Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι μεγάλες βιομηχανικές μονάδες τα τελευταία χρόνια έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά των λαών των χωρών της Ευρώπης (και όχι μόνο). Σε ένα περιβάλλον πλήρους αποτυχίας της ασύδοτης πολιτικής τους, χωρίς καμιά διάθεση αυτοκριτικής για τα μεγάλα λάθη τους που επέτειναν την παγκόσμια οικονομική κρίση μέχρι το σημερινό αδιέξοδο συνεχίζουν την υλοποίηση των σχεδίων τους για παγκόσμια οικονομική (άρα και πολιτική) κυριαρχία.
Βλέπουμε τις χώρες που βιώνουν πιο έντονα την οικονομική κρίση να οδηγούνται στο ΔΝΤ ή και στην Ε.Ε. μέσω των οποίων προτείνονται αντιλαϊκά μέτρα και γίνεται μια προσπάθεια να καταργηθούν όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων του 20ου αιώνα.
Το σχέδιο για παγκόσμια οικονομική κυριαρχία περνάει μέσα από την κατάργηση των εθνών και των ιδιαιτεροτήτων τους πολιτισμικών, γλωσσικών κλπ.
Στην Ελλάδα το σχέδιο περιλαμβάνει την υποβάθμιση της παιδείας και την κατάργηση του δημοσίου χαρακτήρα της, την καταστροφή της γλώσσας και του πολιτισμού μέσω ενός δήθεν διεθνικού πολιτικώς ορθού λόγου.
Η κατάργηση και της διδασκαλίας της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας (που ω του θαύματος διδάσκεται σε άλλες χώρες) είναι στα πλαίσια της προσπάθειας αποκοπής του λαού από το ιστορικό παρελθόν παρά το ρηθέν ότι «λαός που δεν ξέρει την Ιστορία του είναι καταδικασμένος».
Δεν είναι τυχαία επίσης η αφαίρεση από την Ιστορία που διδάσκεται στα γυμνάσια όλων των στοιχείων που διαμορφώνουν τον εθνικό χαρακτήρα του κράτους και η ισοπέδωση των ιστορικών γεγονότων προς μια κατεύθυνση απολίτικη και ουδέτερη που θα μπορούσε να προσομοιάσει με την Ιστορία άλλων εθνών.
Έτσι καταργούνται από τους κυβερνώντες σιγά - σιγά τα ήθη και τα έθιμα του λαού, και ο εθνικός χαρακτήρας του Ελληνικού κράτους.
Η Μικρασιατική καταστροφή, η έξοδος του Μεσολογγίου καταγράφονται ως «πολιτικώς ορθές» και απογυμνώνουν την Ιστορία από το ιστορικό περιεχόμενο της διδασκαλίας της στις νέες γενιές με τον προσήκοντα σεβασμό σε αυτούς που θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα ελεύθεροι. Οι μικρασιάτες που το 1922 εξοντώνονται και σφαγιάζονται κατά την προσπάθεια διαφυγής τους από την Σμύρνη το 1922 αναφέρονται σε νέα Ιστορία που είχε ετοιμαστεί για τη μέση εκπαίδευση περίπου ότι περίμεναν στο λιμάνι για να πάνε εκδρομή στα Ελληνικά νησιά. Θα τρίζουν τα κόκαλα στους τάφους των σφαγιασθέντων από τους Τούρκους στην περίπτωση αυτή. Κατά την έξοδο του Μεσολογγίου οι Έλληνες «επιχείρησαν έξοδο» δεν όμως ξέρουμε τι έγιναν μετά την έξοδο.
Έτσι ένας λαός που δεν θα ξέρει την Ιστορία του, χωρίς παιδεία, χωρίς γλώσσα, χωρίς πολιτισμό, χωρίς ήθη και έθιμα είναι εύκολο να χάσει την ελευθερία του και την ανεξαρτησία του καταδικασμένος στην εξαφάνιση και στην αφομοίωση με την άμορφη μάζα κρατών υποχειρίων του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος χωρίς καμιά ιδιαιτερότητα και άρα χωρίς καμία ικανότητα ή διάθεση να αντισταθεί.
Στην Ελλάδα τα δείγματα είναι σαφή. Η ιστορία, η παιδεία και η γλώσσα κατακρεουργούνται από το υπουργείο παιδείας, ο πολιτισμός σνομπάρεται και απογυμνώνεται, τα ήθη και έθιμα καταργούνται.
Τα παραπάνω γεγονότα έρχονται να δέσουν και με το γεγονός της τεράστιας μετανάστευσης Ασιατών και Αφρικανών στη χώρα μας (και στην υπόλοιπη Ευρώπη), όπου η θεωρία της πολύ-πολιτισμικότητας έρχεται να κουμπώσει με τα υπόλοιπα συμβαίνοντα.
Ο σεβασμός στον πολιτισμό, τη γλώσσα και την ιστορία μιας χώρας, ενός έθνους, δεν αποκλείει την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των μεταναστών.
Οι μετανάστες είναι και αυτοί θύματα των πολέμων και της ασυδοσίας του παγκόσμιου κεφαλαίου.
Η εμμονή όμως της καθαγίασης όλων των ενεργειών καλών ή εγκληματικών των μεταναστών από τα κόμματα και ιδιαίτερα της αριστεράς στρέφει τον κόσμο προς την ακροδεξιά. Πρέπει στην περίπτωση αυτή η πολιτική να βαδίζει με προσοχή και σύνεση και όχι να επιλέγονται οι φανατισμένες τοποθετήσεις υπέρ ή κατά.
Η αριστερά στην Ελλάδα εξ άλλου έχει χάσει προ πολλού την επαφή με την πραγματικότητα και κινείται με βάση τις ιδεοληψίες της,
Είναι φανερό πως η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ αλλά κυρίως του χωρίς πατρίδα χρηματοοικονομικού κεφαλαίου έχει θαμπώσει την δεξιά και την σοσιαλδημοκρατία (καμιά φορά και την αριστερά), που έχουν παραδοθεί άνευ όρων και δίνει το χρώμα στις εξελίξεις που έρχονται.
Οι επιθέσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κατά του Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης με σειρά να παίρνει ενδεχομένως η Συρία έρχεται να αποδυναμώσει το ΙΡΑΝ τελευταίο προπύργιο των Μουσουλμανικών κρατών κατά του οποίου προετοιμάζεται επίθεση. Αργότερα σειρά θα έχει και η Κίνα.
Βήμα με βήμα η παγκόσμια κυριαρχία, ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του πετρελαίου επιβάλλεται. Τα έθνη θα καταργηθούν, ο πολιτισμός θα ισοπεδωθεί, οι γλώσσες θα γίνουν τα Αγγλικά, θα χαθεί η ομορφιά και η ιδιαιτερότητα κάθε έθνους. Το «1984» του Όργουελ είναι προ των θυρών.
Η Ελλάδα είναι θύμα όλης αυτής της κατάστασης και κάθε αντίσταση του λαού πρέπει (και αυτό γίνεται) να εξουδετερωθεί με την προπαγάνδα ή τη βία.
Στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο στρατός για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών, όπως στην Αίγυπτο.
Βέβαια οι ευθύνες των πολιτικών για την σημερινή κατάντια της χώρας είναι τεράστια. Δυστυχώς όμως οι ίδιοι εφιάλτες κυβερνούν αμετανόητοι καταστρέφοντας τους εργαζόμενους και συνταξιούχους και παραδίδοντας τη χώρα στους ξένους.
Χαρακτηριστικό των καιρών και η άνευ ουσιαστικής αντίστασης παράδοση των εργαζομένων και των συνταξιούχων στις εξοντωτικές πολιτικές των κυβερνώντων, με ελάχιστες εστίες αντίστασης.
Και δεν φαίνεται πουθενά στην Ευρώπη ή στον υπόλοιπο κόσμο ένα αξιόπιστο πολιτικό κίνημα που να μπορέσει να βάλει φρένο στην ασυδοσία του κεφαλαίου. Ακόμα τουλάχιστον!
Βλέπουμε τις χώρες που βιώνουν πιο έντονα την οικονομική κρίση να οδηγούνται στο ΔΝΤ ή και στην Ε.Ε. μέσω των οποίων προτείνονται αντιλαϊκά μέτρα και γίνεται μια προσπάθεια να καταργηθούν όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων του 20ου αιώνα.
