Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του 902,
οι ανακριτές στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής ζητούν άρση της ασυλίας των
βουλευτών της Γερμενή, Μπούκουρα και Ηλιόπουλου με το αιτιολογικό ότι
σκοπός της οργάνωσης "ήταν εξαρχής και παραμένει, όπως προκύπτει από
τις εν λόγω μαρτυρικές καταθέσεις, η κατάλυση του δημοκρατικού
πολιτεύματος (κατά παράβαση των άρθρων 134 επ. του Ποινικού Κώδικα)"
(παράβαση που οδηγεί στην κατηγορία της 'εσχάτης προδοσίας')".
Ομολογώ ότι έχω αρκετές δυσκολίες να κατανοήσω αυτή τη θέση, από τη σκοπιά, ας σημειωθεί, του αστικού συνταγματικού δικαίου.
Πρώτον, με προβληματίζει η διατύπωση ότι η "κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος" ήταν "εξαρχής" σκοπός της οργάνωσης "Χρυσή Αυγή." Αν πράγματι ισχύει τούτο τότε:
1) γιατί δεν τέθηκε το ζήτημα ποτέ πριν τις
βουλευτικές εκλογές του 2012, με δεδομένο ότι το ζήτημα αυτό δεν
αποτελεί συνεπαγωγή της διάπραξης ποινικών αδικημάτων αλλά
προγραμματικών στόχων και δράσεων προς υπηρέτηση αυτών των στόχων; Η
Χρυσή Αυγή υπάρχει ως οργάνωση εδώ και δεκαετίες. Πώς και δεν αντελήφθη
ποτέ η δικαιοσύνη αυτό που καταθέτει ως πόρισμα μετά τη δολοφονία Φύσσα;
2) γιατί ολιγώρησε η δικαιοσύνη στην σειρά βιαιοπραγιών που
επιτελέστηκαν από μέλη της Χρυσής Αυγής εφόσον την θεωρεί "εξαρχής"
οργάνωση με στόχο την "κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος"; Γιατί
δεν παρενέβη όταν της δίνονταν βουλευτική ασυλία, χρηματοδότηση ή άδειες
οπλοφορίας στους βουλευτές της σύμφωνα με τον νόμο;
Οι παραλήψεις αυτές δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το δικαιϊκό
σύστημα αγνόησε το ίδιο επί πάνω από ένα χρόνο αυτό που ισχυρίζεται
τώρα. Συνεπώς, είτε το αγνόησε παράνομα και καταχρηστικά, είτε αυτό το
οποίο ισχυρίζεται τώρα δεν στέκει. Περαιτέρω,
3) Η βιαιοπραγία, από τον προπηλακισμό ως τον φόνο, εκ μέρους μιας
οργάνωσης, δεν στοιχειοθετεί από μόνη της πρόθεση "κατάλυσης του
δημοκρατικού πολιτεύματος." Για να στοιχειοθετηθεί κάτι τέτοιο πρέπει να
υπάρχουν στοιχεία για σχέδια υλοποίησης πραξικοπήματος.
Το πραξικόπημα είναι το μόνο πράγμα που στοιχειοθετεί μια τέτοια
κατηγορία, και το πραξικόπημα δεν είναι κάτι που απαραίτητα προϋποθέτει
βιαιοπραγία (υπάρχουν και αναίμακτα πραξικοπήματα). Κατά συνέπεια, είτε
η Χρυσή Αυγή όντως συνομώτησε για την διενέργεια πραξικοπήματος, αλλά
τούτο παραμένει αιτιακά εντελώς άσχετο με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, και άρα δημιουργείται το ερώτημα γιατί τίθεται τώρα και στο πλαίσιο της έρευνας για τον φόνο το θέμα αυτό, είτε δεν στοιχειοθετείται από τα ανακριτικά στοιχεία πρόθεση διενέργειας πραξικοπήματος.
Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία αυτά πρέπει να δημοσιοποιηθούν άμεσα: η
παρουσία οπλισμού είναι μεν συνδεδεμένη με την πρόθεση αξιόποινων
πράξεων βίας, ιδιαίτερα όταν έχουν ήδη τελεστεί τέτοιες, αλλά από μόνη της
δεν στοιχειοθετεί πρόθεση διενέργειας πραξικοπήματος. Για να
στοιχειοθετηθεί αυτό, θα πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις για σχέδιο
πραξικοπήματος και οργάνωση του σχεδίου μέσω προσωπικού --υψηλόβαθμου,
αναπόφευκτα-- των Ενόπλων Δυνάμεων. Πού είναι αυτά τα στοιχεία;
Και, εφόσον παρουσιαστούν, ποια είναι η θέση της δικαιοσύνης για το
γιατί έπρεπε να δολοφονηθεί ο Φύσσας για να διερευνηθούν, δεδομένου ότι
προγήθηκε δολοφονία και σειρά άλλων βιαιοπραγιών χωρίς να γίνει καμία
τέτοια διερεύνηση;
Τα ερωτήματα τίθενται διότι η συγκεκριμένη κατηγορία δεν φαίνεται καθόλου να απευθύνεται στον συγκεκριμένο χαρακτήρα των αξιόποινων πράξεων της Χρυσής Αυγής (που
περιλαμβάνει, εκτός από φόνο και επίθεση, άλλες αξιόποινες πράξεις
ενδεχόμενη συμμετοχή σε εμπρησμούς, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, εκβιασμούς,
χρηματισμό, οργάνωση "μαύρου" εμπορίου, κλπ), αλλά να κοιτάζει ξεκάθαρα
"αλλού", χωρίς όμως να έχει την τεκμηρίωση για να το κάνει.
Ήδη, η Χρυσή Αυγή, παίρνοντας την ξεκάθαρη "πάσα" από τους ανακριτές
ζητά απαγόρευση του ΚΚΕ στην βάση, ακριβώς, της πρόθεσης "κατάλυσης του
πολιτεύματος." Η κατηγορία είναι βεβαίως γελοία, διότι το ΚΚΕ δεν έχει
τον χαρακτήρα συνομωτικής οργάνωσης η οποία εργάζεται υπογείως προς τη
διενέργεια πραξικοπήματος αλλά μιλά ρητά για κάτι που δέχεται ήδη το
αστικό δίκαιο από τον 18ο αιώνα και μετά: το δικαίωμα των λαών να
καθορίζουν το πλαίσιο της πολιτικής τους διακυβέρνησης, δηλαδή την
περίφημη "λαϊκή κυριαρχία." Αν το ελληνικό κράτος έχει την πρόθεση να
πρωτοτυπήσει παγκοσμίως ποινικοποιώντας τον Ρουσώ και κάθε αστικό
σύνταγμα που κάνει λόγο για συντακτική εξουσία αντί να τιμωρήσει αξιόποινες πράξεις ή τεκμηριωμένες προθέσεις κατάλυσης του συντάγματος σύμφωνα με τους νόμους του αστικού κράτους, ας μας ενημερώσει, για να ξέρουμε ότι το ίδιο προτίθεται να καταργήσει το σύνταγμά του και να λάβουμε τα ανάλογα μέτρα. Όλα
αυτά, επαναλαμβάνω, λέγονται από τη σκοπιά του ίδιου του αστικού
δικαίου, το οποίο υποτίθεται πως νομιμοποιεί αυτή καθαυτή την δικαστική
και εκτελεστική εξουσία του ελληνικού κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου