Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Ένας Γεωργιάδης τους αξίζει

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος 
Στην πολιτική πάντα υπήρχε η σοβαρότητα, πάντα υπήρχε και η φτήνια. Η περίπτωση του Γεωργιάδη αν αποδεικνύει κάτι είναι ότι η φτήνια στην πολιτική μπορεί να κάνει καριέρα ακόμα και στην γκροτέσκα, την γελοιογραφική της δηλαδή, εκδοχή.
Το φαινόμενο δεν είναι πρωτότυπο και σίγουρα δεν είναι μόνο ελληνικό. «Το γκροτέσκο είναι μια από τις θεμελιώδεις μεθόδους της αυθαίρετης κυριαρχίας» λέει κάπου ο Φουκώ και...
προσθέτει ότι κατά περιόδους «η εξουσία έδινε για τον εαυτό της την εικόνα ότι πήγαζε από κάποιονπου ήταν μεταμφιεσμένος θεατρικά, από κάποιον σκιαγραφημένο σαν κλόουν, σαν παλιάτσο».
     
Αντίστοιχη είναι η άποψη του Μαρξ που στην «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» επισημαίνει ότι η «...η πάλη των τάξεων στη Γαλλία δημιούργησε τέτοιες συνθήκες και τέτοια κατάσταση που έδωσαν τη δυνατότητα σ' ένα μέτριο και γελοίο πρόσωπο να παίξει το ρόλο του ήρωα».
     
Επομένως, ο Γεωργιάδης - που θα πάρει τα λεφτά του από τις τράπεζες και θα τα φυγαδεύσει – είναι χρήσιμος. Είναι χρήσιμος γιατί υπενθυμίζει το έδαφος πάνω στο οποίο φύονται οι «Γεωργιάδηδες». Είναι χρήσιμος γιατί, έστω και ως καρικατούρα της ίδιας της πολιτικής έκπτωσης, αντικατοπτρίζει και προσδιορίζει το ακριβές πλαίσιο, το ακριβές περιεχόμενο εκείνης της εξουσίας που έχει για υπουργούς και για κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της τους κάθε λογής «Γεωργιάδηδες».
Εξηγούμαστε:
Εκείνο που - πριν από την «γενναία» κωλοτούμπα της νέας του αναδίπλωσης - ξεστόμισε ο Γεωργιάδης ως «εκβιασμό», ότι θα πάρει τα λεφτά του και θα φύγει, δεν είναι τίποτα λιγότερο από αυτό που περιγράφει το περιοδικό «Forbes»: Στο πλαίσιο των φορολογικών παραδείσων και μόνο στα νησιά Καϊμάν υπολογίζεται ότι οι καταθέσεις ξεπερνούν το 1,4 τρισ. δολάρια. Σύμφωνα με το περιοδικό περίπου 20 τρισ. δολάρια είναι κατατεθειμένα σε τράπεζες που έχουν την έδρα τους στους φορο-παραδείσους.
    
Αυτό που είπε ο χαριτόβρυτος πρώην υπουργός δεν είναι παρά μια διαδεδομένη πρακτική εκ μέρους της τάξης της οποίας τα συμφέροντα εκπροσωπούν  κυβερνήσεις σαν αυτή στην οποία ανήκει ο Γεωργιάδης: Όπως έχει καταγραφεί από την εφημερίδα «Γκάρντιαν» και «σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, το ένα τρίτο του παγκόσμιου πλούτου διατηρείται σε φορολογικούς παραδείσους, όπου πραγματοποιείται το 80% των διεθνών τραπεζικών συναλλαγών. Περισσότερα από τα μισά κεφάλαια των διεθνών χρηματιστηρίων "σταθμεύουν" εκεί σε κάποιο σημείο της διαδρομής τους».
     
Ο λόγος του Γεωργιάδη – ανεξαρτήτως στιλ – είναι «πατριωτικά» πανομοιότυπος με πρακτικές όπως αυτή: Στην όμορφη πατρίδα μας το 2002 αποκαλύφθηκε ότι οι τράπεζες έβρισκαν σε μεγαλοκαταθέτες τους «παράθυρα» και τους προέτρεπαν σε εκτεταμένη φοροδιαφυγή μέσω «οφ σορ» εταιρειών: «Σέρβις σε "οφ σορ" από τράπεζες. Διευκολύνουν μεγαλοκαταθέτες να γλιτώνουν φόρο καταθέσεων και ακινήτων» σημείωναν τότε τα ρεπορτάζ στον Τύπο («Ελευθεροτυπία», 3/5/2002). Υποτίθεται ότι από το υπουργείο Οικονομικών για την εξιχνίαση αυτού του τεραστίων διαστάσεων οικονομικού σκανδάλου διεξήχθη έρευνα. Δώδεκα χρόνια αργότερα, ουδείς έχει πληροφορηθεί κάτι για τα αποτελέσματά της...
     
Ξέρετε ο Γεωργιάδης ούτε να απειλεί θα μπορούσε, ούτε να εκβιάζει θα μπορούσε, ούτε να κινδυνολογεί θα μπορούσε, αν τη δυνατότητα αυτή δεν του την έδινε το καθεστώς μιας νομιμότητας που αποκαλείται «ελευθερία κίνησης κεφαλαίων». Πρόκειται για τη μοναδική, στην πραγματικότητα, ελευθερία που αναγνωρίζει το καπιταλιστικό σύστημα, δηλαδή το σύστημα της σύμφυσης μεταξύ τραπεζών και κεφαλαιοκρατών.
    
Στο πλαίσιο αυτού του κεφαλαιοκρατικού «όπου Γης και πατρίς» είναι που το διάστημα 2008 – 2011 έφυγαν από την Ελλάδα εμβάσματα ύψους 22 δισ. ευρώ προς άλλη Γη άλλα μέρη που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς δεν μας ξέρει.
     
Αυτό με το οποίο μας απείλησε ο Γεωργιάδης είναι ό,τι ακριβώς περιλαμβάνεται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Είναι ο νόμος – ιερό δισκοπότηρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του παγκοσμιοποιημένου  Μινώταυρου που εξουσιάζεται από το μεγάλο κεφάλαιο και κυβερνιέται από «Γεωργιάδηδες».  Όπως υπενθύμισε προχτές ο συνάδελφος Γιώργος Παππούς («Mega», 23/9/2014) στο πλαίσιο αυτού του συστήματος - όπου «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» και που την «ηθική» την έχει γραμμένη στις «λίστες Λαγκάρντ» του – τα χρήματα που φυγαδεύτηκαν από την Ελλάδα την περίοδο 2003 – 2011 ανέρχονται στα 261 δισ. δολάρια, ήτοι 207 δισ. ευρώ!
    
Αυτά τα 207 δισ. ευρώ (αναλυτική περιγραφή στην έκθεση της οργάνωσης «Global Financial Integrity», http://www.gfintegrity.org/, «Greece Lost $261 Billion in Illicit Financial Outflows from 2003-2011, GFI’s Baker Tells Der Spiegel») σημαίνουν ότι σε μια οχταετία έκαναν από την Ελλάδα «φτερά» και βρήκαν «φωλίτσα» στην Ελβετία και αλλού ποσά που α) ισοδυναμούν με το 64% του δημόσιου χρέους της χώρας, β) ξεπερνούν ολόκληρο το ΑΕΠ της Ελλάδας για το 2014 (181 δισ. ευρώ) , γ) ξεπερνούν κατά 3 φορές τα λεφτά που κλάπηκαν από τον ελληνικό λαό μέσω των Μνημονίων!
    
Ένα τέτοιο οικονομικό σύστημα, λοιπόν, πολιτικές φιγούρες σαν του Γεωργιάδη είναι ό,τι πρέπει για να το εκπροσωπούν.
Από enikos

