοι συμπαραστέκονταν μαχητικά στο Ιράκ και δεν συμπαρατάσσονταν με τους εισβολείς.

Το ΚΚΕ προς τιμήν του πρωτοστάτησε στην κοινοβουλευτική αντίσταση κατά της επονείδιστης κυβερνητικής τροπολογίας και κατέστησε το θέμα ευρύτατα γνωστό σε όλο τον ελληνικό λαό. Κατά της τροπολογίας τάχθηκαν και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε γίνει γνωστό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή, αλλά η πολιτική πρόθεση των κυβερνητικών κομμάτων ήταν σαφέστατη: ήθελαν να ποινικοποιήσουν την πολιτική δράση που αντιτίθεται στις επιλογές της ΕΕ στην εξωτερική πολιτική. Πραγματικά ανήκουστο. Το είπε άλλωστε καθαρά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μάκης Βορίδης, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: « η έννομη τάξη με μηδενική ανοχή οφείλει να εφαρμόσει τις διατάξεις της επιβολής του δικαίου. Έχουμε κάνει μια επιλογή.

Ανήκουμε και πιστεύουμε σ΄ αυτή τη συγκεκριμένη διεθνή έννομη τάξη και στην ΕΕ..». ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αντέτειναν ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης. « Η τροπολογία επιχειρεί να εμποδίσει οποιαδήποτε αντίδραση στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα» τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης. «Δεν μπορεί να ποινικοποιείτε πολιτική δράση ή πολιτικές αντιθέσεις στη βάση ρυθμίσεων και αποφάσεων διεθνών οργανισμών» υπογράμμισε ο Θόδωρος Δρίτσας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νότης Μαριάς από τους Ανεξάρτητους Έλληνες επισήμανε ότι αυτή η κυβερνητική διάταξη «επί της ουσίας ποινικοποιεί το διεθνές δίκαιο». Φωνές βοώντων εν τη κυβερνητική ερήμω….

* Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ' την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Η ανώμαλη προσγείωση των κυβερνητικών ψευδαισθήσεων

Samaras
του Σταύρου Λυγερού
Εχοντας βάλει όλα τα αυγά του στο γερμανικό καλάθι, ο Σαμαράς προσδοκούσε ότι μετά τις γερμανικές εκλογές η Μέρκελ θα άναβε το «πράσινο φως» για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τώρα που το οικοδόμημα των αβάσιμων προσδοκιών δοκιμάζεται από την πραγματικότητα καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Η κυβέρνηση ισχυριζόταν μέχρι τώρα ότι η ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος δεν είναι μόνο αναγκαία, αλλά είναι και ικανή συνθήκη για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Γι’ αυτό και έκανε τα πάντα για να το επιτύχει, έστω και πλασματικά.Μπορεί για τους δικούς της λόγους η τρόικα να αναγνωρίζει ότι το 2013 θα κλείσει με ένα ελάχιστο πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά η στάση της αποδεικνύει πως η προσδοκία των Σαμαρά – Βενιζέλου είναι ψευδαίσθηση. Πριν από ένα χρόνο είναι αλήθεια ότι το Eurogroup είχε θέσει την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ως προϋπόθεση για την αναδιάρθρωση. Δεν είχε, όμως, δεσμευτεί σαφώς ότι θα τη δρομολογούσε αμέσως.
Για μια ακόμα φορά οι κυβερνώντες υποτίμησαν την υποκρισία του ευρω-ιερατείου. Μπορεί το ΔΝΤ να πιέζει την Ευρωζώνη για την αναδιάρθρωση, αλλά οι δυο τους συμφωνούν απολύτως ότι η Ελλάδα χρειάζεται πρόσθετα μέτρα, μεταξύ των οποίων και νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα κ.λπ. Ο λόγος είναι ότι διαψεύδεται από τα γεγονότα ο ισχυρισμός πως η ελληνική οικονομία εισέρχεται σε φάση σταθεροποίησης.
Εάν το ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί σύμφωνα με την πρόβλεψη ή ίσως και λίγο λιγότερο, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην ένεση από τον τουρισμό. Κι αυτή με τη σειρά της οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν εξουδετερωθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ανταγωνιστικές τουριστικές αγορές, όπως η Τυνησία, η Αίγυπτος, η Συρία και η Τουρκία.
Το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, που με επιμονή θέτει το ΔΝΤ, είναι διαβατήριο για τη σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας όχι μόνο στις Αγορές, αλλά και στην ανάπτυξη. Εάν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, η ελληνική οικονομία είναι καταδικασμένη να παραμένει εγκλωβισμένη στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Με το χρέος σε τέτοια ύψη, ακόμα κι αν κάποιοι βρεθούν να μας δανείσουν, θα ζητήσουν απαγορευτικά επιτόκια, της τάξεως του 7%.
Μέχρι προσφάτως, ο Σαμαράς πορευόταν με βάρκα την ελπίδα ότι η αναδιάρθρωση θα πραγματοποιηθεί σύντομα και ότι αυτή θα άνοιγε το δρόμο για μεγάλες άμεσες ξένες επενδύσεις και για επιστροφή στις Αγορές. Αντί γι’ αυτό, το ευρωιερατείο του σερβίρει νέο Μνημόνιο και νέα μέτρα. Αυξάνοντας, όμως, τη δόση της μονοδιάστατης λιτότητας, θα ενταθεί η ασφυξία στην αγορά, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των οικονομικών και κοινωνικών ερειπίων.
Ας σημειωθεί ότι το 2012 σημειώθηκε αποεπένδυση της τάξεως του 20%, ενώ οι προβλέψεις για το 2013 δεν είναι καθόλου αισιόδοξες. Σε αυτό το περιβάλλον η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, εξωθώντας το πιο μορφωμένο κομμάτι των νέων επιστημόνων σε μετανάστευση.
Με τις ψευδαισθήσεις της να διαλύονται, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει περιέλθει σε νευρική κρίση. Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί την επιβολή πρόσθετων οριζόντιων μέτρων, όπως απαιτεί η τρόικα. Τις προηγούμενες ημέρες, μάλιστα το Μέγαρο Μαξίμου διοχέτευε την πρόθεση του ακόμα και να προσφύγει στις κάλπες, εάν οι δανειστές επέμεναν στην απαίτηση τους. Περιττό να αναφέρουμε ότι πριν αλέκτορα φωνήσαι κατάπιε την απειλή του.
Από την πλευρά τους, το ευρωιερατείο και το ΔΝΤ εμφανίζονται ανελαστικοί στο ζήτημα της λήψης πρόσθετων μέτρων. Οι δραματικές προειδοποιήσεις του Σαμαρά ότι δεν υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να περάσουν από τη Βουλή και ότι η κυβέρνηση του θα αποσταθεροποιηθεί δεν φαίνεται να συγκινούν τους δανειστές. Προφανώς, θεωρούν ότι η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια να προβάλει, πραγματική αντίσταση κι ότι και αυτή τη φορά θα εκτελέσει τις εντολές τους. Κι αποδεικνύεται πως εκτιμούν σωστά.
Έχοντας δηλώσει ότι δεν θα λάβουν νέα οριζόντια μέτρα, αλλά χωρίς να είναι διατεθειμένοι, και κυρίως προετοιμασμένο, να συγκρουστούν με την τρόικα, οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα δρέψουν μόνο αρνητικούς καρπούς. Κι αυτό όχι μόνο στη σχέση τους με τους δανειστές, αλλά και στο επίπεδο των ευαίσθητων εσωτερικών πολιτικών ισορροπιών.
Πατώντας στις διαβεβαιώσεις των αρχηγών τους βουλευτές της συμπολίτευσης έχουν εκτεθεί σ’ αυτή τη γραμμή, γεγονός που τους δυσκολεύει πολύ να ψηφίσουν νέες περικοπές. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση παρακάμψει το Κοινοβούλιο, η διάχυτη δυσαρέσκεια των βουλευτών συνιστά μόνη της έναν παράγοντα αστάθειας Πολύ περισσότερο όταν είναι κοινός τόπος ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει μετά τις ευρωεκλογές.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Η αλήθεια για την "κόλαση" που ομολόγησε ο Στουρνάρας


Πηγή: Γιώργος Δελαστίκ - "Επίκαιρα"

Δεν είχε καμία αμφιβολία μιλώντας στο Βήμα την Κυριακή ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας: «Ως τον Ιούνιο θα είναι κόλαση!» δήλωσε χωρίς περιστροφές, ξεσκεπάζοντας ως πολιτικό απατεώνα τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος λίγες μέρες νωρίτερα διακήρυσσε ότι... η Ελλάδα άρχισε να βγαίνει από την κρίση! Αν η «έξοδος από την κρίση» κατά Σαμαρά σημαίνει «είσοδο στην κόλαση» κατά Στουρνάρα, μόνο ευτυχείς από τις εξελίξεις δεν μπορούν να αισθάνονται οι Έλληνες.

Δυστυχώς, ο Στουρνάρας είναι αυτός που λέει την αλήθεια. Πραγματική κόλαση μας περιμένει και το 2014. Ο λόγος είναι απλούστατος: οι Γερμανοί έχουν ήδη αποφασίσει να υπαγάγουν την Ελλάδα σε νέο Μνημόνιο!

Απολύτως ικανοποιημένοι από τη δουλοφροσύνη των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά - Βενιζέλου, έκριναν ότι πρέπει να συνεχιστεί προς το συμφέρον της Γερμανίας η μνημονιακή υποδούλωση της Ελλάδας.

Άρχισαν έτσι να προκαλούν ασφυκτική οικονομική πίεση πάνω στην Ελλάδα, όντες βέβαιοι ότι σε δυο τρεις μήνες η κυβέρνηση Σαμαρά θα έχει γονατίσει και θα έχει αποδεχτεί τους όρους που θα της υπαγορεύσει το Βερολίνο, αφού παίξει για μερικές μέρες τη φαρσοκωμωδία της «αντίστασης».

Το νέο Μνημόνιο

Οι Γερμανοί ξέρουν ότι Σαμαράς και Βενιζέλος είναι πλέον «αγκιστρωμένα ψάρια». Θα επιβιώσουν πολιτικά μόνο όσο βρίσκονται στην εξουσία. Τη νύχτα των βουλευτικών εκλογών θα τους κατασπαράξουν οι εσωκομματικοί τους αντίπαλοι και θα αρχίσει η προσωπική τους περιπέτεια. Στη βάση αυτή, σωστά εκτιμούν στο Βερολίνο ότι οι νυν αρχηγοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν κανένα περιθώριο αντίστασης στις εντολές των Γερμανών, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι πραγματικά ήθελαν να αντισταθούν στη μνημονιακή πολιτική, πράγμα άκρως αμφίβολο.

Το νέο Μνημόνιο θέλουν οι Γερμανοί να έχει επιβληθεί μέσα στο επόμενο τρίμηνο και να καλύπτει την τριετία 2014-2016, με δεδομένο ότι το Μνημόνιο που βρίσκεται σε ισχύ λήγει το Μάιο που μας έρχεται, σε περίπου επτά μήνες.
\
Με δεδομένο ότι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν στην Ελλάδα το αργότερο τον Ιούνιο του 2016, οι Γερμανοί θέλουν από πολιτική σκοπιά ο νικητής των εκλογών, πιθανότατα ο ΣΥΡΙΖΑ, να παραλάβει μια ολοκληρωτικά κατεστραμμένη οικονομία και μια Ελλάδα αλυσοδεμένη με δάνεια τουλάχιστον για τον επόμενο... μισό αιώνα! Στόχος τους είναι να εκβιάσουν και την επόμενη κυβέρνηση της χώρας μας και να την κάνουν τυφλό όργανο τους, όπως είναι δηλαδή η εθελόδουλη κυβέρνηση Σαμαρά.

Τα όπλα εκβιασμού

Το κύριο όπλο εκβιασμού που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί για την υπογραφή του νέου Μνημονίου είναι ομόλογα ύψους περίπου 4,5 δις ευρώ που είχαν εκδοθεί το 2009 επί κυβέρνησης Καραμανλή για να στηριχτούν οι ελληνικές τράπεζες. Τα ομόλογα αυτά λήγουν το Μάιο του 2014.

Σε πολιτικό επίπεδο είχε διαμορφωθεί ένα κλίμα κατανόησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ να μην πληρωθούν τα ομόλογα αυτά, αλλά να αντικατασταθούν από νέα ομόλογα του ελληνικού κράτους προς τις τράπεζες που κατείχαν τα ομόλογα αυτά, να μετακυλιστεί δηλαδή η εξόφληση τους για αργότερα με μηδαμινό πρόσθετο κόστος, αφού σήμερα τα επιτόκια είναι ασήμαντα.

Υπάρχει και ένα δεύτερο όπλο εκβιασμού της Ελλάδας. Μέχρι το 2016 λήγουν ομόλογα ελληνικά που είχαν εκδοθεί πριν από την κρίση (τεχνοκρατικά ονομάζονται ANFANs) και βρίσκονται στην κατοχή κεντρικών τραπεζών χωρών της Ευρωζώνης, συνολικού ύψους περίπου 6 δις ευρώ. Πέρσι το Νοέμβριο, στο πλαίσιο του Eurogroup, είχε υπάρξει μια καταρχήν πολιτική συμφωνία τα ομόλογα αυτά να μην πληρωθούν, αλλά να αντικατασταθούν με άλλα ομόλογα του ελληνικού κράτους που θα λήγουν αργότερα.

Την περασμένη εβδομάδα όμως ο Γερμανός Γεργκ Άσμουσεν, μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έστειλε σαφέστατο το μήνυμα ότι η ΕΚΤ αρνείται να συναινέσει στην ανανέωση των ελληνικών ομολόγων επειδή τη θεωρεί νομισματική χρηματοδότηση της Ελλάδας, πράγμα που ρητά απαγορεύεται. Η Ελλάδα επομένως πρέπει να βρει... 4,5 + 6 = 10,5 δις μόνο για τα συγκεκριμένα ομόλογα! Είναι φυσικά αδύνατον να τα βρει μόνη της.

Οι Γερμανοί όμως είναι προθυμότατοι να της δώσουν δάνειο 10 δις ευρώ υπό τον όρο νέου τριετούς Μνημονίου! Πόσω μάλλον που αυτά τα 10 δις θα τα πάρουν όλα, κυριολεκτικά όλα, οι ευρωπαϊκές κεντρικές και ιδιωτικές τράπεζες! Εμάς θα χρεώσουν και αυτοί θα τα πάρουν! Και θα μας χώσουν επιπλέον σε νέο καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας! Εξαιρετικό σχέδιο, αν έχεις απέναντι σου κυβέρνηση σαν αυτή του Σαμαρά και του Βενιζέλου.

 Καταποντισμός των Ελλήνων

Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δραματική για τον ελληνικό λαό. Τα χρέη γίνονται βουνά πανύψηλα, ενώ το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων καταβαραθρώνεται. Με το πρώτο πακέτο στήριξης από τις χώρες της Ευρωζώνης η Ελλάδα δανείστηκε 53 δις ευρώ. Με το δεύτερο πακέτο δανείων από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF) η χώρα μας έχει χρεωθεί 145 δις που έχουν εκταμιευτεί σχεδόν όλα, καθώς απομένουν προς εκταμίευση περίπου 10 δις.

Αυτά τα συνολικά 200 δις ευρώ δόθηκαν σχεδόν όλα στις ξένες τράπεζες, περίπου στο σύνολο τους ευρωπαϊκές, που είχαν δανείσει την Ελλάδα. Διασώθηκε έτσι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αφού πήρε τα λεφτά του, αλλά ταυτόχρονα η χώρα μας αλυσοδέθηκε με δάνεια ως το... 2048!

Το τραγελαφικό δε της υπόθεσης έγκειται στο ότι σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει το σύνηθες φληνάφημα «η σημερινή γενιά έφαγε τα λεφτά των επόμενων γενεών» σε ότι αφορά στο μέσο Έλληνα.
Αντιθέτως, ανατριχιαστικά είναι σε σχέση με τους Έλληνες τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Κομισιόν για την εξέλίξη του πραγματικού ακαθάριστου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών στην ΕΕ από το 2007, τελευταία χρονιά πριν από την οικονομική κρίση, ως το 2013.

Το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων καταποντίστηκε, λοιπόν, κατά το εφιαλτικό, αδιανόητο σε καιρό ειρήνης ποσοστό του... 35,4% (!), μας πληροφορεί η Κομισιόν, ανάμεσα στο 2007 και το 2013.

Ακόμη πιο τραγική γίνεται η καταβαράθρωση του εισοδήματος των Ελλήνων όταν συγκριθεί με εκείνη των άλλων χωρών που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς: πτώση κατά 6,2% του ακαθάριστου διαθέσιμου εισοδήματος των Ιρλανδών και μείωση κατά 5,3% των Πορτογάλων! Έξι και επτά φορές λιγότερο! Η τραγωδία των Ελλήνων είναι ασύγκριτη.

Μνημόνιο για πάντα

Το χειρότερο είναι ότι, όπως συνειδητοποιήσαμε με τη συζήτηση των τελευταίων ημερών, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα σωτηρίας ούτε σε... δεκαετίες (!), αν δεν αλλάξει η σημερινή πολιτική της ΕΕ.

Ήρθε στο φως της δημοσιότητας ο κανονισμός της ΕΕ 472 του 2013, βάσει του οποίου όποια κράτη δανείστηκαν με οποιονδήποτε τρόπο από τα κράτη ή τους μηχανισμούς της ΕΕ (ΕFSF κ.λπ.) θα παραμένουν υποχρεωτικά σε καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης» μετά το τέλος των Μνημονίων και μέχρι να έχουν αποπληρώσει το 75% του χρέους τους.

Αυτό το καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης» ορίζεται ρητά ότι συμπεριλαμβάνει συνεχή δημοσιονομικό έλεγχο της χώρας από την ΕΕ, υποχρεωτική λήψη μέτρων αν κάποια από τις ανά τετράμηνο αξιολογήσεις που θα κάνει η ΕΕ δεν βγάλει ικανοποιητικά αποτελέσματα, αναστολή χρηματοδοτήσεων από την ΕΕ κ.λπ. Όλα όσα βλέπουμε, δηλαδή, να κάνει στην Ελλάδα η τρόικα ως εκπρόσωπος των δυνάμεων κατοχής της πατρίδας μας σήμερα!

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με βάση τα ευρωπαϊκά δάνεια που έχει πάρει μέχρι στιγμής η Ελλάδα και μετά από μελέτη του χρόνου λήψης τους, βάσει του προαναφερθέντος κανονισμού της ΕΕ, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Λουκάς Παπαδήμος και το «δίδυμο της συμφοράς» Αντώνης Σαμαράς και Βαγγέλης Βενιζέλος έχουν ήδη βάλει την Ελλάδα σε ουσιαστικά μνημονιακό καθεστώς μέχρι το έτος... 2039!

Δεν πρόκειται για κακόγουστο αστείο ή για δημοσιογραφική υπερβολή. Είναι η ωμή αλήθεια. Μόνο το 2039 θα έχει αποπληρωθεί το 75% των σημερινών (προσοχή, μόνο των σημερινών!) δανείων. Αν γίνει επιμήκυνση κατά δέκα ή είκοσι χρόνια, περνάμε οριστικά στη φάση του... «Μνημόνιο για πάντα»!