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΑΔΙΣΜΟΣ

Του Μιχάλη Τζανάκη Είναι προφανές πως έχει χαθεί κάθε έλεγχος από την κυβέρνηση των φορομπηχτών, ενώ αρχίζει και σπάει και το τελευταίο ίχνος τσίπας απ’ τα στελέχη της. Αντιμετωπίζουν πλέον τους πολίτες σαν κανονικοί φεουδάρχες, που μαστιγώνουν τα υποζύγια τους, μέχρι αυτά να σκάσουν. Φόροι, φόροι, ρυθμίσεις, δόσεις, επινοούν κάθε ηλιθιότητα για να κερδίσουν την «αγκαλίτσα» του Γιούνγκερ κι ένα θετικό σχόλιο κάποιας Γερμανικής εφημερίδας-εκτός του Πρετεντέρη που είναι δεδομένο.
Οι απίθανοι αυτοί τύποι έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, συζητούν απλά τη δυνατότητα ρυθμίσεων σε αριθμούς που καταργούν κάθε έννοια ντροπής και αίσχους τους.
Ξαμολούν κάποιους «εκπροσώπους», οι οποίοι έχουν περιέλθει σε επίπεδο «Κατίνας» να ελεεινολογούν και να ψεύδονται, μπας και κερδίσουν λίγο ακόμα χρόνο. Κανείς δυστυχώς-ούτε απ’ την αντιπολίτευση- δεν αναφέρεται ότι στη χώρα σήμερα παραβιάζονται κανονικά τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ενώ το σύστημα δικαιοσύνης-δυστυχώς γι’ αυτό- δεν υπερασπίζεται τον απροστάτευτο πολίτη, που το μόνο που του μένει πλέον είναι η «νομοτελειακή» εξέγερσή του, η οποία- όσο κι αν τον ναρκώνουν – θα έρθει οσονούπω, αφού είναι τόσο βάναυσοι και βίαιοι οι «κρατούντες» που δείχνουν να επιζητούν την όξυνση και τη σύγκρουση.
Δεν υπάρχει καμιά «Μπανανία» που να φορολογεί το ίδιο ακίνητο τρεις φορές τον ίδιο χρόνο (φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, ΦΑΠ), ούτε φορολογείται- με προφανή σκοπό την εκποίησή της- η ακίνητη περιουσία που δεν αποφέρει πρόσοδο για τον ιδιοκτήτη της.
Οι απίθανοι τύποι που μας κυβερνούν παραβιάζουν τη ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Καταργούν συνειδητά και απροκάλυπτα το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και φτωχοποιούν με καταιονιστικό ρυθμό τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Οι συνθήκες και τα αδιέξοδα θυμίζουν Κατοχική Αθήνα, αφού μόνο οι «μαυραγορίτες» πλέον μπορούν να επιβιώσουν.
Σε όλο αυτό το σκηνικό τα «βουλευτάκια» και τα «ευρωβουλευτάκια» χειροκροτούν κρυπτόμενοι και ψεύδονται υποκρινόμενοι. Οι συντοπίτες βουλευτές αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, αφού είναι κοινό μυστικό ότι έχουν απολέσει ακόμα και το Κρητικό φιλότιμό τους.
Αν νομίζουν ότι με τρυκ και ψεύδη συνάμα «Αργεντινολογίας» θα γλιτώσουν όχι την εκλογική συντριβή, αλλά την ηθική και κοινωνική απαξίωση τους είναι γελασμένοι. Οι «ΕΝΦΙΑΔΕΣ» θα περάσουν σε μια μελανότατη σελίδα της ιστορίας, ως σαδιστές που αντί να υποστηρίξουν –ως όφειλαν απ’ τον όρκο τους- την κοινωνία, σύρονται από τα κελεύσματα των διεθνών κι εγχώριων τοκογλύφων.
Το χρήμα προς είσπραξη κύριοι τελείωσε από τους Έλληνες που δεν «τα φάγατε μαζί» , το μόνο που μένει για είσπραξη από εσάς θα είναι η οργή. Πολλή οργή για την κατάντια και τον ενδοτισμό σας. Αλλά πιο πολύ, γιατί αποδειχτήκατε ανάξιοι για την ύψιστη τιμή να εκπροσωπείτε όλους εμάς.
Κοντός ψαλμός αλληλούια!!!
Υγ. υπογράφει κάποιος που δεν τα «έφαγε μαζί σας», αχρείοι…

Πηγή: http://olympia.gr

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Ο ταλαντούχος οικονομικός σύμβουλος της Eurobank



Του Γιάννη Βαρουφάκη«Hot Doc»

“Όλοι πρέπει να κρινόμαστε από το έργο μας και την αποτελεσματικότητα μας». Αυτή δεν είναι η βασική αρχή της αξιολόγησης που με ενθουσιασμό προωθούν οι θιασώτες των μεταρρυθμίσεων στην χώρα μας; Η αρχή αυτή δεν πρέπει να ισχύει για τους άρτι διορισθέντες υπουργούς, ιδίως για τους «τεχνοκράτες» που χειρίζονται τα πιο λεπτά και καίρια ζητήματα – όπως, π.χ., την διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος;
Στον πρόσφατο ανασχηματισμό, υπουργός οικονομικών ανέλαβε ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης. Από όλες του τις ιδιότητες επιτρέψτε μου να εστιάσω σε δύο: (Α) Εκείνη του Οικονομικού Σύμβουλου, και επικεφαλής του τμήματος Οικονομικών Μελετών, της τράπεζας Eurobank, την οποία κατείχε συνεχώς από το 2000 έως το 2014 – μια μακρά περίοδο που καλύπτει όλες της φάσεις της ελληνικής τραγωδίας: από την είσοδο μας στην Ευρωζώνη έως και την τετραετή εθνική μας μνημονιακή περιπέτεια. (Β) Του συμβούλου του κ. Παπαδήμου κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του τελευταίου, τότε που σχεδιαζότοίν το PSI και, δη, η ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank, και των υπόλοιπων τραπεζών.
Στο άρθρο που ακολουθεί δεν θα ασχοληθώ καθόλου με την ακολουθία των μακροοικονομικών αστοχιών του κ.
Χαρδούβελη σε όλη αυτή την περίοδο. Δεν θα αναφερθώ στην ένταξή του στην περί τον κ. Σημίτη ομάδα των οικονομολόγων που, το 2000, θεωρούσαν ότι η Ευρωζώνη είχε δομηθεί σωστά, που μας μιλούσαν για την επερχόμενη «σύγκλιση», που αρνούνταν ότι το 2008 θα σηματοδοτούσε Κρίση του Ευρώ, που το 2010 υποστήριζαν ότι το Μνημόνιο No. 1 ήταν μια καλή συμφωνία, που προέβλεπαν ανάπτυξη από τις αρχές του… 2012, που επιχειρηματολογούσαν ότι η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν και ανεπιθύμητη και αχρείαστη, που το 2012 εκθείαζαν την… αναδιάρθρωση του χρέους (ισχυριζόμενοι ότι το χρέος κατέστη βιώσιμο) κ.ο.κ.
Όχι, σήμερα θα εστιάσω αποκλειστικά στην τράπεζα την οποία συμβούλευε έως την προηγούμενη εβδομάδα από την σημαντική, και αδρά αμειβόμενη, θέση του επικεφαλής του τμήματος Οικονομικών Μελετών που στόχο είχε να συμβουλεύει το ΔΣ της Eurobank ώστε τα μέλη του, και ο Διευθύνων Σύμβουλος, να αποφεύγουν τις κακοτοπιές.
Πόσο καλά έκανε την δουλειά αυτή ο σημερινός υπουργός οικονομικών, την οποία του εμπιστεύτηκε η διοίκηση της Eurobank; Αυτό που είναι γνωστό τοις πάσι είναι ότι η Eurobank όχι μόνο πτώχευσε αλλά και ότι, από τις τέσσερις «συστημικές» τράπεζες, η πτώχευσή της ήταν η πιο ηχηρή, η εντυπωσιακότερη και η «βαθύτερη».
Ερώτημα: Ο κ. Χαρδούβελης, ως επικεφαλής του τμήματος Οικονομικών Μελετών, είχε προειδοποιήσει την διοίκηση της Eurobank ότι όδευαν ολοταχώς προς τα βράχια; Από τα δημοσιευμένα κεί-μενά του, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει. Το αντίθετο μάλιστα: Διέπονταν από υπεραισιόδοξες προβλέψεις τόσο για την πορεία της τράπεζας όσο και για τον τραπεζικό κλάδο συνολικά. Βέβαια, μπορεί κάποιος να πει, με μια δόση λογικής, ότι ο Οικονομικός Σύμβουλος μιας μεγάλης τράπεζας που κινδυνεύει με πτώχευση, δεν δικαιούται να πει την αλήθεια δημοσίως, καθώς κάτι τέτοιο θα έσπερνε τον πανικό και θα έφερνε την άμεση κατάρρευση της τράπεζας. Σωστά. Σε αυτή την περίπτωση, θα περίμενε κανείς από τον κ. Χαρδούβελη να έχει στείλει, εμπιστευτικά, το ένα προειδοποιητικό μήνυμα μετά το άλλο, στο ΔΣ και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Eurobank – προειδοποιώντας τους για το Μνημόνιο 1, για το κούρεμα (PSI) του 2012, για την «επαναγορά χρέους» που ακολούθησε, για το πραγματικό μέγεθος της ύφεσης (και των μη εξυπηρετούμενων δανείων) που θα έπληττε την τράπεζα κλπ.
Το έκανε αυτό; Τώρα που ο κ. Χαρδούβελης έχει προαχθεί σε υπουργό οικονομικών της χώρας, καλό θα ήταν να απαντούσε σε αυτό το καίριο ερώτημα. Δεν είπαμε ότι όλοι πρέπει να αξιολογούμαστε; Μπορεί ο νέος υπουργός οικονομικών της χώρας, σε μια τόσο κρίσιμη καμπή για την Ελλάδα, να αποτελεί εξαίρεση; Όσο περιμένουμε για απαντήσεις, από τον κ. Χαρδούβελη ή την Eurobank, ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά που γνωρίζουμε για την Eurobank, την οποία ο κ. Χαρδούβελης συμβούλευε έως τόσο πρόσφατα:
Το 2013, το ελληνικό κράτος, μέσω του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, επένδυσε €5,8 δις στην Eurobank, καταβάλλοντος €1,54 για κάθε μετοχή και αποκτώντας έτσι το 95% της τράπεζας.
Επιπλέον, το κράτος αγόρασε επιπλέον προνομιούχες μετοχές αξίας €1,25 δισ. Το κράτος παρέδωσε την Postbank στην Eurobank αφού πρώτα ξόδεψε €4,ο6 δις για ώστε να καλύψει το «κενό χρηματοδότησης» της Postbank αλλά και ακόμη €550 εκ. για την ανακεφαλαιο-ποίησή της.
Βοήθησε την Eurobank να απορροφήσει την διεφθαρμένη, πτωχευμένη Proton Bank δωρίζοντας στην Eurobank €760 εκ. για να καλύψει το «κενό χρηματοδότησης» της Proton, και επί πλέον €550 εκ. νέων κεφαλαίων. Δώρισε €760 εκ. στην Eurobank για την κάλυψη του «κενού χρηματοδότησης» της Aspis, απορροφώντας την. Συνολικά, όσο ο κ. Χαρδούβελης τελούσε Οικονομικός Σύμβουλος της Eurobank, δηλαδή κορυφαίο στέλεχος, το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος παρέδωσε στη Eurobank το συνολικό ποσό των €13,3 δις το οποίο μεταφράζεται στο 7,3% του ΑΕΠ.
Γιατί; Επειδή η Eurobank πτώχευσε και το ελληνικό δημόσιο αναγκάστηκε να την διασώσει. Θα περίμενε, όμως, κανείς ότι, έχοντας κάνει μια τέτοια τεράστια επένδυση, από το υστέρημα των πολιτών, το κράτος θα προσπαθούσε να διασφαλίσει την περιουσία του. Αντί για αυτό, μερικούς μήνες αργότερα, εκδόθηκαν νέες μετοχές της Eurobank.
Όμως δεν επιτράπηκε στο κράτος να συμμετάσχει (μέσω του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) στην έκδοση των νέων μετοχών. Επιτράπηκε στους ιδιώτες να αγοράσουν αυτές τις νέες μετοχές με έκπτωση 8ο% (πληρώνοντας το εξευτελιστικό ποσό των 31 λεπτών ανά μετοχή, ενώ το κράτος είχε ξοδέψει €1,54 ανά μετοχή) εντός λίγων μόνων μηνών.
Η τιμή αυτή δεν ήταν μόνο πολύ χαμηλότερη από την τιμή που είχε καταβάλει το κράτος λίγους μήνες πριν, αλλά ήταν και χαμηλότερη από την αξία της μετοχής στο Χρηματιστήριο Αθηνών κατά τη στιγμή της έκδοσης των νέων μετοχών. Για να καλύψει τα νώτα της, η κυβέρνηση νομοθέτησε την εσαεί ασυλία για τα μέλη του ΔΣ του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από την κατηγορία ότι ενήργησε εναντίον των συμφερόντων του δημοσίου απέχοντας από την συγκεκριμένη έκδοση νέων μετοχών.
Ως αποτέλεσμα της νέας έκδοσης μετοχών, οι ιδιώτες επενδυτές (συμπεριλαμβανομένων αρκετών hedge funds) πλήρωσαν €2,86 δις και απέκτησαν το 65% μίας τράπεζας για την οποία το ελληνικό κράτος είχε μόλις ξοδέψει €13,3 δις.Έτσι η συμμετοχή του κράτους στην Eurobank μειώθηκε στο 35% του μετοχικού κεφαλαίου, μειώνοντας την αξία των μετοχών του δημοσίου σε μόλις €2 δις. Περιληπτικά, το κράτος διέσωσε την Eurobank με κόστος τουλάχιστον €13,3 δις για να λάβει το 95% της τράπεζας αλλά, λίγους μήνες αργότερα, παρέδωσε τα κλειδιά της τράπεζας σε ιδιώτες θυσιάζοντας το 65% που κατείχε μειώνοντας- την περιουσία του στην Eurobank στα €2 δις.
Δύο ερωτήματα προκύπτουν, όσον αφορά τον νέο υπουργό οικονομικών και, έως πρότινος, στέλεχος και Οικονομικό Σύμβουλο της Eurobank: Από το σημερινό του μετερίζι, του υπουργού οικονομικών, πως βλέπει την «άνεση» με την οποία το πτωχευμένο δημόσιο χάρισε στους ιδιώτες 11,3 δις ευρώ μέσα σε μερικές εβδομάδες;
Ως στέλεχος της Eurobank, φαντάζομαι ότι η συμβουλή του στο ΔΣ της θα ήταν: «Είμασταν τυχεροί που το κράτος δεν μας απέλυσε, δεδομένου ότι η τράπεζά μας πτώχευσε υπό την δική μας διοίκηση, και διέσωσε την τράπεζα. Και είμαστε διπλά τυχεροί τώρα που μας χάρισε την μερίδα του λέοντος των χρημάτων της διάσωσης, απεμπολώντας την θέση του ως κύριος μέτοχος.»
Ως υπουργός οικονομικών, όμως, τι σκέφτεται; Είτε θεωρεί πως το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της τράπεζας δεν αποτελεί πρόβλημα, οπότε δεν δικαιούται να είναι υπουργός οικονομικών, υπεύθυνος για το δημόσιο συμφέρον. Είτε θεωρεί ότι η μη συμμετοχή του δημοσίου στην πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ήταν απαράδεκτη, από την σκοπιά του δημόσιου συμφέροντος, οπότε πρέπει να παραδεχθεί ότι, ως Οικονομικός Σύμβουλος της Eurobank, έπραττε εναντίον των συμφερόντων του κράτους που σήμερα υποτίθεται ότι υπηρετεί.
Τέλος, καλό θα ήταν να απαντήσει και σε ένα τελευταίο ερώτημα ο κ. Χαρδούβελης:
Πως συγκεράζεται, στην σφαίρα της ηθικής αλλά και της νομιμότητας, το να ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού Παπαδήμου όταν σχεδιαζόταν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και, την ίδια ακριβώς περίοδο, να είναι σύμβουλος μιας από τις τράπεζες που επωφελήθηκε σκανδαλωδώς από αυτή την ανακεφαλαιοποίηση; Από όσο ξέρω, σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου, μια τέτοια «σύγκρουση συμφερόντων» θα οδηγούσε τραπεζικό στέλεχος στο ακροατήριο δικαστηρίου, αντί για την θέση του… υπουργού οικονομικών.

Η κυβέρνηση "ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ" την έκθεση του ΔΝΤ!

του Γιώργου Δελαστίκ
Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η κυβερνητική επιχείρηση υποβάθμισης σε βαθμό «εξαφάνισης» της εξαιρετικά δυσάρεστης γι' αυτήν έκθεσης του ΔΝΤ! Άκρως αποτελεσματικό αποδείχτηκε το κόλπο της μετάθεσης κατά τέσσερις μέρες της δημοσιοποίησης της έκθεσης – αντί για την Παρασκευή πριν από τον ανασχηματισμό μετακινήθηκε την Τρίτη μετά τον ανασχηματισμό. Με τη συνενοχή, φυσικά, και των ΜΜΕ, το θέμα της έκθεσης του ΔΝΤ μόλις και μετά βίας εμφανίστηκε φευγαλέα την Τετάρτη και κατόπιν «ξεχάστηκε» σαν να μην υπήρξε!
 
Με μια πρώτη ματιά στην έκθεση αντιλαμβάνεται κάποιος αμέσως για ποιο λόγο η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου μόχθησε τόσο πολύ και τελικά πέτυχε να την «εξαφανίσει» από τη δημόσια συζήτηση. Νέο δάνειο από την EE, νέο Μνημόνιο, νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι το ουσιαστικό μήνυμα της περί ης ο λόγος έκθεσης. Με άλλα λόγια, ετοιμαστείτε για νέες περικοπές ακόμη και στον κατώτατο μισθό, νέες μειώσεις των κύριων συντάξεων και σταδιακό μηδενισμό των επικουρικών. Και, βεβαίως, ξεχάστε για πολλά χρόνια τον τραπεζικό δανεισμό.
 
Τέρμα τα κεφάλαια κίνησης στις επιχειρήσεις τέρμα τα στεγαστικά δάνεια – καλά, περί καταναλωτικών δανείων ούτε λόγος! Κι όλα αυτά παράλληλα με μια εργασιακή ζούγκλα και τη συνέχιση της φορομπηξίας, για να σωθεί κυρίως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που σαφέστατα είναι «εύθραυστο», όπως λέει η έκθεση του ΔΝΤ – δηλαδή συνεχίζει να απειλείται με άμεση χρεοκοπία!
 
Το 2015 λείπουν 12,6 δις ευρώ
Το σημαντικότερο στην έκθεση του ΔΝΤ είναι ότι επαναλαμβάνει πως για τον επόμενο χρόνο η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει χρηματοδοτικό κενό ύψους 12,6 δις ευρώ. Πού θα τα βρει; Όσο κι αν προσπαθήσει να το κρύψει, δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο πέρα από αυτό που μήνες τώρα λέει και ξαναλέει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: η Ελλάδα θα πάρει δάνειο καμιά δεκαριά δις από την EE! Αυτό, φυσικά, συνεπάγεται την υπογραφή νέου Μνημονίου, πράγμα που, βεβαίως, συνεπιφέρει νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων.
 
Λείπουν στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο 12,6 δις ευρώ, λέει το ΔΝΤ. Τα ίδια λέει και η EE, αν και αυτή προσδιορίζει το ποσό στα 12,3 δις. Δυστυχής παρηγορία!… Δεν λείπουν όμως μόνο αυτά. Το ΔΝΤ υπενθυμίζει ότι, βάσει όσων έχουν ήδη υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις, έχουν συμφωνήσει να επιβάλουν νέα δημοσιονομικά μέτρα εναντίον του ελληνικού λαού για να εξοικονομήσουν 7,5 δις ευρώ την ερχόμενη τριετία – 2 δις το 2015, 3,7 δις το 2016 και 1,8 δις το 2017.
 