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Iδού η «κόλαση» του κ. Στουρνάρα

Γράφει ο Ceteris Paribus
Πού το πάει η κυβέρνηση στήνοντας σκηνικό «σύγκρουσης» με την τρόικα για να μη ληφθούν νέα (οριζόντια) μέτρα για το 2014; Οι κανόνες της στρατηγικής λένε ότι κάθε σύγκρουση κρύβει εν δυνάμει μια διαπραγμάτευση ή τροφοδοτείται απ’ αυτήν. Ακριβώς αυτό συμβαίνει και στην προκείμενη περίπτωση. Τι ακριβώς διαπραγματεύεται η κυβέρνηση και τι η πλευρά των δανειστών; Όλα έχουν να κάνουν με τέσσερα αμετάθετα ορόσημα:
Το πρώτο είναι η κατάθεση στη Βουλή του προϋπολογισμού του 2014, μέχρι τις 20 Νοεμβρίου. Εκεί θα πρέπει να αποτυπωθούν αναλυτικά τα μέτρα που θα στηρίζουν τους στόχους του προϋπολογισμού. Άρα στις επόμενες δύο με τρεις βδομάδες θα πρέπει να επέλθει συμφωνία ανάμεσα στην τρόικα και την κυβέρνηση για τα μέτρα που θα παρθούν το 2014 και θα αποτυπωθούν εντελώς συγκεκριμένα, ώστε να είναι βιώσιμη η εκτέλεση του προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Αν δεν υπάρξει τέτοια συμφωνία, τότε όλα; Τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Σίγουρα πάντως δεν πρόκειται να πάμε σε μια πολύμηνη κατάσταση «ψυχρού πολέμου» κυβέρνησης – τρόικας με όλες τις εκκρεμότητες ανοιχτές, καθώς το δεύτερο ορόσημο είναι κοντά και αφορά την έκθεση της τρόικας το Δεκέμβριο για την εκταμίευση των δύο δανειακών δόσεων (τρίτου και τέταρτου τριμήνου) που θα συμπτυχθούν σε μία, συνολικού ύψους περί τα 4,5 δισ. ευρώ. Αν δεν εκταμιευτούν οι δύο αυτές δόσεις, απλούστατα δεν κλείνει το δημοσιονομικό έτος 2013! Για να εκταμιευτούν, θα πρέπει η τρόικα να κάνει θετική προς τούτο έκθεση, άρα να έχουν υλοποιηθεί όλα τα προαπαιτούμενα (όχι μόνο τα 4 γνωστά για το τρίτο τρίμηνο αλλά και όλα όσα αφορούν το 2013… Θα πρέπει επίσης να συνεδριάσει το Δ.Σ. του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), που για να αποφασίσει θετικά, θα πρέπει να έχει εχέγγυα ότι εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος για το επόμενο δωδεκάμηνο, δηλαδή μέχρι και το Δεκέμβριο του 2014. Για να εκπληρωθούν λοιπόν οι προϋποθέσεις για την εκταμίευση των δύο δόσεων, η κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει ανοιχτό το μέτωπο με την τρόικα λόγω προϋπολογισμού 2014. Αλλά ούτε αυτό αρκεί: θα πρέπει να έχουν ληφθεί αποφάσεις για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του 2014 ώστε το ΔΝΤ να αποφασίσει θετικά για την εκταμίευση. Όσον αφορά το ΔΝΤ, το ίδιο ακριβώς πρόβλημα θα υπάρχει και για τις εκταμιεύσεις του πρώτου και του δεύτερου τριμήνου του 2014… Οι Γερμανοί όμως δεν φαίνεται να βιάζονται να σχηματίσουν κυβέρνηση πριν το Δεκέμβριο, ενώ Ευρωπαίοι αξιωματούχοι παραπέμπουν τις ουσιαστικές αποφάσεις για το ελληνικό πρόγραμμα στον Απρίλιο, όταν θα επικυρωθούν από τη Eurostat τα αποτελέσματα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2013 και άρα του ύψους του πρωτογενούς πλεονάσματος – εάν αυτό υπάρχει στην πραγματικότητα. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ανεξάρτητα από το αν η ελληνική κυβέρνηση υλοποιήσει τα προαπαιτούμενα, για τις δύο δόσεις, αυτές μπορεί να μην εκταμιευτούν λόγω ΔΝΤ και τρόικας… Μάλιστα, η εκκρεμότητα με τις δόσεις μπορεί δυνητικά να παραταθεί μέχρι και τον Απρίλιο! Σε κάθε περίπτωση, η τρόικα διαθέτει αυτό το υπερόπλο για να ασκήσει… θανατηφόρες πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση και να την «τηγανίζει» για αρκετούς μήνες. Αυτό ακριβώς εννοεί ο κ. Στουρνάρας όταν δηλώνει ότι οι επόμενοι μήνες «θα είναι κόλαση»…

Ύστερα έρχεται το ορόσημο του Απριλίου, οπότε θα μάθουμε πόσο θεωρεί η τρόικα (διά χειλέων Eurostat) ότι είναι το πρωτογενές πλεόνασμα. Είναι ένας ακόμη μοχλός πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση, καθώς η Eurostat μπορεί κάλλιστα να ανακοινώσει μέχρι και… πρωτογενές έλλειμμα, αφού είναι κοινό μυστικό ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της κυβέρνησης είναι «πέτσινο»… Με βάση πάντως αυτή την ανακοίνωση, θα αρχίσει η διαπραγμάτευση για το χρηματοδοτικό κενό, το νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα και το τρίτο μνημόνιο.
Τέλος, η πλέον καθοριστική συζήτηση, για τη μορφή της νέας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, μετατίθεται για μετά τις ευρωεκλογές – οι δανειστές θέλουν να ξέρουν με ποιον υπογράφουν και πόσο καλά «στέκει πολιτικά», κάτι που θα το ξέρουν ύστερα από τις ευρωεκλογές…
Εκτός λοιπόν από τον κίνδυνο να τηγανίζεται επί μήνες, η κυβέρνηση κινδυνεύει να πάει στις ευρωεκλογές πολιτικά… κατεστραμμένη: με όλα τα θέματα ανοιχτά, έχοντας παραβεί τον «όρκο» της να μην πάρει νέα μέτρα και με το μείζον ζήτημα του χρέους να έχει παραπεμφθεί στο διάστημα μετά τις ευρωεκλογές.
Ό,τι και αν πιστεύει κανείς για τον κ. Σαμαρά, σίγουρα δεν μοιάζει με πολιτικό που είναι πρόθυμος να αυτοκτονήσει… Γι’ αυτό το σκηνικό της σύγκρουσης με την τρόικα αυτή τη φορά μπορεί να μην αποδειχτεί μπλόφα, γι’ αυτό οι εκλογές είναι πολύ πιθανές!
Διότι ο κ. Σαμαράς είναι λογικό να πιστεύει ότι αν ξεκινήσει με ήττα τώρα, δηλαδή αναγκαστεί να λάβει οριζόντια μέτρα με τον προϋπολογισμό του 2014, δεν θα βγει… σώος από την «κόλαση» των επόμενων μηνών. Η μόνη του σωτηρία είναι να πείσει την τρόικα ότι το δημοσιονομικό κενό του 2014 είναι περί το 1 δισ. ευρώ, που πιστεύει ότι μπορεί να καλυφθεί με μέτρα που θα βαφτιστούν «μη οριζόντια», αλλά «στοχευμένα»… Το ερώτημα είναι αν η τρόικα έχει λόγους να του κάνει ένα τέτοιο «δώρο» τώρα, στο ξεκίνημα της πολύμηνης «κόλασης», ιδιαίτερα μάλιστα όταν θα φανεί σαν νίκη εναντίον της… Θα το μάθουμε πολύ σύντομα, καθώς το πρώτο ορόσημο, του προϋπολογισμού, είναι κοντά…
 
rizopoulospost.com

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Η «επανάσταση» των ανδρεικέλων


Τα δωσίλογα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ πήραν τα «όπλα» εναντίον των αφεντικών τους στήνοντας μια νέα παράσταση φρενοβλαβούς υποκρισίας και θηριώδους εμπαιγμού μας…

Έχουν εκτελέσει όλα τα «συμβόλαια θανάτου» των μαφιόζων του χρήματος, έχουν διαλύσει ολοκληρωτικά την ελληνική κοινωνία, έχουν σαβανώσει και βάλει στον τάφο τον ελληνικό λαό και «επαναστατούν» για το φτυάρι που θα ρίξει το χώμα στον τάφο…


ΤΩΡΑ ετοιμάζονται να προχωρήσουν και σε κατασχέσεις καταθέσεων, μισθών, συντάξεων, επιδομάτων (που θα τα βαπτίσουν καταθέσεις) και παράλληλα «στασιάζουν» εναντίον της τρόικας και την «απειλούν» ότι δεν θα δεχτούν άλλα μέτρα!!!

Όλος ο δωσίλογος πολιτικός υπόκοσμος και οι «πόρνες» τους (ΜΜΕ) καλλιεργούν ένα κλίμα πολέμου με την τρόικα…

Οι πωρωμένοι πολιτικοί απατεώνες, τα υποζύγια της ευρω-χούντας, όλα αυτά τα απανθρωπάρια της κτηνώδους λεηλασίας και καταστροφής μας, ξαφνικά φόρεσαν τις αρματωσιές του αγώνα και επιχειρούν να εμφανιστούν, με κομπάζουσα αυθάδεια, σαν αγωνιστές του ’21!!!