Σφαγή των εργαζομένων
Η έκθεση του ΔΝΤ επιβεβαιώνει ότι, βάσει των όρων των Μνημονίων, από το 2017 και μετά οι τριετίες δεν θα ισχύουν πλέον για τον κατώτατο μισθό! Δεν θα υπάρχει, δηλαδή, καμία αυτόματη αύξηση του μισθού των εργαζομένων, έστω και υποτυπώδης. Για τον κατώτατο μισθό αυτό συνιστά σοβαρό πλήγμα, γιατί οι τριετίες προσθέτουν από 10% έως 30% στους παλιούς εργαζόμενους. Όταν ο μισθός κάποιου είναι μόνο 580 ευρώ μεικτά, ακόμη και τα 175 ευρώ μεικτά που εκπροσωπεί το προαναφερθέν ποσοστό του 30% επιπλέον είναι ζωτικής σημασίας. Βάσει δε των όσων έχουν υπογράψει Σαμαράς και Βενιζέλος, υπάρχει πλέον η θεωρητική δυνατότητα με όποιον μισθό μπει σε μια επιχείρηση ένας 25χρονος νέος, με τον ίδιο μισθό ακριβώς να...  συνταξιοδοτηθεί μετά από σαράντα χρόνιας δουλειάς!
 
Το ΔΝΤ προβάλλει και δύο απαιτήσεις στην έκθεση του. Η πρώτη είναι η πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων. Να μπορεί δηλαδή, ο κάθε εργοδότης να απολύει ακόμη και όλους τους εργαζόμενους και να τους  αντικαθιστά με όσους άλλους φθηνότερους  θέλει ανά πάσα στιγμή. Η δεύτερη απαίτησή του είναι να ξαναγίνει νόμιμο το λοκ- άουτ, το να κλείνει, δηλαδή, ο εργοδότης προσωρινά και για όσο διάστημα θέλει την επιχείρησή του για να εκβιάζει τους εργαζόμένους. Κοντεύουν είκοσι χρόνια από τότε που πέθανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, και δεκαπέντε σχεδόν χρόνια πριν από το θάνατό του είχε καταργήσει αυτό το δικαίωμα που αναγνώριζε η Δεξιά στους εργοδότες, Αυτός είναι ο «εκσυγχρονισμός» της ελληνικής οικονομίας κατά τον Αντώνη Σαμαρα – επιστροφή στην εργοδοτική ασυδοσία των δεκαετιών του… 1950 και του 1960!
 
Μείωση κύριων συντάξεων
Μαύρα μαντάτα και για τους συνταξιούχους, την τελευταία κοινωνική ομάδα που έχει μείνει πιστή στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, εκτός, φυσικά, από την αστική τάξη της χώρας. Το ΔΝΤ απαιτεί να έχει ολοκληρωθεί σε τρεις μήνες, μέχρι το Σεπτέμβριο, νέα αναλογιστική μελέτη που θα εξετάζει τη βιωσιμότητα όλου του ασφαλιστικού συστήματος – θα αφορά, δηλαδή, και στις κύριες συντάξεις και στις επικουρικές και στους φορείς πρόνοιας. Σε δέκα μέρες, μέχρι το τέλος Ιουνίου, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η κατά την τεχνοκρατική ορολογία «διαδικασία εναρμόνισης εισφορών – παροχών». Σε πέντε μήνες, μέχρι το Νοέμβριο, πρέπει να έχουν νομοθετηθεί οι αλλαγές που θα γίνουν στο συνταξιοδοτικό σύστημα, που θα τεθούν σε εφαρμογή από την 1 η Ιανουαρίου του 2015.
 
Επειδή, φυσικά, όλα τα Ταμεία θα κριθούν μη βιώσιμα αν δεν παίρνουν κρατική επιχορήγηση - την οποία ήδη το ΔΝΤ επικρίνει ως πολύ υψηλή -, η «επίτευξη της αναλογιστικής δικαιοσύνης» θα επιτευχθεί καταρχάς με μείωση της κύριας σύνταξης και πιθανόν θα συνοδεύεται κι από νέα αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης. Όσο για τις επικουρικές συντάξεις, αυτές σύντομα θα πάψουν να υπάρχουν και θα αποτελούν ανάμνηση του παρελθόντος.
 
Από την 1η Ιουλίου, αφενός καταργούνται όλες οι επιβαρύνσεις που χρηματοδοτούν επικουρικά ταμεία και αφετέρου απαγορεύεται στα Ταμεία αυτά να έχουν έλλειμμα έστω και ενός ευρώ – εφαρμόζεται, δηλαδή, η αποκαλούμενη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος». Σε έξι μήνες, από την 1η Ιανουαρίου, καταργείται κάθε κρατική επιχορήγηση προς τα επικουρικά ταμεία, που πλέον θα χρηματοδοτούνται μόνο από τις εισφορές των μελών τους.
 
Μέσα σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης ανεργίας αλλά και λεηλασίας των αποθεματικών των Ταμείων, μέσω της κλοπής της περιουσίας τους από την κυβέρνηση με το κόλπο του «κουρέματος» των κρατικών ομολόγων, καθώς διά νόμου επέβαλε στα Ταμεία να έχουν τα λεφτά τους σε κρατικά ομόλογα, είναι βέβαιη η σταδιακή μείωση των επικουρικών συντάξεων με τάσεις μηδενισμού τους.
 
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε στο μυαλό μας για το Ασφαλιστικό είναι ότι, όπως γράφει η έκθεση του ΔΝΤ, «θα επανεξεταστεί μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014 και θα νομοθετηθεί μέχρι το Νοέμβριο του 2014 η κατάργηση των πόρων με τους οποίους χρηματοδοτούνται συντάξεις».
 
To αποτέλεσμα θα είναι να μειωθούν οι συντάξεις, να αυξηθούν οι εισφορές των εργαζομένων και ταυτόχρονα να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών. Έκτακτα!
 
Ξεχάστε τα δάνεια!
Σαν να μην έφταναν αυτά, όλα δείχνουν ότι οι Έλληνες πρέπει να πάψουν για πολλά χρόνια να υπολογίζουν στη βοήθεια του τραπεζικού δανεισμού. Αυτό επισημαίνει εμμέσως το ΔΝΤ στην έκθεσή του. Αναφερόμενο στα τεστ αντοχής που πραγματοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος στις τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες (Πειραιώς, Εθνική, Alpha, Eurobank), χαρακτηρίζει «αισιόδοξες» κάποιες παραδοχές του δυσμενούς σεναρίου. Εν ολίγοις, το ΔΝΤ δεν δέχεται τις εκτιμήσεις της ΤτΕ, ότι στη χειρότερη περίπτωση οι κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών θα ανέλθουν σε 9,4 δις ευρώ. Εκτιμά ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα μπορεί να χρειαστεί πάνω από 60% περισσότερα χρήματα, ανεβάζοντας τις κεφαλαιακές ανάγκες του στην περίπτωση κακής πορείας των πραγμάτων σε 15,4 δις ευρώ.
 
Αυτό αυξάνει τον εκνευρισμό των Ελλήνων τραπεζιτών ενόψει των τεστ αντοχής που διενεργούνται σε όλες τις συστημικές τράπεζες της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ. Τα αποτελέσματα των τεστ θα ανακοινωθούν τον Οκτώβριο, και αυτή τη φορά οι όροι τους είναι πραγματικά σκληροί, γιατί από το Νοέμβριο θα αναλάβει η ίδια η ΕΚΤ τον έλεγχο όλων αυτών των συστημικών τραπεζών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ούτε μέχρι τον Οκτώβριο θα δίνουν δάνεια οι τράπεζες, γιατί προσπαθούν πάση θυσία να περάσουν το τεστ αντοχής, αλλά ούτε και μετά τον Οκτώβριο υπάρχει ελπίδα χαλάρωσης της πιστωτικής πολιτικής των ελληνικών τραπεζών, αφού πλέον θα βρίσκονται υπό το διαρκή έλεγχο και την επίβλεψη της ΕΚΤ!
 
Οι αριθμοί αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: το 2009, στο 82% των αγοραπωλησιών ακινήτων υπήρχε συμμετοχή τραπεζικού δανεισμού. Τέσσερα μόλις χρόνια αργότερα, το 2013, το ποσοστό αυτό είχε καταποντιστεί στην άβυσσο του… 17%! Επιπροσθέτως, το 2009 ο τραπεζικός δανεισμός κάλυπτε κατά μέσο όρο το 70% της αξίας του ακινήτου. Το 2013 όμως ακόμη και τα ελάχιστα στεγαστικά που χορηγούσαν οι τράπεζες δεν κάλυπταν παρά το 35% της αξίας του.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Φούμαρα το «Πλεόνασμα Σαμαρά»

Ωμή, ξερή η δήλωση του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, του Γερμανού Βάλτερ Ραντερμάχερ: «Εμείς δεν υπολογίζουμε τους αριθμούς όπως θα το επιθυμούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Σαμαράς»! Πολιτική «εκτέλεση» εν ψυχρώ!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ο γενικός διευθυντής της Eurostat δεν αρκείται σε αυτό, στη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Suddeutsche Zeitung του Μονάχου. Μέχρι το τέλος Μαρτίου, οπότε και θα ολοκληρωθεί η συλλογή των στοιχείων από την υπηρεσία του για όλες τις χώρες της EE, «όλοι οι άλλοι αριθμοί που ανακοινώνονται είναι καθαρές εικασίες!» προσθέτει.