Αδυνατεί και η ελληνική γλώσσα (η πλουσιότατη αυτή γλώσσα) να βρει το κατάλληλο λεκτικό γι αυτό το πρωτοφανές, άθλιο και μακάβριο θέατρο των δολοφόνων εκτελεστών της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της…

Ας παρακάμψουμε, όμως, αυτή την τερατωδία του εμπαιγμού μας. Εξάλλου μόνο οι παντελώς ηλίθιοι και οι μισθοφόροι του καθεστώτος μπορεί να τραφούν από τέτοιες θεατρικές παραστάσεις «ανταρσιών»…

Το ουσιαστικό πολιτικό ζήτημα βρίσκεται αλλού: Ότι τέτοια παρανοϊκά και κακόγουστα πολιτικά κιτς αποτελούν προμηνύματα νέων, ακόμα πιο δολοφονικών, συμφορών.

Η άποψη ότι στήνουν αυτό το γελοίο θέατρο τα κυβερνητικά ανδρείκελα για εκλογικούς λόγους (για πρόωρες εκλογές), είναι επιδερμική και δεν μας ικανοποιεί. Υπάρχει φυσικά και το στοιχείο της εκλογικής τους διάσωσης, αλλά δεν είναι το καθοριστικό, αλλά συμπληρωματικό.

Το καθοριστικό στοιχείο βρίσκεται στο κλείσιμο του κύκλου της τελεσίδικης χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας και στις πολιτικές στρατηγικές που απορρέουν από αυτό το γεγονός.

Ο ασθενής που τον κρατούσαν με νύχια και με δόντια στην εντατική δεν αντέχει άλλο και πεθαίνει. Η ελληνική κοινωνία χρεοκοπημένη ουσιαστικά φτάνει και στην επίσημη και τελεσίδικη ΠΤΩΧΕΥΣΗ.

Φαίνεται ότι ετοιμάζεται να υπογραφεί η ληξιαρχική πράξη αυτού του επεισοδίου (της τελεσίδικης χρεοκοπίας) και τα ανδρείκελα στήνουν το θέατρο της «ηρωικής αντίστασης», ρίχνοντας τα βάρη αυτής της νέας συμφοράς στην τρόικα και ετοιμάζοντας το έδαφος για νέες απάτες στο νέο σκηνικό…

Σε αυτό συνηγορεί και η «σύγκρουση» του ΔΝΤ με τους χρηματιστηριακούς μαφιόζους της ΕΕ.

Μια τέτοια κατάσταση «αιφνίδιου θανάτου» καθορίζει και τις ανάλογες πολιτικές στρατηγικές: Της ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ, με τα συνακόλουθα που έχουμε περιγράψει σε προηγούμενα κείμενά μας…

Το θέατρο του «πολέμου» που έχει στηθεί με την τρόικα, μάλλον καθορίζεται από αυτή την πράξη του δράματος: Της άτακτης και τελεσίδικης χρεοκοπίας και των συνθηκών της ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ…

Συνθήκες που αν δεν αναχαιτιστούν από τον παράγοντα «λαός» (εξέγερση του ελληνικού λαού), οδηγούν στον ΟΛΙΚΟ ΓΥΨΟ…

Η «εξέγερση» των ανδρεικέλων πάει να προλάβει (σαν υποκατάστατο) την πραγματική ΕΞΕΓΕΡΣΗ: Τη λαϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ…


Πηγή: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=31699#31699

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Το πρόγραμμα "σωτηρίας" των χωρών.

Το επικίνδυνο δόγμα της «ξεχωριστής» Αμερικής

Σε μπούμεραγνκ για την παγκόσμια αξιοπιστία των ΗΠΑ κινδυνεύει να εξελιχθεί το επικίνδυνο δόγμα περί «ξεχωριστής» Αμερικής, μετά τις αποτυχημένες επεμβάσεις στο εξωτερικό και τις κραυγαλέες ανισότητες, την εγκληματικότητα και τους φυλετικούς διαχωρισμούς στο εσωτερικό της χώρας. 
Μεγάλη συζήτηση έχει προκαλέσει στους κύκλους των διανοουμένων το απόσπασμα της πρόσφατης επιστολής-άρθρο του Βλαντιμίρ Πούτιν στην εφημερίδα New York Times, σχετικά με τη Συρία, όπου αναφερόταν στον ισχυρισμό του Μπαράκ Ομπάμα περί «ξεχωριστού» αμερικανικού λαού. Συγκεκριμένα ο Πούτιν έγραψε: «Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο πράγμα να ενθαρρύνεις τους ανθρώπους να βλέπουν τους εαυτούς τους ως ξεχωριστούς, όποιο κι αν είναι το κίνητρο. Υπάρχουν μεγάλες και μικρές χώρες, πλούσιες και φτωχές, με μακρές δημοκρατικές παραδόσεις και άλλες που αναζητούν το δρόμο προς τη δημοκρατία. Οι πολιτικές τους διαφέρουν πολύ. Είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά όταν ζητούμε την ευλογία του Θεού, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μας δημιούργησε όλους ίσους».
Ο Πούτιν δεν αμφισβητεί ρητά τα διαπιστευτήρια της Αμερικής να διεκδικεί το «ξεχωριστό» για τον εαυτό της, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι το βασικό θέμα. Ας κοιτάξουμε για παράδειγμα την εισοδηματική ανισότητα. Σε μια πρόσφατη έρευνα του CNNMoney για την ανισότητα, ο πρώην υπουργός Εργασίας των ΗΠΑ και καθηγητής του Μπέρκλεϊ, Ρόμπερτ Ρέιχ έκανε τη συγκλονιστική δήλωση ότι, οι 400 πλουσιότεροι άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν περισσότερο πλούτο από όσο κατέχουν 150 εκατομμύρια φτωχότεροι αμερικανοί. Δεν πρόκειται βέβαια μόνο για την εισοδηματική ανισότητα, αλλά και για την ανισότητα στη διάρκεια ζωής και την εκπαίδευση. Και τα πρότυπα της ανισότητας πολλαπλασιάζονται γρήγορα, όταν πρόκειται για τις φυλετικές σχέσεις στην Αμερική, όπου η αχαλίνωτη φυλετική προκατάληψη παραμένει ακόμη ως γεγονός στην αμερικανική κοινωνία.
Αλά καρτ εφαρμογή των αξιών
Η αμερικανική αυτοεκτίμηση περί «ξεχωριστού» και «εξαίσιου» λαού δεν αντέχει στον έλεγχο. Οι καθημερινές δολοφονίες στην Αμερική φθάνουν κατά μέσο όρο τις 87, ενώ η χώρα κατέχει μακράν το παγκόσμιο ρεκόρ στον αριθμό των πολέμων που διεξήγαγε και των επιθέσεων που έχει εξαπολύσει. Επίσης είναι μόνη χώρα που έχει χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα. Όλα αυτά, ασφαλώς κάνουν την Αμερική "ξεχωριστή" ..αλλά μόνο υπό μια αρνητική έννοια.

Δείτε τις συνέπειες που ακολούθησαν στον απόηχο των πολιτικών που γίνονται με γνώμονα αυτή τη θεωρία. Μεγάλο μέρος του κόσμου πιστεύει ότι οι ΗΠΑ ενδίδουν στην υποκρισία όταν κάνουν λόγο για «ξεχωριστό» έθνος με αποτέλεσμα να μειώνεται το κύρος της Αμερικής σε όλο τον κόσμο. Η Ουάσιγκτον μιλά για την εφαρμογή των «αξιών» μόνο επιλεκτικά, με άλλο κριτήριο για το Ιράν και άλλο για τη Σαουδική Αραβία! Με μία στάση απέναντι στο Μπαχρέιν, αλλά μια αντίθετη αντίδραση για τη Συρία! Ένα απαιτητικό πρότυπο για τη Γάζα, αλλά χωρίς περιορισμούς για τις πράξεις βίας του Ισραήλ, Και όμως όλοι αυτοί βρίσκονται στην ίδια περιοχή.
Οι πολιτικές των ΗΠΑ αναγκάζουν όλο και περισσότερο τις μικρές χώρες με έντονο αίσθημα ανασφάλειας, να επινοούν αποτρεπτικές στρατηγικές προκειμένου να αποκρούσουν πιθανή επίθεση των ΗΠΑ, πράγμα που με τη σειρά του επηρεάζει την παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφάλειας. Εν τω μεταξύ, η αντίληψη περί «ξεχωριστού» έθνους ώθησε τις ΗΠΑ σε ενέργειες εκτός του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο προηγούμενο που αποδυναμώνει τον παγκόσμιο οργανισμό, που παρά τις ελλείψεις του εξακολουθεί να παραμένει το μόνο διαθέσιμο δημόσιο φόρουμ, για την προώθηση της ειρήνης και της ανάπτυξης.
Εγκληματικές συνέπειες
Το δόγμα της «ξεχωριστής» Αμερικής λειτούργησε αρνητικά στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, όπου οι ΗΠΑ με την κατασταλτική προσέγγισή τους δεν κατάφεραν να εντυπωσιάσουν τους αυτόχθονες πληθυσμούς, που είναι ριζωμένοι στην ιστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό τους. Σήμερα, κατά ειρωνικό τρόπο, το μέτρο της επιτυχίας των επεμβάσεων των ΗΠΑ σε αυτές τις δύο χώρες, τίθεται από την άποψη της αποτελεσματικής απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων, δηλαδή να αποχωρήσουν με τάξη και ασφάλεια από την εμπόλεμη ζώνη. Είναι αμφίβολο πλέον εάν οι δύο αυτές χώρες θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν επαγγελματίες της Δημοκρατίας σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα.

Ο ισχυρισμός του Μπαράκ Ομπάμα ότι τα αμερικανική ιδανικά και οι αρχές κάνουν τη χώρα «ξεχωριστή» και «μοναδική» είναι μια επικίνδυνη θεωρία. Αντηχεί ως ένα άλλο εξίσου υποβλητικό δόγμα που πριν από οκτώ δεκαετίες αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, και το οποίο είχε καταστροφικές συνέπειες. Η πίστη στον εαυτό μας ως «εξαιρετικό» ενέχει πάντα τον κίνδυνο της προτροπής σε υπερβολικές ενέργειες. Το Γκουαντάναμο και το Αμπού Γκράιμπ ζωντανεύουν τις μνήμες των πιο φρικτών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τις ΗΠΑ στο πλαίσιο των δράσεων με το πρόσχημα της «εξαιρετικότητας»!
Οι αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις σε κυρίαρχα κράτη πολύ συχνά κατέληξαν στην επιδείνωση ήδη περίπλοκων καταστάσεων όπως για παράδειγμα στην Αϊτή, τη Λιβερία, τη Σομαλία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ. Και αυτό ακριβώς καθιστά εξαιρετικά σημαντικό και το συριακό πρόβλημα. Αναμφισβήτητα, το δόγμα της αμερικανικής «μοναδικότητας» και του «ξεχωριστού» άνοιξε το δρόμο για τον τραγικό εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Χάρη στην έγκαιρη ρωσική διπλωματική πρωτοβουλία, σταμάτησε μια άλλη άμεση στρατιωτική επέμβαση από την κυβέρνηση Ομπάμα, στο όνομα αυτής της θεωρίας. Τώρα, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ανακτήσει η Συρία την ταυτότητά της, ως μια εξαιρετικά κοσμική πλουραλιστική κοινωνία, όπου πολλές θρησκείες και εθνοτικές ταυτότητες συνυπήρχαν ειρηνικά.
Συντάκτης: 
Ο M. K. Μπραντρακουάρ είναι Ινδός, πρώην διπλωμάτης, σχολιαστής και αναλυτής σε διεθνή θέματα, ειδικά για τις εξελίξεις στη Ρωσία, την Κεντρική Ασία, την Κίνα, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράν και τη Μέση Ανατολή. Είναι τακτικός αρθρογράφος στο The Asia Times Online, στο Στρατηγικό Ίδρυμα Πολιτισμού της Μόσχας, στα έντυπα, The Hindu, Deccan Herald και στην ιστοσελίδα Rediff.com

Πηγή: http://rbth.gr/opinion/2013/10/10/to_epikindyno_dogma_ti_ksexoristi_ameriki_25595.html
Το πρωτόπτυπο άρθρο βρίσκεται εδώ: russia-direct.org

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Αδύνατη πλέον η σωτηρία της κυβέρνησης Σαμαρά

 
τ0υ Γιώργου Δελαστίκ
Πολιτικός... «καρπαζοεισπράκτορας» έχει καταντήσει πλέον η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Όποιο στοιχείο κι αν δημοσιευτεί για την Ελλάδα, κάθε έκθεση διεθνούς οργανισμού αναφερόμενη στην οικονομική κατάσταση της χώρας μας σήμερα συνιστά πλήγμα κατά της πολιτικής που ασκούν Σαμαράς και Βενιζέλος, καθώς αποκαλύπτει πόσο ολέθρια αποτελέσματα έχει. Ακόμη χειρότερα, διαγράφουν ένα εξαιρετικά ζοφερό μέλλον για την Ελλάδα και τους Έλληνες, παρά τα κυβερνητικά φληναφήματα περί δήθεν «ανάπτυξης».
Παρόλο που οι βουλευτικές εκλογές απέχουν δυόμισι ολόκληρα χρόνια, τα νεότερα ιδίως σε ηλικία στελέχη της ΝΔ που θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα επανεκλογής όσο η κυβέρνηση εξακολουθεί να εφαρμόζει την ίδια μνημονιακή πολιτική που διαλύει τη χώρα. Αρχίζουν έτσι να αντιδρούν υποτονικά προκειμένου να έχουν ίσως κάποια ελπίδα προσωπικής πολιτικής διάσωσης, μη εμφανιζόμενοι απολύτως ταυτισμένοι με την πιο ανάλγητη και αντιλαϊκή πολιτική που έχει υλοποιήσει ποτέ κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα.
Στο πλαίσιο αυτό, οι δεξιοί βουλευτές...
αφενός σε μεγάλο ποσοστό ζητούν το κεφάλι του πασοκικής προέλευσης αδίστακτου υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, επιδιώκοντας την καθαίρεση του, και αφετέρου τόσο οι καραμανλικοί όσο και οι μητσοτακικοί διαφοροποιούνται εμφανώς από την ακροδεξιά γραμμή του Αντώνη Σαμαρά.
Τρικυμία σε... ποτήρι
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Γιάννης Στουρνάρας χαράζει μόνος του την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, υλοποιώντας όλες τις εντολές των Γερμανών, ενημερώνοντας απλώς τον Αντώνη Σαμαρά για τις αποφάσεις του. Είναι επίσης πολύ πιο σημαντικός από τον Βαγγέλη Βενιζέλο.
Οι αντιδράσεις κατά του Στουρνάρα δεκάδων βουλευτών της ΝΔ και κάποιων από το ΠΑΣΟΚ λαμβάνουν υπόψη τους και το γεγονός ότι με μεγάλη χαρά τόσο ο Βενιζέλος όσο και πρωτίστως ο Σαμαράς θα ήθελαν να ξεφορτωθούν τον Στουρνάρα. Ο άνθρωπος αυτός όμως δεν είναι μόνο των Γερμανών. Είναι και ο άνθρωπος των Ελλήνων τραπεζιτών, του μοναδικού, δηλαδή, τμήματος της οικονομικής ελίτ της χώρας που στηρίζει αμετακίνητα την κυβέρνηση Σαμαρά - για όσο τουλάχιστον χρονικό διάστημα διατηρεί τις βάσιμες ελπίδες του ότι κάτι θα μπορέσουν να διασώσουν προσωπικά και οι Έλληνες τραπεζίτες στη διαδικασία σταδιακής υπαγωγής του ελληνικού τραπεζικού συστήματος στο αντίστοιχο γερμανικό.
Υπό το πρίσμα αυτό, όσο κι αν επιθυμεί ο Σαμαράς να διώξει τον Στουρνάρα και όσο κι αν είναι βέβαιος ότι καθόλου δεν θα διαμαρτυρηθεί γι'αυτό ο Βενιζέλος, αποκλείεται να το κάνει υπό τις παρούσες συνθήκες, αν δεν θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά. Γι'αυτό, άλλωστε, έσπευσε να τον καλύψει πλήρως την περασμένη εβδομάδα, όταν φούντωσαν οι σχετικές φήμες περί δήθεν πιέσεων των δεξιών βουλευτών να απομακρυνθεί ο Γ. Στουρνάρας.
Τι θα γίνει αργότερα, βέβαια, όταν θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές και η κυβέρνηση Σαμαρά θα καταρρέει, είναι αδύνατον να προβλεφθεί από τώρα. Δεδομένου ότι ο Α. Σαμαράς θα καθαιρεθεί από αρχηγός μόλις η ΝΔ χάσει τις βουλευτικές εκλογές οι διακριτικές αντιδράσεις καραμανλικών και μητσοτακικών στη θεωρία «των δύο άκρων» πρέπει να ιδωθούν υπό το πρίσμα του πλασαρίσματος όσων καταγγέλλουν την ανοησία αυτή στη «μετασαμαρική» ΝΔ. Προετοιμάζονται για τη φάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ στην αντιπολίτευση, οπότε, φυσικά, θα ήταν ακόμη πιο γελοία μια ΝΔ που θα ισχυριζόταν ότι... η κυβέρνηση της χώρας «παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου»!
Παραμύθι η «ανάπτυξη»
Χαστούκι για την κυβέρνηση από πολιτική σκοπιά ήταν η έκθεση του ΔΝΤ που αποκάλυψε ότι για το 2014 χρειάζονται μέτρα που να φέρουν στα κρατικά ταμεία τουλάχιστον 2,6 δις ευρώ, άρα η κυβέρνηση Σαμαρά έλεγε ψέματα όταν διαβεβαίωνε ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα τον επόμενο χρόνο. Το ΔΝΤ διακήρυξε επίσης για μια ακόμη φορά ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο χωρίς νέο «κούρεμα», χωρίς, δηλαδή, αυτή τη φορά να υποστούν ζημιές τα κράτη της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ - πράγμα που, φυσικά, αρνούνται κατηγορηματικά οι Γερμανοί.
Οι πάντες ομολογούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί και αποδεικνύουν την αλήθεια αυτής της διαπίστωσης. Για την τετραετία 2013-2016, π.χ., η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει για ομόλογα που έχει εκδώσει και τα οποία λήγουν σε αυτό το χρονικό διάστημα το κολοσσιαίο ποσό των 74,7 δκ ευρώ και, μάλιστα, στην ίδια τετραετία η χώρα μας πρέπει να πληρώσει επιπλέον 36,5 δις ευρώ για τόκους - συνολικά δηλαδή... 111,2 δις ευρώ από το 2013 ως το 2016!
Υπάρχει, άραγε, Έλληνας -εκτός αν είναι πολιτικός απατεώνας- που να νομίζει ότι η Ελλάδα έχει να πληρώσει 110 δις την επόμενη τετραετία; Πού να τα βρει, αν δεν γίνει κούρεμα» ή μετάθεση για αργότερα αυτών των υποχρεώσεων;
Πρωτογενές... αίσχος!
Λογιστικές απάτες δεν αρκούν για να πληρωθούν τα χρέη σε ξένους δανειστές. Αυτές είναι κατάλληλες μόνο για να εξαπατούν τον κοσμάκη, όπως αποδείχτηκε για πολλοστή φορά και με τον προϋπολογισμό (το προσχέδιο προϋπολογισμού ουσιαστικά, αφού είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει επί τα χείρω πριν ψηφιστεί) του 2014.
Διατυμπανίζει η κυβέρνηση ότι θα πετύχει το 2014 πρωτογενές πλεόνασμα 2,7 δις ευρώ. Μάλιστα. Μόνο που, όπως είδαμε στο προσχέδιο του προϋπολογισμού της για το 2014, περικόπτει δαπάνες για συντάξεις, μισθούς, κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη ύψους... 2,7 δις! Τρώει, δηλαδή, η κυβέρνηση τις συντάξεις των γέρων και περιορίζει τα φάρμακα και τους γιατρούς για την υγεία του ελληνικού λαού κι αυτό το ονομάζει... «πρωτογενές πλεόνασμα»!
Τόσο αποκρουστικό είναι, λοιπόν, το αληθινό πρόσωπο του κυβερνητικού πρωτογενούς πλεονάσματος. Πρωτογενές... αίσχος έπρεπε να το λένε!
Χειρότερη η ΕΕ
Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου είναι σίγουρα η πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από την εξουσία στη χώρα μας. Ακόμη χειρότεροι όμως και από την κυβέρνηση αυτή είναι οι τεχνοκράτες της ΕΕ στις Βρυξέλλες, αυτά τα παχυλά αμειβόμενα παράσιτα, που αλίμονο στο κράτος που θα πέσει στα νύχια τους. Σε έκθεση τους προς την Κομισιόν, λοιπόν, αυτοί οι χρυσοκάνθαροι πρότειναν να καταργηθούν όλοι οι χαμηλότεροι συντελεστές του ΦΠΑ. Στην Ελλάδα της κρίσης, δηλαδή, αυτοί προτείνουν ο συντελεστής 6,5% του ΦΠΑ για τα φάρμακα, τον τουρισμό, τις εφημερίδες και τα βιβλία να αυξηθεί κατά... 16,5 εκατοστιαίες μονάδες και να γίνει 23%! Να ακριβύνουν, δηλαδή, πάνω από 15% τα φάρμακα - προφανώς για να πεθαίνουν γρηγορότερα οι γέροι δίχως φάρμακα και να λύσουν έτσι και το συνταξιοδοτικό και να σακατεύεται η υγεία περισσότερων Ελλήνων! Να ακριβύνουν 15% οι εφημερίδες και τα βιβλία για να μην διαβάζουμε κι άλλο τόσο οι τουριστικές υπηρεσίες ώστε να περιοριστούν οι τουρίστες που έρχονται!
Επίσης, να αυξηθεί από 13% σε 23% ο ΦΠΑ για τα τρόφιμα ώστε να τρώμε λιγότερο. Το ίδιο και το ηλεκτρικό ρεύμα (συν τοις άλλοις για να πλενόμαστε λιγότερο και να βρωμάμε απλυσιά ώστε δικαίως να μας αποκαλούν «γύφτους των Βαλκανίων»), τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς (για να μην ξεπορτίζουμε από τα σπίτια μας), τα εισιτήρια των θεαμάτων (ώστε να είναι σίγουρη η αποβλάκωση μας) κ.λπ.
Είδατε η Ευρώπη, η πολιτισμένη ΕΕ, οι εταίροι και αφέντες του Σαμαρά και του Βενιζέλου; Δεν ανέχεται τα «δουλικά» της να βελτιώνουν το βιοτικό τους επίπεδο και φροντίζουν να τα βάζουν στη θέση τους!
Απειλή ανωμαλίας
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αν οι εκλογές γίνουν σε συνθήκες ομαλότητας, όπως τα σαράντα μεταπολιτευτικά χρόνια, είναι μηδαμινές οι πιθανότητες να τις κερδίσει η ΝΔ. Μόνο αν επικρατήσουν συνθήκες κρατικής δεξιάς τρομοκρατίας -τηρουμένων, φυσικά, των αναλογιών, γιατί βρισκόμαστε μισόν αιώνα αργότερα-, σαν τις εκλογές «βίας και νοθείας» του 1961, μπορεί η ΝΔ να έχει ελπίδες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να φοβάται προβοκάτσιες εκ μέρους της σημερινής κυβέρνησης, αφού η πολιτική διάσωση της μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε κλίμα πολιτικής ανωμαλίας βάσει των σημερινών δεδομένων.
Πολύ θα ήθελαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος να χώσουν στη φυλακή με οποιαδήποτε κατηγορία, ψεύτικη ή αληθινή, κάποιους αριστερούς για να διευκολύνουν την επίθεση τους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ με μοναδικό στόχο την παραμονή τους στην εξουσία. Δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να κινηθούν στα όρια της εκτροπής για να το πετύχουν.
Το θέμα είναι πόσο ισχυρά θα αντιδράσει ο λαός μας για να ακυρώσει τα υπό εξέλιξη ή κατά φαντασία σχέδια τους.
 