Φούμαρα, μπούρδες, λόγια του αέρα δηλαδή οι δηλώσεις Σαμαρά στη Βουλή περί...
«πρωτογενούς πλεονάσματος» ύψους άνω του 1 δις ευρώ, κατά το Γερμανό γενικό διευθυντή της Eurostat!
«Δεν υπάρχουν ακόμη «ανθεκτικοί» αριθμοί για το ύψος του ελλείμματος και του χρέους του 2013. Δεν έχουμε ακόμη στοιχεία για το δ’τρίμηνο του 2013» τονίζει ο Ραντεμάχερ.

Εξηγεί ότι ετήσιος ισολογισμός βγαίνει μόνο όταν υπάρχουν όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για τα τέσσερα τρίμηνα και ότι το δ τρίμηνο είναι εξαιρετικά σημαντικό γιατί στο τέλος του χρόνου πληρώνονται φόροι και άλλες εποχιακές καταβολές. «Τότε θα δημοσιοποιήσουμε αριθμούς επί των οποίων θα μπορούμε να βασιστούμε» υπογραμμίζει.

Ψέμα επιβίωσης!
Το πολιτικό μήνυμα των δηλώσεων Ραντερμάχερ είναι σαφέστατο, με όσο έμμεσο τρόπο κι αν διατυπώνεται: οι αριθμοί που ανακοίνωσε ο Αντώνης Σαμαράς περί πρωτογενούς πλεονάσματος είναι αναξιόπιστοι, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από πολιτική προπαγάνδα, μέχρις ότου η Eurostat ανακοινώσει τα πραγματικά νούμερα. «Εικασίες», και μάλιστα με κίνητρο πολιτικές σκοπιμότητες, είναι οι αριθμοί του Σαμαρά, υπονοεί ο γενικός διευθυντής της Eurostat.

Ο Ραντερμάχερ απλώς το υπονοεί λόγω της θέσης που κατέχει. Η εφημερίδα όμως δεν έχει καμιά αναστολή να αποκαλύψει ευθέως τα κίνητρα του Σαμαρά – και το γεγονός ότι το κάνει είναι αυτό που οδηγεί την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να αισθάνεται ότι «τη ζώνουν τα φίδια» αναφορικά με τις προθέσεις των Γερμανών απέναντι της.

«Το γεγονός ότι ο Σαμαράς ανακοίνωσε ήδη αριθμούς οφείλεται στη δύσκολη πολιτική κατάσταση» γράφει χωρίς περιστροφές. «Είναι πραγματικά σημαντικό για την επιβίωση του συνασπισμού συντηρητικών και σοσιαλιστών να μπορέσουν να δείξουν επιτυχίες στο δρόμο τους για την έξοδο από τη δραματική κρίση».

«Ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης της Αριστεράς, θέλει πρόωρες εκλογές. Ο συνασπισμός του προηγείται του κυβερνητικού συνασπισμού και θα μπορούσε να νικήσει στις ευρωεκλογές. Ο Σαμαράς απορρίπτει νέες εκλογές•. επισημαίνει η Suddeutsche Zeitung προσθέτοντας ότι, αν η κυβέρνηση δεν εμφανίσει κάποια επιτυχία, η αντιπολίτευση μπορεί να εδραιώσει οριστικά το προβάδισμά της και να επιβάλει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Με άλλα λόγια, η γερμανική εφημερίδα. προβάλλει στους αναγνώστες της την άποψη ότι ο Σαμαράς ανακοινώνει από τώρα υπερβολικό πρωτογενές πλεόνασμα για να επιβιώσει η κυβέρνησή του και να μην ανατραπεί από τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ που αδημονούν να τους αντικαταστήσουν στην εξουσία, καθώς προηγούνται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Ο Στουρνάρας… αντι-τροϊκανός
Είναι απίστευτη η πολιτική θρασυδειλία των προσώπων που συναπαρτίζουν την κυβέρνηση. Μόλις έμαθαν ότι οι Γερμανοί έχουν αποφασίσει την εφαρμογή του νέου Μνημονίου για την Ελλάδα, που θα αποφασιστεί στο Eurogroup της 5ης Μαϊου να μην την επιβλέπει πλέον η τρόικα (καθώς στο νέο δάνειο δεν θα συμμετάσχει το ΔΝΤ) αλλά μόνο η Κομισιόν άρχισαν να καταγγέλλουν την… τρόικα! Το ακόμη πιο απίστευτο είναι ότι επικεφαλής των «αντι-τροϊκανών» της κυβέρνησης τέθηκε ο… Στουρνάρας! Ναι, ακριβώς, ο Στουρνάρας!

Τις τελευταίες μέρες, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί λέει ότι μεγάλη καταστροφή θα είχε υποστεί η Ελλάδα αν αυτός… υπάκουε στις εκτιμήσεις της τρόικας! Αφήστε που κι ο Βενιζέλος άρχισε να ρίχνει «μπηχτές» κατά της τρόικας! Τα ύστερα του κόσμου!

Μέχρι και στη Frankfurter Allgemeine είχε ο Στουρνάρας το πολιτικό θράσος να πει ότι «θα είχα πρόβλημα αν είχα δεχτεί τις εκτιμήσεις της τρόικας τον περασμένο Σεπτέμβριο». Επειδή όμως γνώριζα ότι οι Γερμανοί ποτέ δεν ξεχνούν, όταν ο δημοσιογράφος της γερμανικής εφημερίδας τον ρωτάει πόσο ακριβώς είναι το ελληνικό πρωτογενές πλεόνασμα του 2013, ο Στουρνάρας την… κάνει με ελαφρά πηδηματάκια! «Ο Στουρνάρας παραδέχεται ότι «δεν είμαι ακόμα σε θέση να ονομάσω το ακριβές πρωτογενές πλεόνασμα»» σημειώνει η εφημερίδα.

«Το πρωτογενές πλεόνασμά μας είναι πολύ υψηλότερο από το αναμενόμενο. Θα είναι μια μεγάλη έκπληξη. Οταν άκουσα το νούμερο για πρώτη φορά δεν μπορούσα να το πιστέψω» δήλωσε ο Στουρνάρας.

Ξέρει όμως ότι τέτοιου είδους αερολογίες αφήνουν αδιάφορους του Γερμανούς. Προσπαθεί έτσι να τους πιέσει πολιτικά. «Θα μπορούσαν όμως τα κράτη της Ευρωζώνης μέσω μιας επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα για την υπερνίκηση της κρίσης να δώσουν ένα σημάδι ότι η κατάσταση χαλαρώνει, πριν όμως από τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου. Διαφορετικά, θα μπορούσαν να πάρουν το πάνω χέρι ριζοσπαστικές δυνάμεις, προειδοποίησε ο υπουργός» γράφει το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA.

Το εξωκοινοβούλιο
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η συνέντευξη του Στουρνάρα στη Frankfurter Allgemeine στο σημείο αυτό. «Οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι ευρωεκλογές του Μαΐου θα δείξουν πόση πελατεία έχει ακόμη η κυβέρνησή σας. Φοβάστε ότι θα επικρατήσουν ριζοσπαστικές δυνάμεις και ότι θα θρυμματιστεί ο πολιτικός μεσαίος χώρος;» τον ρωτάει κάποιος από τους τρεις (!) δημοσιογράφους της γερμανικής εφημερίδας που του παίρνουν τη συνέντευξη.

«Οι εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις είναι εναντίον της Δημοκρατίας και γι” αυτό είναι τόσο επικίνδυνες» απαντά ο Στουρνάρας. Είναι αποκαλυπτικός μέσα στην τεχνοκρατική ανοησία του, καθώς με το διαχωρισμό που κάνει, χαρακτηρίζοντας «κίνδυνο για τη Δημοκρατία» όλα τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα συλλήβδην, δείχνει το πώς πραγματικά βλέπει η κυβέρνηση Σαμαρά τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας – τουλάχιστον απ” όσο το έχει καταλάβει ο Στουρνάρας.

Παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, λοιπόν, η Χρυσή Αυγή, ως κοινοβουλευτικό κόμμα, εξαιρείται αυτοδικαίως από τις «επικίνδυνες» και «εναντίον της Δημοκρατίας» πολιτικές δυνάμεις. Άλλωστε ο Γιάννης Στουρνάρας, σε μια αρκετά εκτεταμένη συνέντευξη είκοσι ερωτήσεων και απαντήσεων που δημοσιεύθηκαν, δεν λέει απολύτως τίποτα κατά της Χρυσής Αυγής ούτε καν αναφέρει το όνομά της.

Ποιες είναι λοιπόν οι κατά τον υπουργό οικονομικών «επικίνδυνες» εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις στις οποίες αναφέρεται;

Σύμφωνοι, το να θεωρεί ένα άτομο σαν τον Στουρνάρα, με τέτοια κατάπτυστη πολιτική δράση ως υπουργός Οικονομικών ως «επικίνδυνη» την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την γένει εξωκοινοβουλευτική Αριστερά είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο – και όντως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολιτικά επικίνδυνη για τα συμφέροντα, ελληνικά και ξένα, που εκπροσωπεί ο Στουρνάρας.

Είναι όμως τουλάχιστον… αχαριστία, με την καταδίκη όλων των εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων ως «επικίνδυνων», να τσουβαλιάζει μέχρι και το… ΛΑΟΣ, αυτό το «κολλητήρι του ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν στα πάνω του! Βγάζει δηλαδή ο Στουρνάρας εκτός δημοκρατικοί πλαισίου ως και τη… Δράση, το κόμμα των κοινωνικά ακροδεξιών ομοϊδεατών του;

Ευτυχώς, τους διώχνουμε!
Όλες αυτές οι πολιτικές ανοησίες του Στουρνάρα αποκαλύπτουν τον πανικό των μελών της κυβέρνησης Σαμαρά, που συνειδητοποιούν πλέον ότι λίγες είναι οι πιθανότητες πολιτικής διάσωσής τους μετά την εκλογική συντριβή που θα υποστούν στις ευρωεκλογές. Το ομολογεί με τον τρόπο του ο Στουρνάρας ότι ο λαός ετοιμάζεται να διώξει κλωτσηδόν με την ψήφο του τον εσμό της κυβέρνησης Σαμαρά.

«Ο κρίσιμος χρόνος είναι από τη στιγμή της ανάκαμψης των αριθμών ως το χρονικό σημείο που οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν αυτή την επιτυχία και στο πορτοφόλι τους. Έχουμε διανύσει το 85% του δρόμου. Θα ήταν πικρό αν χάναμε την εμπιστοσύνη του πληθυσμού στο τελευταίο 15% του δρόμου. Γι’αυτό χρειαζόμαστε τώρα την υποστήριξη των Ευρωπαίων εταίρων μας» ικετεύει τους Γερμανούς ο Στουρνάρας.

Δεν τους σώζει πια τίποτα από την εκλογική οργή του ελληνικού λαού, λέμε εμείς. Αυτό το βλέπουν κι οι Γερμανοί και ετοιμάζονται για την επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θυσιάζοντας αδίστακτα τους μέχρι τώρα πιστούς πολιτικούς υπηρέτες τους.
Άλλωστε και στην πολιτική ισχύει ότι «σκοτώνουν τα άλογα» όταν καταντήσουν πια άχρηστα.

Πηγή "Επίκαιρα"

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Επικίνδυνος

 
Είναι απίστευτο με πια ευκολία, επιπολαιότητα και οίηση εκφράζονται οι ασκούντες την κυβερνητική εξουσία! Είπε και ελάλησε ο φοβερός Στουρνάρας: "Είμαι πολύ ευτυχής γι΄αυτή την αποστολή"! Τί εννοεί ο ποιητής; Είναι ευτυχής για ποιό πράγμα; Για την αποδόμηση της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας; Για τους αστέγους; Για τους άνεργους; Για τις αυτοκτονίες; Για την μείωση του πλούτου της χώρας (του ΑΕΠ ); Για την αύξηση του χρέους; Για τι μείωση των εξαγωγών; Για την αύξηση των ανισοτήτων; Δεν μας το διευκρίνισε. Πού βρίσκεται το άτομο; Από πού και πώς βλέπει την πραγματικότητα; Τί παραμορφωτικούς φακούς φορά  και γιατί τους φορά; Ας επιχειρήσουμε μια ερμηνεία: Είναι πολύ ευτυχής ο Στουρνάρας γιατί ασκεί εξουσία και του αρέσει. Του αρέσει πολύ. Έστω και δοτή η εξουσία  - από τρόικες κ.α.- είναι γλυκιά και πολύ περισσότερο γι΄αυτούς που δεν μπορούν να την κατακτήσουν μόνοι τους. Έτσι επιβεβαιώνεται... Τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Θαύμα! Συναντήσεις με την ευρωπαϊκή εξουσία. Μεγαλεία! Περίπου ισόθεος με την ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ! Τί άλλο θέλει; Ξεχωρίζει το άτομο από το πόπολο. Και, ως φαίνεται, θα κάνει οτιδήποτε για να ξεχωρίζει. Το πόπολο δεν τον αφορά. Είναι βαθιά ριζωμένη αυτή η "αξία" μέσα του.Δίχως φραγμούς και ηθική πορεύεται! Επικίνδυνος. Πολύ επικίνδυνος.
Πηγή: Ολύμπιος Δαφέρμος.

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Αδιάφοροι, αυτοί οι αιώνιοι εχθροί

 
Του Κώστα Βαξεβάνη 
«Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: Γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων», έγραφε ο Αντόνιο Γκράμσι. Αποκαλούσε τους αδιάφορους «το νεκρό βάρος της Ιστορίας», αυτούς που πρέπει να απολογηθούν για ό,τι έχουν κάνει, αλλά κυρίως για όσα δεν έχουν κάνει.
Οι αδιάφοροι έχουν ένα και μόνο προβληματισμό: Για τις ευθύνες των άλλων. Ποτέ τις δικές τους. Αυτοαθωώνονται πάντα με πρόσχημα τη χαριτωμένη τους φύση ή την αδυναμία τους να βρουν κάτι αρκετά σοβαρό για να το υποστηρίξουν όπως και όσο πρέπει.
Αυτάρκεις πάντα, με τη βεβαιότητα που τους παρέχει το προσωπικό τους «τίποτα», είναι έτοιμοι να κατακρίνουν τα πάντα. Ρωτούν με αγωνία «γιατί το έκανε;», «ποιον εξυπηρετεί;», «υπάρχει ένας ικανός και τίμιος;», «γιατί δεν αλλάζουν τα πράγματα;», κρατώντας το σκήπτρο της βασιλικής τους απραξίας.
Αν ρωτήσεις τον αδιάφορο «εσύ τι έκανες για να μην είναι έτσι τα πράγματα;» θα σου απαντήσει σαν να ζει στη σκιά της σπουδαιότητας και όχι στη σκιά της καφετέριας, όπου πίνει τον καφέ της μοιρολατρίας του.
Οι αδιάφοροι δεν αναπαράγουν μόνο αυταπάτες, αλλά το μέλλον. Με την ισχύ της απραξίας, με την κομψότητα της δικαιολογημένης πάντα αποχής τους, με τη λειτουργική τους κενότητα, κλαψουρίζουν σαν να είναι η ζωή κάτι που υπάρχει για να τους δικαιώσει προσωπικά. Ούτε σύνολο ανθρώπων, ούτε σύνολο καταστάσεων.
Αχρηστεύουν κάθε διαλεκτική εξήγηση, κάθε λογική ερμηνεία, μέσα από την απαίτηση να γίνουν τα πάντα όπως οι ίδιοι, να εξελιχθούν όπως το θεωρητικό τους νεφέλωμα, προκειμένου να στρέψουν το βλέμμα με κάποιο ενδιαφέρον.
Οι αδιάφοροι δεν είναι τεμπέληδες. Είναι κάτι ακόμη χειρότερο. Είναι δειλοί που προσπαθούν να πείσουν πως έχουν τη γενναιότητα και την ωριμότητα να παραβλέπουν τα πράγματα γιατί δεν εμφανίζουν κανένα ενδιαφέρον. Πως δεν φοβούνται, αλλά όλα γύρω είναι τόσο ποταπά, που δεν σκοπεύουν να αντιπαρατάξουν το τεράστιο και αδιάφορο εγώ τους.
Οι αδιάφοροι λατρεύουν τη συνωμοσιολογία, γιατί τους απαλλάσσει από τη σκέψη της προσωπικής ευθύνης. Κάπου, κάποιος φταίει και έχει οργανώσει τόσο καλά την πανίσχυρη συνωμοσία του, ώστε δεν έχει κανένα νόημα να ενδιαφέρεσαι ή να αντιδράς.
Δεν παίρνουν ποτέ θέση, μπορούν να είναι ταυτόχρονα με όλους και με κανέναν, μεταφράζοντας την άγνοια και την αδιαφορία τους σε θέση και στάση ίσων αποστάσεων, σε αντικειμενική κρίση. Είναι δυνατόν να ζεις τις αντιθέσεις της ζωής καθημερινά και να μην μπορείς να αποφασίσεις με ποιον είσαι; Ποιο το νόημα της ύπαρξης σου, αν όχι η απόφαση για το πού θα πας τη ζωή σου;
Οι αδιάφοροι είναι οι μωρές παρθένες του συστήματος, που δεν θα χαλάσουν την παρθενιά τους για πράγματα που δεν έχουν τη σπουδαιότητα της μεγάλης απόφασης. Κρατούν, εν ολίγοις, την παρθενιά τους για τον βιαστή τους.
Το παραπάνω άρθρο είναι το editorial του τεύχους 45 του Hot Doc

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Η κυβερνητική παραμυθία τnς εξόδου από το τούνελ

Του Σταύρου Λυγερού 

Τα όσα ακολούθησαν τις γερμανικές εκλογές του περασμέ­νου Σεπτεμβρίου διέλυ­σαν τις ψευδαισθήσεις του διδύμου Σαμαρά – Βενιζέλου για άμεση δρομολόγηση της ανα­διάρθρωσης του ελλη­νικού χρέους. Δεν στάθηκαν ικανά όμως να τους ωθήσουν σε αλλαγή πλεύσης. Ο ισχυρισμός ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρο­μος χρησιμοποιήθηκε ως προπαγανδιστικό επιχείρημα, αλλά τελικώς αντανακλά και το δικό τους εγκλωβισμό στο μονόδρομο που έχει χαράξει η τρόικα. Αυτός είναι και ο λό­γος που δεν έχουν περιθώρια ουσιαστικής διαπραγμάτευσης. Το μόνο που έκαναν όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν να δια­πραγματεύονται το βαθμό οξύτητας της μο­νοδιάστατης λιτότητας. Αλλά και σε αυτό το επίπεδο ελάχιστα επέτυχαν.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ασκού­μενη πολιτική, αντί να ξαναστήσει την Ελλά­δα στα πόδια της, συσσωρεύει οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Η κυβέρνηση Σα­μαρά έχει κάνει σημαία της το πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν είναι μόνο ότι αυτό είναι πλασματικό, λόγω του γεγονότος ότι το Δη­μόσιο χρωστά πάνω από 6 δις σε ιδιώτες. Είναι και ο τρόπος που προέκυψαν αυτά τα δημοσιονομικά αποτελέσματα.