Επίκαιρα

Έξοχη συνταγή ΔΝΤ/IMF: «Αρπάξτε τα λεφτά των καταθέσεων!»

 
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Η εισήγηση των τεχνοκρατών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προς τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών του έχει μια δωρική λιτότητα και είναι εξαιρετικά αποτελεσματική:..

«Θέλετε να λύσετε αμέσως το πρόβλημα του δημόσιου χρέους που είναι υψηλότατο σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες; Αρπάξτε τα λεφτά όλων αυτών που έχουν καταθέσεις, φτωχών και πλούσιων!» είναι το νόημά της.

Για αρχή μπορείτε να ξεκινήσετε με κατάσχεση του 10% των χρημάτων όλων των καταθετών, σε όλους ανεξαιρέτως τους τραπεζικούς λογαριασμούς καταθέσεων, προτείνει το ΔΝΤ στις κυβερνήσεις, των κρατών της Ευρωζώνης ιδίως. Οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ μιλούν για έναν έκτακτο φόρο που δήθεν θα επιβληθεί μία και μοναδική φορά.

Οι πολιτικοί όμως καταλαβαίνουν το νόημα της πρότασης του ΔΝΤ: έτσι και εισαχθεί η αρπαγή από το κράτος τμήματος των καταθέσεων όλων των πολιτών, έστω και αν ειπωθεί ότι είναι για μία και μοναδική φορά, τι εμποδίζει να επαναληφθεί αργότερα με την ίδια ή με διαφορετική δικαιολογία;Το παν είναι η πρώτη ληστεία, από εκεί και πέρα οι κυβερνήσεις θα μπορούν να κατάσχουν τα λεφτά του κοσμάκη όποτε θελήσουν. Τα ίδια άλλωστε δεν έλεγαν και στους Ελληνες οι μνημονιακές κυβερνήσεις όταν επέβαλαν τη δήθεν «έκτακτη εισφορά» που μονιμοποιήθηκε χωρίς καμία αντίδραση, το «χαράτσι» στα ακίνητα, με απειλή να κόβουν το ηλεκτρικό ρεύμα σε όποιον δεν το πληρώνει και τώρα το μονιμοποιούν, το επεκτείνουν και το αυξάνουν με τους νέους, μόνιμους και τυπικά φόρους επί των ακινήτων;

Το ίδιο θα γίνει σε παγκόσμια κλίμακα, αν επιτραπεί από τους λαούς να κλέβουν οι κυβερνήσεις τις καταθέσεις τους κατά το πρότυπο του δεξιού προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη. Είναι ομολογουμένως εντυπωσιακός ο τρόπος πάντως που το ΔΝΤ συγκαλύπτει με τεχνοκρατικούς όρους τη μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας που προτείνει.

«Μία εφάπαξ φορολόγηση κεφαλαίου;» αναρωτιούνται δήθεν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ σε έναν μεσότιτλο της έκθεσής τους και αμέσως μετά αρχίζουν περιχαρείς να μας ενημερώνουν ότι «η οξεία επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών σε πολλές χώρες έχει αναβιώσει το ενδιαφέρον για μία ''φορολόγηση κεφαλαίου'' -έναν εφάπαξ φόρο στον ιδιωτικό πλούτο- ως ένα εξαιρετικό μέτρο για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους».

Οντως «εξαιρετικό» το μέτρο της κατάσχεσης καταθέσεων, αλλά οι πανευτυχείς οικονομολόγοι του ΔΝΤ συνεχίζουν ακάθεκτοι να προβάλλουν την ιδέα τους, με την οποία είναι εμφανώς κατενθουσιασμένοι. «Υπάρχει εκπληκτικά ευρύ πλήθος εμπειριών για να αντλήσουμε από αυτές, καθώς τέτοιοι φόροι υιοθετήθηκαν πλατιά στην Ευρώπη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και στη Γερμανία και την Ιαπωνία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» γράφουν, έχοντας προφανώς την αίσθηση ότι διδάσκουν από καθέδρας.

Στην πραγματικότητα αποδεικνύουν τον πολιτικό κρετινισμό τους! Ποιος θέλει να μιμηθεί π.χ. πλευρές της οικονομικής πολιτικής της ηττημένης Γερμανίας μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον υπερπληθωρισμό και τελικά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία; Ποιος σημερινός πολιτικός ηγέτης ζηλεύει και θα ήθελε να αντιγράψει οικονομικά μέτρα (όπως η κατάσχεση καταθέσεων) στις ισοπεδωμένες και υπόδουλες στους Αμερικανούς, ηττημένες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χώρες της Γερμανίας και της Ιαπωνίας;

Αυτές οι «ασήμαντες λεπτομέρειες» όμως δεν πτοούν τους οικονομολόγους του ΔΝΤ, οι οποίοι ανενδοίαστα βγάζουν τη συνταγή για τις χώρες της Ευρωζώνης! «Οι συντελεστές φορολόγησης που απαιτούνται για να μειώσουν το δημόσιο χρέος σε επίπεδο προ κρίσης είναι αρκετά μεγάλοι: η ελάττωση της αναλογίας χρέους (σ.σ. προς το ΑΕΠ) στα επίπεδα του τέλους του 2007 θα απαιτούσε (για ένα δείγμα 15 χωρών της Ευρωζώνης) έναν συντελεστή φορολόγησης γύρω στο 10% στα νοικοκυριά με θετικό καθαρό πλούτο» αποφαίνονται με περισπούδαστο ύφος.