Βάρη Όταν το κράτος μπορεί πλέον να αφαιρεί από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των φορολογουμένων τα ποσά ληξιπρόθεσμων οφειλών, ενώ επικρέμαται και η απειλή της φυλάκισης, είναι προφανές ότι ο φορολο­γούμενος υποχρεώνεται να θέσει σε προ­τεραιότητα την πληρωμή των οφειλών του προς το Δημόσιο. Για πόσο ακόμα όμως θα αντέξει την υπερφορολόγηση;

Οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν από την έλλει­ψη ρευστότητας και πολλές καταρρέουν. Οι αποταμιεύσεις των μικρομεσαίων στρωμά­των εξανεμίζονται για να χρηματοδοτήσουν τη διαβίωση αλλά και την πληρωμή φό­ρων. Η δραστική μείωση των εισοδημάτων, σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, αναπόφευκτα πολλαπλασιάζει όχι μόνο τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών, αλλά και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Με την αγορά ακινήτων, μάλιστα, να είναι ουσιαστικά παγωμένη και τις τιμές συνεχώς να κατρακυλούν, η ρευστοποίηση ακίνητης περιουσίας δεν προσφέρει αξιοπρεπή λύση.

Τα δημόσια έσοδα είναι βιώσιμα μόνο όταν προέρχονται από μια λογική φορολόγηση των εισοδημάτων και της κατανάλω­σης, εάν δηλαδή προέρχονται κυρίως από τον παραγόμενο πλούτο. Με άλλα λόγια δεν μπορεί τα δημόσια οικονομικά να είναι υγιή όταν η πραγματική οικονομία ασφυκτιά και συρρικνώνεται. Η λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας μέσω της υπερφορολόγησης μόνο προσωρινά λύνει το δημοσιονομικό πρόβλημα. Βιώσιμη λύση μπορεί να προκύψει μόνο εάν σπάσει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, εάν η πραγματική οικονομία απο­κτήσει αναπτυξιακή δυναμική.

Μπορεί η κυβέρνηση Σαμαρά να μιλά για ανάπτυξη, αλλά η πολιτική της αποδομεί την πραγματική οικονομία. Αυτό έχει ως συνέπεια όχι μόνο τη δραστική υποβάθμιση του μέσου βιοτικού επιπέδου, αλλά και σοβαρές παρενέργειες στα δημόσια οικονομικά. Ενδεικτική είναι η κατάσταση στο ασφαλιστικό σύστημα. Το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων στο πλαίσιο του PSI λεηλάτησε τα αποθεματικά των τα­μείων. Εκτός αυτού, τα έσοδά τους συρρικνώνονται δραστικά λόγω της τεράστιας ανεργίας, της δραστικής μείωσης μισθών, της επεκτεινόμενης μαύρης εργασίας, της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών και της αδυναμίας επιχειρήσεων να πληρώ­σουν εισφορές.

Η απάντηση της κυβέρνησης στο πρόβλη­μα είναι να συρρικνώνει τις παροχές προς τους ασφαλισμένους. Γενικότερα, κατεδαφί­ζει το κράτος πρόνοιας σε μια περίοδο που είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαίο. Οι δραστι­κές και κατά κανόνα οριζόντιες μειώσεις των δημοσίων δαπανών, άλλωστε, έχουν απο­δυναμώσει και σημαντικές λειτουργίες του κράτους. Οι προβλεπόμενες από τον προϋ­πολογισμό νέες μειώσεις αναμένεται να επι­δεινώσουν περαιτέρω την κατάσταση.
 
Τέλμα Χωρίς να παραγνωρίζονται κάποιες σω­στές παρεμβάσεις, το συμπέρασμα είναι ότι δεν βρισκόμαστε προς το τέλος μιας επώδυνης αλλά εξυγιαντικής διαδρομής. Αντιθέτως η πραγματική οικονομία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στο τέλμα, με αποτέλεσμα την καταστροφή υγιούς παρα­γωγικού ιστού. Με άλλα λόγια, το παραμύθι ότι λίγο ακόμα υπομονή και θα βγούμε από το τούνελ είναι ψέμα και όπως κάθε ψέμα έχει κοντά πόδια.

Στην πραγματικότητα η ασκούμενη πο­λιτική καταλύει το μικροϊδιοκτητικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σε έκταση και ένταση πείραμα «κοινωνικής μηχανικής», το οποίο αλλοιώνει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Μπορεί η κυβέρνηση να λειτουργεί ως θλι­βερός εφαρμοστής των έξωθεν εντολών, αλλά η τρόικα και το Βερολίνο έχουν σχέ­διο. Επιδιώκουν και έχουν εν μέρει καταφέ­ρει να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους στο πλαίσιο της γερμανικής Ευρώπης, σε χώρα φθηνών ευκαιριών για το γερ­μανικό και ευρύτερα ευρωπαϊκό μεγάλο κεφάλαιο.
Πηγή "Επίκαιρα"

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Οι 58 δεν μπορεί κάτι «καλό» θα φέρουν.


Το άγχος των μεγάλων συμφερόντων τόσο στη χώρα όσο και στο εξωτερικό μεγαλώνει μέρα τη μέρα καθώς φαίνεται ότι δημοσκοπικά η ανίερη συμμαχία της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ  καταποντίζεται ολοένα και περισσότερο και αντιστοίχως  η δύναμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυξάνεται.

Η  μεγάλη αγωνία του κατεστημένου, που με χέρια και με δόντια υποστηρίζει την σημερινή κυβέρνηση των ολετήρων που έχουν οδηγήσει τη χώρα στην απόλυτη καταστροφή, η αγωνία των «βολεμένων» βουλευτών της συγκυβέρνησης, των μεγάλων συμφερόντων των μεγαλοεργολάβων, των τραπεζών και όλων των παρατρεχάμενων της εξουσίας που το συμφέρον τους είναι η παραμονή στην κυβέρνηση της άθλιας συμμαχίας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ,  είναι μεγάλη.

Το ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα έχει εξαερωθεί, είναι αμφίβολο αν το κόμμα του Βενιζέλου βγάλει ευρωβουλευτές στις επερχόμενες ευρωεκλογές και η αγωνία των στελεχών για την επιβίωση του κόμματος αλλά και του κ Βενιζέλου προσωπικά είναι μεγάλη.

Στερνή προσπάθεια  σωτηρίας του κ Βενιζέλου αποτελεί και η «περίφημη» κίνηση των 58. Οι 58 που είναι 59 ή οι 59 που είναι 58 συγκεντρώνουν όλους τους βολεμένους και κρατικοδίαιτους που ανησυχούν για το δικό τους μέλλον και προσπαθούν λυσσαλέα με την αμέριστη προβολή τους από τα κρατικοδίαιτα επίσης ΜΜΕ να επιβληθούν σαν κάτι δήθεν ανεξάρτητο από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ τελευταίο μετερίζι των ορφανών του αρχιερέα της διαπλοκής κ Σημίτη.

Είναι λένε αναγκαίος ένας νέος σχηματισμός της «κεντροαριστεράς», ο οποίος θα αποτελεί ανάχωμα στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους από το να ψηφίσουν κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ κλπ) ένα νέο κόμμα στη θέση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Τι θα προσθέτει όμως αυτό το νέο κόμμα παραπάνω από ότι προσφέρουν τα ήδη υπό διάλυση κόμματα αυτά;

Μα τι άλλο από την σωτηρία και την πολιτική επιβίωση (εκτός του κ Βενιζέλου) στελεχών της λεγόμενης κεντροαριστεράς οι οποίοι έχουν γίνει μνημονιακότεροι  ακόμα και από τις πιο αντιδραστικές ομάδες που στεγάζονται στην ΝΔ. Η μετάλλαξη των πρώην αριστερών στελεχών και διανοουμένων σε ακραίους νεοφιλελεύθερους και οργανικούς διανοούμενους του πιο σκληρού καπιταλισμού που έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα είναι ένα γεγονός που όσο κι αν θέλουν οι ενδιαφερόμενοι να το κρύψουν αυτό φωνάζει από μακριά.

Όμως τα πραγματικά αριστερά κόμματα τα δημιουργεί η λαϊκή απαίτηση και το ρεύμα των πολιτών που αναζητούν κάτι καινούριο και προοδευτικό και δεν κατασκευάζονται από την οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας.

Έτσι η δημιουργία του νέου αυτού κόμματος έρχεται για να μας σώσει από το απόλυτο «κακό» που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ που απειλεί με την κατάληψη της εξουσίας με συνέπεια το τέλος των βολεμένων παρατρεχάμενων της σημερινής κυρίαρχης ομάδας.

Αν οι 58 ενδιαφερότανε για το καλό της χώρας θα είχανε κινητοποιηθεί πολύ νωρίτερα με τα πρώτα σημάδια της επερχόμενης καταστροφής και όχι τώρα στα στερνά.

Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι στη διακήρυξη των 58 δεν γίνεται ούτε η παραμικρή κριτική στις κυβερνήσεις των μνημονίων, ένοχη σιωπή που μαρτυρά τις προθέσεις των συμμετεχόντων στην κίνηση.

Η κίνηση των 58 ή των 59 και όλες οι απεγνωσμένες προσπάθειες να σωθούν το καταρρέον μπλοκ της εξουσίας και οι ίδιοι είναι καταδικασμένες στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών της χώρας

Ευτυχώς για την χώρα οι πολίτες έχουν καταλάβει το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται τα τελευταία χρόνια στην πλάτη του, έχει βιώσει στο πετσί του τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής και της εξόντωσής τους από την κυβέρνηση των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και δεν ανταποκρίνεται σε τέτοιες γελοιότητες.

Κατά τούτο, η κίνηση των 58 και όλες οι σχετικές,  απεγνωσμένες απόπειρες ανασύνταξης του καταρρέοντος μπλοκ εξουσίας, είναι καταδικασμένες να βουλιάξουν στον πάτο της Ιστορίας.

Ευτυχώς για τη χώρα και τους πολίτες  της, δυστυχώς για τους 58, τον κ Βενιζέλο και τον κ Σαμαρά.


Είμαστε δυο, είμαστε τρεις… οι 58 και ο Χατζηπετρής !!!


Η αγωνία του κατεστημένου –κατσικωμένου, καλύτερα– πολιτικού συστήματος μπροστά στην αναπόφευκτη, οσονούπω και κάτω από το βάρος των ανομιών του, κατάρρευσή του και την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις που τον στηρίζουν είναι πια τόσο…φανερή, όσο και μια έκρηξη σουπερνόβα σε καλοκαιρνό ουρανό.

 Του Θέμη Δημητρακόπουλου

Από τις στερνές απέλπιδες απόπειρες ανάσχεσης του αναπόφευκτου “κακού”, είναι η Κεντροαριστερά και οι 58, ως άλλος φερετζές ενός ημιδιαλυμένου ΠΑΣΟΚ, ως τόπος όσμωσης των βολεμένων, και βασικά κρατικοδίαιτων, αγωνιούντων για την προσωπική τους τύχη ”διανοούμενων” και τεχνοκρατών, ως τελευταίο οχυρό των ορφανών του Σημίτη και του παταγωδώς αποτυχόντος πασοκικού εκσυγχρονισμού.

Η αντίδραση θα πολεμάει λυσσαλέα μέχρι την τελευταία στιγμή, όχι για να σώσει τη χώρα, όπως διατείνεται, με ένα νέο –νέο; εδώ γελάν κι οι κότες– σχέδιο και πρόσωπο, όχι επειδή τάχα μου είναι αναγκαιότητα ένας ισχυρός κομματικός σχηματισμός ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ [αυτό άλλωστε το αποφασίζει η κοινωνία κι όχι η όποια διαπλεκόμενη πολιτικο-οικονομική ελίτ], αλλά γιατί η συντήρηση και η παλαιοδεξιά που κυβερνά χρειάζεται επειγόντως στηρίγματα για να κρατηθεί με νύχια και με δόντια, όσο το δυνατόν περισσότερο, στην εξουσία: κι αυτό είναι το μόνο αληθινό πρόταγμα που έχει να προσφέρει στη ρημαγμένη κοινωνία και στον κατεστραμμένο, με δική της κυρίως ευθύνη, τόπο.

Έτσι και η Κεντροαριστερά, με το όποιο όνομα και τα όποια νούμερα, έρχεται να προστεθεί στον ετερόκλητο, αλλά με συγκλίνοντα συμφέροντα, εσμό των συντηρητικών, φοβικών δυνάμεων που μάχονται για να μας σώσουν από το απόλυτο “κακό”: τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν πράγματι τους έκοφτε η έγνοια για τον τόπο και το μέλλον του, θα είχαν αναλάβει πρωτοβουλίες, από τη δική τους πάντα σκοπιά, εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον. Και δεν θα περίμεναν να γίνει πλέον ορατή, ακόμη και στους μέχρι τώρα εθελοτυφλούντες [βλέπε π.χ. και πρόσφατα άρθρα στον κατ' εξοχήν σαμαρικό προπαγανδιστικό ιστότοπο, το Αntinews] η αναπόδραστη ανατροπή που κυοφορείται – και σύντομα.

Κατά τούτο, η κίνηση των 58 και όλες οι σχετικές, λιγότερο ή περισσότερο αναιμικές, απεγνωσμένες απόπειρες ανασύνταξης του καταρρέοντος μπλοκ εξουσίας, είναι καταδικασμένες να βουλιάξουν στον πάτο της κοινωνίας – και της Ιστορίας.

Ευτυχώς για τη χώρα και τους ανθρώπους της, δυστυχώς γι’ αυτούς.

Πηγή: http://paganeli.wordpress.com

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Οι ολετήρες των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προελαύνουν!


Όσο η αμαρτωλή σύμπραξη των ολετήρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κυβερνά τη χώρα εν μέσω της μεγάλης δυσωδίας των σκανδάλων τόσο η γκαιμπελική προπαγάνδα και η χρήση της αντιδραστικής  ιδεολογίας από την μεριά της κυβέρνησης και των ΜΜΕ κτυπάει κόκκινο.
Τον τελευταίο καιρό  βλέποντας και δημοσκοπικά τις δυνάμεις τους να συρρικνώνονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ  εξαπολύουν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Στις προθέσεις του κυβερνητικού αντιδημοκρατικού σχεδίου είναι και η υπονόμευση μέχρι διάλυσης αν είναι δυνατόν των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και η διάλυση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής κομμάτων από τα  οποία η ΝΔ κυρίως  ευελπιστεί να πάρει τους ψηφοφόρους.
Προφανώς η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν επιτίθενται κατά του ΚΚΕ γιατί δεν αισθάνονται κανένα κίνδυνο από το συμβιβασμένο αυτό κόμμα των περιπάτων από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα.
Στην προσπάθεια το ΠΑΣΟΚ να διασωθεί από εκλογική συντριβή έχει εφεύρει την θλιβερή κίνηση των 48 (ποιοι είναι αυτοί οι δουλικοί ψευτοδιανοούμενοι και σαν τι απευθύνονται στον λαό;) για να κατέβει στις εκλογές με άλλο όνομα. Οι πραγματικοί διανοούμενοι και οι αληθινοί δημοσιογράφοι είναι αυτοί που κρίνουν και επικρίνουν την εξουσία για τα λάθη της και όχι αυτοί που τη λιβανίζουν και την υπηρετούν.
Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν επί τόσες δεκαετίες τη χώρα και την οδήγησαν στην καταστροφή εξακολουθούν να κυβερνούν και να καταστρέφουν την χώρα, με δεκάδες σκάνδαλα να βγαίνουν στη φόρα, τα οποία η διαπλοκή προσπαθεί όπως - όπως να συγκαλύψει. Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν τη χώρα στα Μνημόνια, την κοινωνία στη φτωχοποίηση και τους πολίτες της στην ανέχεια. Τα κόμματα αυτά  που δημεύουν την ιδιοκτησία των Ελλήνων (κάνοντας αυτό που τόσα χρόνια απειλούσαν ότι θα τους κάνει η αριστερά, δηλαδή θα τους πάρει τα σπίτια), έχουν το απύθμενο θράσος να απειλούν ότι αν έλθει η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση θα καταστραφεί η χώρα. Τα κόμματα αυτά που μπορεί να καταφύγουν ακόμα  και στο κούρεμα των καταθέσεων αν τους ζητηθεί από την Μέρκελ ή τον Σόϊμπλε.
Τι έχουν αφήσει όρθιο και θα έλθει η αντιπολίτευση να καταστρέψει; Την οικονομία, την παιδεία, την υγεία, τον στρατό, την διαφάνεια, τις μίζες και τη ρεμούλα; Μήπως τους μισθούς και τις συντάξεις;
Γέμισε η χώρα άνεργους, νεόπτωχους, νεοάστεγους, απελπισμένους, καταθλιπτικούς, αυτοκτονικούς πολίτες.
Τι θα φοβηθεί ο άνεργος αν έλθει η αντιπολίτευση στην εξουσία; Μήπως και χάσει τη δουλειά του; Τι θα φοβηθεί ο νεόπτωχος και ο χαμηλοσυνταξιούχος μήπως του πάρει η αντιπολίτευση τα ανύπαρκτα έσοδα και την ανύπαρκτη σύνταξη; Ο άστεγος τι θα φοβηθεί μήπως του πάρει η αντιπολίτευση το σπίτι του; Ο άνεργος με κόκκινο δάνειο τι έχει να φοβηθεί;
Προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, πανικόβλητοι είναι σε θέσει να εκτραπούν από την δημοκρατική νομιμότητα για να μην αφήσουν κανένα να τους σταματήσει στον καταστροφικό κατήφορο που έχουν οδηγήσει τη χώρα.
Ακόμα και η επιστροφή στη δραχμή, που μας απειλούν συνέχεια,  μπορεί να είναι προτιμότερη από την συνεχή διολίσθηση προς τον όλεθρο, χωρίς κανένα φως από πουθενά.
Πρέπει σύσσωμος ο Ελληνικός λαός να αποδοκιμάζει συνεχώς τις εφαρμοζόμενες πολιτικές σε όλες τις ευκαιρίες εκλογικές ή όχι.