Αρπάξτε δηλαδή το 10% των καταθέσεων κάθε πολίτη, λένε στις κυβερνήσεις των κρατών ιδίως που ανήκουν στην Ευρωζώνη και την ΕΕ! Δεν φτάνει δηλαδή που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γδέρνουν ζωντανούς φορολογικά τους πολίτες, να τους κλέψουν και τις καταθέσεις τις παρακινεί το ΔΝΤ!
http://www.ethnos.gr

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Συνέντευξη του Κ.Λαπαβίτσα στην ΑΥΓΗ της 13.10.13

Ερωτά ο Χρήστος Σίμος τον Κώστα Λαπαβίτσα : 
 Άνοδος της ακροδεξιάς στην Αγγλία και στη Γαλλία, ακροδεξιά κυβέρνηση στην Ουγγαρία, συμμετοχή του ακροδεξιού κόμματος στην κυβέρνηση της Νορβηγίας. Ποιες είναι οι οικονομικές και κοινωνικές αιτίες που τροφοδοτούν τη συγκεκριμένη πολιτική παράταξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο;
Απαντά ο Λαπαβίτσας :
Το υπόβαθρο της ανόδου της Άκρας Δεξιάς έχει να κάνει με τις ρατσιστικές εντάσεις που φέρνει η μετανάστευση, τη διάσπαση των κοινωνικών δεσμών από την πολύχρονη κυριαρχία της αγοράς, τη φθορά των κοινωνικών αξιών από τον θρίαμβο του χρήματος, την απαξίωση του πολιτικού συστήματος που ανοιχτά λέει ότι ο ρόλος του είναι να εξυπηρετεί το ιδιωτικό κεφάλαιο. Συνδέεται επίσης με την εξασθένιση του εθνικού κράτους και την απώλεια δημοκρατικού ελέγχου απέναντι σε υπερεθνικούς σχηματισμούς, όπως η Ε.Ε.
Λαπαβίτσας : Η παγκόσμια κρίση του 2007, που πήρε ιδιαίτερα οξεία μορφή στην Ευρώπη λόγω της ΟΝΕ, χτύπησε σκληρά τη μισθωτή εργασία, αλλά και τη μεσαία τάξη. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχει απελπισία, κυρίως στα μεσαία στρώματα που ζητούν ένα «δυνατό χέρι» για να επιβάλει ξανά τάξη, εντιμότητα, ασφάλεια, οικονομική σταθερότητα. Η Άκρα Δεξιά προσφέρει «λύσεις» που στηρίζονται στη βία, την εθνική καθαρότητα, την απόρριψη του διεθνισμού της αγοράς. Το μήνυμα της βρίσκει απήχηση στα στρώματα που χειμάζονται.
Ερώτηση ΑΥΓΗΣ. Υπάρχουν αναλογίες με την καπιταλιστική κρίση της δεκαετίας του ’30;
Υπάρχουν, αλλά και οι διαφορές είναι έντονες. Η κρίση που ξέσπασε το 2007 είναι κρίση του χρηματιστικοποιημένου καπιταλισμού της εποχής μας. Το πρώτο μέλημα της διακυβέρνησης Ομπάμα ήταν η αποκατάσταση της κερδοφορίας και της σταθερότητας των τραπεζών. Το ίδιο συνέβη και στην Ευρώπη, όπου η προστασία των τραπεζών κρίθηκε σημαντικότερη από τη προστασία των λαών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Η χρηματιστικοποίηση συνεχίζεται και τίποτε δεν έχει αλλάξει στον χώρο των ιδεών, όπου ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει κυρίαρχος. Δεν έχει εμφανιστεί κάτι αντίστοιχο του ριζοσπαστισμού του Κέυνς ή του Νιου Ντιλ του Ρούσβελτ. Από την άλλη, η παρουσία του κράτους στην οικονομία είναι πλέον τόσο ισχυρή που η γενικευμένη παρέμβαση των Κεντρικών Τραπεζών, με τη δημιουργία άφθονης ρευστότητας και τη μείωση των επιτοκίων κοντά στο 0%, μπόρεσε να αποτρέψει φαινόμενα πλήρους κατάρρευσης, όπως αυτά της δεκαετίας του 30.
Η Άκρα Δεξιά τρέφεται από την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού, τη συνεχιζόμενη χρηματιστικοποίηση και την ιδεολογική ακινησία των κυρίαρχων στρωμάτων. Τα κοινωνικά προβλήματα στην Ευρώπη είναι πλέον τεράστια, ενώ εμφανίζεται όλο και πιο έντονα η αντίληψη ότι κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ένας μηχανισμός για την απόσπαση κερδών και την προστασία των διεφθαρμένων. Είμαστε τυχεροί που δεν έχει υπάρξει πρόσφατα πόλεμος για να εξαχρειώσει τα ήθη και να φέρει αίσθημα εθνικής ταπείνωσης.
Ερ: Αμέσως μετά τη δίωξη της Χρυσής Αυγής, η Μαρίν Λεπέν έσπευσε να διαφοροποιηθεί από τους Έλληνες νεοναζιστές. Σε ποια σημεία διαφοροποιείται πολιτικά η Χ.Α. σε σχέση με την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά;
Το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν παρουσιάζεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις και ετοιμάζεται για την έκπληξη στις ευρωεκλογές. Πρόκειται για παντελή αποτυχία του Ολάντ, στον οποίο τόσα είχε επενδύσει και η Αριστερά στην Ελλάδα. Η Γαλλία άγεται και φέρεται από τη Γερμανία. Δεν έχει βέβαια υιοθετήσει πολιτική αυστηρής λιτότητας, παρά τη γερμανική πίεση, και είμαστε τυχεροί γιατί, αν το έκανε, θα ακολουθούσε βαθύτατη ύφεση στην Ευρώπη. Παραμένει όμως φυλακισμένη μέσα στην ΟΝΕ, με μειωμένη ανταγωνιστικότητα και αδυναμία ανάπτυξης.
Για τα μεσαία και εργατικά στρώματα της Γαλλίας οι κοινωνικές πιέσεις που δημιουργούνται είναι τεράστιες. Αν προσθέσουμε το μεταναστευτικό και την αίσθηση υποταγής στις γερμανικές επιλογές, είναι πολύ φυσιολογικό να εμφανίζεται έντονος ευρωσκεπτικισμός. Οι Γάλλοι συζητούν ανοιχτά πια το ενδεχόμενο εξόδου από την ΟΝΕ και τη διαμόρφωση διαφορετικής οικονομικής πολιτικής. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύτηκε το Εθνικό Μέτωπο που επωφελήθηκε από την αδυναμία της γαλλικής Αριστεράς να θέσει ανοιχτά τέτοια ζητήματα. Δύο διαφορές του με τη Χ.Α είναι χαρακτηριστικές. Πρώτον, η Χ.Α, παρά τις εθνικιστικές της κορώνες, δεν έχει μιλήσει ανοιχτά υπέρ της εξόδου από την ΟΝΕ ή την ΕΕ. Δεύτερον, οι Γάλλοι ακροδεξιοί έχουν από χρόνια επιλέξει τη στρατηγική του «κουστουμιού» στο Κοινοβούλιο και όχι του «μαχαιριού» στο δρόμο.
Ερ: Που οφείλεται η άνοδος της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα;
Η Χ.Α. πάτησε στο μεταναστευτικό και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος και εκτινάχτηκε μέσα στην κοινωνική και οικονομική κατάρρευση που έφερε η κρίση. Υποσχέθηκε τάξη, ασφάλεια, δουλειά, καθαρά χέρια. Έστειλε μήνυμα ότι φταίνε οι μετανάστες και η «σαπίλα» του συστήματος. Επωφελήθηκε από τις διασυνδέσεις της με το κράτος, ιδίως τα Σώματα Ασφαλείας. Ευνοήθηκε από τη χρόνια κυβερνητική ανοχή, αλλά και από τα αυταρχικά κυβερνητικά μέτρα, είτε προς τους μετανάστες, με τον «Ξένιο Δία» και την Αμυγδαλέζα, είτε προς τις λαϊκές δυνάμεις που αντιτάχθηκαν στα Μνημόνια. Κατάφερε να δώσει την εικόνα αντισυστημικού κόμματος που θα λύσει τα προβλήματα αποφασιστικά και, αν χρειαστεί, με τη βία, ενώ άγγιξε την ταπεινωμένη περηφάνια των λαϊκών στρωμάτων, συχνά χρησιμοποιώντας τα εθνικά σύμβολα.
Πρόκειται για τελείως παραπλανητική και άκρως επικίνδυνη εικόνα. Η Χ.Α. δεν είναι καθόλου αντισυστημική. Ίσα ίσα, είναι ο τελικός στυλοβάτης των σάπιων κοινωνικών σχέσεων που κατέστρεψαν την Ελλάδα. Αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε τον επιδέξιο τρόπο με τον οποίο απόκτησε ισχύ.
Ερ: Αρκεί η νομική αντιμετώπιση για την ήττα του φασισμού στην Ελλάδα; Ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση της Αριστεράς;
Είναι κανόνας από τη δεκαετία του 20’ ότι ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με τους μηχανισμούς κρατικής καταστολής και τους νόμους. Όσοι θέλουν να «ταράξουν τη Χ.Α στη νομιμότητα» δεν καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται. Απόδειξη το 7% που διατηρεί ακόμη και τώρα στις δημοσκοπήσεις.
Η Αριστερά έχει τεράστια κοινωνική ευθύνη να αντιμετωπίσει τη Χ.Α. Απαιτείται κατ’ αρχάς ξεκάθαρη τοποθέτηση στα θέματα οικονομικής πολιτικής, ανατροπή των Μνημονίων και λύση του προβλήματος του χρέους. Χρειάζεται ένα εφικτό οικονομικό πρόγραμμα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, που θα συνδυάζεται με βαθιές τομές σε θέματα διαφθοράς και κυριαρχίας του κεφαλαίου. Η Αριστερά είναι δύναμη ανατροπής και απάλειψη της ταξικής κυριαρχίας, όχι δύναμη ομαλότητας και ηρεμίας.
Συνεπώς, πρέπει να είναι έτοιμη να θέσει ανοιχτά και θέματα Ε.Ε και ΟΝΕ. Να πάψει να δέχεται τον παρωχημένο ευρωπαϊσμό της δεκαετίας του 90’ και να διατρανώσει ότι οι υπερεθνικοί σχηματισμοί της Ευρώπης αποδείχθηκαν εχθροί των δημοκρατικών και εργατικών δικαιωμάτων. Η σχέση του εθνικού κράτους με την κοινωνία και τα υπερεθνικά μορφώματα χρειάζεται επειγόντως επανεξέταση.
Πάνω απ’ όλα, η Αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει ενεργά στην πάλη κατά της Χ.Α. Δεν θα υποχωρήσει ο φασισμός απλώς και μόνο επειδή θα δώσουμε καλές απαντήσεις στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Χρειάζεται μετωπική συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς σε μια μίνιμουμ βάση στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε παντού, ούτε καν στα περισσότερα, για να σχηματιστεί το ενιαίο αντιφασιστικό μέτωπο. Θα είναι μεγάλες οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ αν δεν κάνουν τα βήματα που χρειάζονται, είτε από πολιτικαντισμό, είτε από σεχταρισμό.

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

ΘΕΛΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ!..Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Υπέρτατος πολιτικός στόχος του Αντώνη Σαμαρά είναι η παραμονή του στην πρωθυπουργία με κάθε μέσο. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τονΒαγγέλη Βενιζέλο – να παραμείνει υπουργός του Σαμαρά πάση θυσία. Η ΝΔ του Σαμαρά έχει πετύχει τα δύο χειρότερα αποτελέσματα της ιστορίας της. Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου βρίσκεται επίσης στο απόλυτο εκλογικό ναδίρ. Το 12,28 που πήρε στις εκλογές πέρυσι τον Ιούνιο είναι χειρότερο ακόμη και από το 13,58% που πήρε το ΠΑΣΟΚ πριν από… σαράντα χρόνια, όταν πρωτοεμφανίστηκε.
Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είναι δηλαδή η κυβέρνηση των ερειπίων του παλιού πολιτικού συστήματος, το οποίο διέλυσε ο λαός στις περυσινές εκλογές του Μαΐου και Ιουνίου. Συγκροτήθηκε όπως όπως με στόχο να δώσει χρόνο στο σύστημα να ανασυγκροτήσει το πολιτικό του προσωπικό και να αναδιατάξει προς όφελός του το πολιτικό σκηνικό, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό. Με δεδομένο ότι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποκλείεται το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές να πιάσει το έστω και έσχατο προηγούμενο αποτέλεσμα του 12%,μοναδική ελπίδα παραμονής αυτού του μπλόκ στην εξουσία είναι η εκλογική ενίσχυση της ΝΔ. Λόγω της πολιτικής που ακολουθεί ο Σαμαράς, είναι αδύνατον να αυξηθούν οι ψήφοι της ΝΔ, αν οι εκλογές γίνουν υπό ομαλές συνθήκες, όπως δηλαδή τα τελευταία σαράντα χρόνια. Κρίνοντας το θέμα από τη στενή οπτική γωνία της σχετικής αυτοτέλειας των εκλογών και όχι από τη σκοπιά των συμφερόντων της επαναστατικής ανατροπής, ο κύριος αντίπαλος του Σαμαρά και του Βενιζέλου είναι ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί αυτός και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι που θα τους εκδιώξουν από την εξουσία, αν τους κερδίσουν στις εκλογές. Τα πάντα λοιπόν για την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα κριθούν από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτο κόμμα. Αν όντως συμβεί αυτό, τότε ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος είναι οριστικά και αμετάκλητα «τελειωμένοι» πολιτικά.
Για να μπορεί η ΝΔ να βαυκαλίζεται έστω με αυταπάτες ότι έχει ελπίδες να βγει πρώτο κόμμα, πρέπει να υπερκεράσει το εκλογικό εμπόδιο της Χρυσής Αυγής
Αν το νεοναζιστικό αυτό κόμμα πάρει ποσοστό όσο και στις προηγούμενες εκλογές ή λίγο μεγαλύτερο, γύρω δηλαδή στο 7% με 10%, τότε είναι ακόμη και μαθηματικά αδύνατον να βγει η ΝΔ πρώτο κόμμα. 
Είναι ζωτικής εκλογικής σημασίας λοιπόν για τη ΝΔ να εξουδετερώσει τη Χρυσή Αυγή στις κάλπες, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πολιτική θεώρηση του ζητήματος – πέρα δηλαδή από τα σοβαρότατα ζητήματα της δημόσιας αμφισβήτησης της εξουσίας της Δεξιάς της ΝΔ από την ακροδεξιά της Χρυσής Αυγής στον Μελιγαλά, της διεκδίκησης πρακτικά της πρωτοκαθεδρίας στους ψηφοφόρους της Δεξιάς εκ μέρους της Χρυσής Αυγής κ.λπ., τα οποία έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα άρθρα. 
Από εκλογική σκοπιά, το ονειρώδες για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο θα ήταν το 7% της Χρυσής Αυγής να επιστρέψει ολόκληρο στην πολιτική και ιδεολογική του μήτρα, τη ΝΔ. Το ελάχιστο θα ήταν αυτό το 7% να παραμείνει σπίτι του και να μην πάει να ψηφίσει, ώστε να μην επηρεάσει αρνητικά για τη ΝΔ το εκλογικό αποτέλεσμα. Τι θα κατορθώσει στην πράξη ο Σαμαράς, θα το δούμε.
Έτσι κι αλλιώς, ο καθοριστικός αντίπαλος για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η εκλογική εξουδετέρωση της Χρυσής Αυγής είναι ενδιάμεσος, δευτερεύων στόχος για Σαμαρά και Βενιζέλοπροκειμένου να υπηρετήσουν τον πρωτεύοντα.
Προκειμένου να παραμείνει πρωθυπουργός ο Σαμαράς πρέπει διαρκώς να εμφανίζει το ΣΥΡΙΖΑ στην αστική τάξη ως … «εστία αριστερής τρομοκρατίας(!)» για να την φοβίζει ώστε να μην τον στηρίξει. 
Γι΄αυτό και ο Σαμαράς έβαλε το σύμβουλό του Χρύσανθο Λαζαρίδη να δηλώσει ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου». 
Γέλασε όμως και το παρδαλό κατσίκι, ενώ οι ίδιοι οι κορυφαίοι επιχειρηματίες έβαλαν άγριο χέρι στην ανοησία των «δύο άκρων». 
Εδώ υπάρχει μια σοβαρή διάσταση συμφερόντων Σαμαρά και τμήματος των αστών. Ο Σαμαράς θα εξαφανιστεί αν βγει πρώτος ο Τσίπρας, οι αστοί όμως θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα είναι υποχρεωμένοι να συμβιβαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν ακόμη δεν θέλουν πρωθυπουργό τον Τσίπρα
. Εμείς ως αριστεροί ανησυχούμε όταν ο Τσίπρας υιοθετεί δεξιότερες θέσεις, αλλά ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος πανικοβάλλονται κυριολεκτικά, γιατί έτσι μπορεί να κριθεί «πρωθυπουργήσιμος» από τους αστούς, οπότε αυτοί τελείωσαν! 
Έχοντας αποτύχει παταγωδώς να πείσουν με τα λόγια την αστική τάξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «αριστερή εγκληματική συμμορία» εκτός συνταγματικού πλαισίου, το μόνο που απομένει στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι να προχωρήσει σε μεγάλης έκτασης προβοκάτσια εναντίον της Αριστεράς, στην οποία να εμπλέξει οπωσδήποτε τον ΣΥΡΙΖΑ με οποιαδήποτε τρόπο. 
Να εμφανίσει στελέχη του ότι υποκινούν «τρομοκρατικές πράξεις» λαϊκών κινημάτων, να τους εμφανίσει ως «συνομιλητές τρομοκρατών» και οτιδήποτε άλλο. 
Έχουν απόλυτο δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αυγή που κατήγγειλαν την Πέμπτη με κορυφαίο πρωτοσέλιδο ότι η κυβέρνηση στήνει προβοκάτσια κατά της Αριστεράς και των κινημάτων
Στο πλαίσιο αυτό, πρώτος στόχος της κυβέρνησης είναι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Είναι καθήκον όλης της Αριστεράς να μην επιτρέψει στον Σαμαρά και στον Βενιζέλο να ενορχηστρώσουν πολιτικό σκηνικό εκτροπής με θύμα την Αριστερά προκειμένου να παραμείνουν αυτοί στην εξουσία. 
Σωστά έκαναν και κατάγγειλαν τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από την ΕΥΠ και τις κρατικές υπηρεσίες
Η κυβέρνηση θέλει αριστερούς στη φυλακή, ελπίζοντας ότι ίσως έχει διασωθεί πολιτικά! 
Δεν πρέπει να της επιτρέψουμε να υλοποιήσει τα σχέδια της.
*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 13 Οκτωβρίου 2013