Το σχέδιο για παγκόσμια οικονομική κυριαρχία περνάει μέσα από την κατάργηση των εθνών και των ιδιαιτεροτήτων τους πολιτισμικών, γλωσσικών κλπ.
Στην Ελλάδα το σχέδιο περιλαμβάνει την υποβάθμιση της παιδείας και την κατάργηση του δημοσίου χαρακτήρα της, την καταστροφή της γλώσσας και του πολιτισμού μέσω ενός δήθεν διεθνικού πολιτικώς ορθού λόγου.
Η κατάργηση και της διδασκαλίας της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας (που ω του θαύματος διδάσκεται σε άλλες χώρες) είναι στα πλαίσια της προσπάθειας αποκοπής του λαού από το ιστορικό παρελθόν παρά το ρηθέν ότι «λαός που δεν ξέρει την Ιστορία του είναι καταδικασμένος».
Δεν είναι τυχαία επίσης η αφαίρεση από την Ιστορία που διδάσκεται στα γυμνάσια όλων των στοιχείων που διαμορφώνουν τον εθνικό χαρακτήρα του κράτους και η ισοπέδωση των ιστορικών γεγονότων προς μια κατεύθυνση απολίτικη και ουδέτερη που θα μπορούσε να προσομοιάσει με την Ιστορία άλλων εθνών.
Έτσι καταργούνται από τους κυβερνώντες σιγά - σιγά τα ήθη και τα έθιμα του λαού, και ο εθνικός χαρακτήρας του Ελληνικού κράτους.
Η Μικρασιατική καταστροφή, η έξοδος του Μεσολογγίου καταγράφονται ως «πολιτικώς ορθές» και απογυμνώνουν την Ιστορία από το ιστορικό περιεχόμενο της διδασκαλίας της στις νέες γενιές με τον προσήκοντα σεβασμό σε αυτούς που θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα ελεύθεροι. Οι μικρασιάτες που το 1922 εξοντώνονται και σφαγιάζονται κατά την προσπάθεια διαφυγής τους από την Σμύρνη το 1922 αναφέρονται σε νέα Ιστορία που είχε ετοιμαστεί για τη μέση εκπαίδευση περίπου ότι περίμεναν στο λιμάνι για να πάνε εκδρομή στα Ελληνικά νησιά. Θα τρίζουν τα κόκαλα στους τάφους των σφαγιασθέντων από τους Τούρκους στην περίπτωση αυτή. Κατά την έξοδο του Μεσολογγίου οι Έλληνες «επιχείρησαν έξοδο» δεν όμως ξέρουμε τι έγιναν μετά την έξοδο.
Έτσι ένας λαός που δεν θα ξέρει την Ιστορία του, χωρίς παιδεία, χωρίς γλώσσα, χωρίς πολιτισμό, χωρίς ήθη και έθιμα είναι εύκολο να χάσει την ελευθερία του και την ανεξαρτησία του καταδικασμένος στην εξαφάνιση και στην αφομοίωση με την άμορφη μάζα κρατών υποχειρίων του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος χωρίς καμιά ιδιαιτερότητα και άρα χωρίς καμία ικανότητα ή διάθεση να αντισταθεί.
Στην Ελλάδα τα δείγματα είναι σαφή. Η ιστορία, η παιδεία και η γλώσσα κατακρεουργούνται από το υπουργείο παιδείας, ο πολιτισμός σνομπάρεται και απογυμνώνεται, τα ήθη και έθιμα καταργούνται.
Τα παραπάνω γεγονότα έρχονται να δέσουν και με το γεγονός της τεράστιας μετανάστευσης Ασιατών και Αφρικανών στη χώρα μας (και στην υπόλοιπη Ευρώπη), όπου η θεωρία της πολύ-πολιτισμικότητας έρχεται να κουμπώσει με τα υπόλοιπα συμβαίνοντα.
Ο σεβασμός στον πολιτισμό, τη γλώσσα και την ιστορία μιας χώρας, ενός έθνους, δεν αποκλείει την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των μεταναστών.
Οι μετανάστες είναι και αυτοί θύματα των πολέμων και της ασυδοσίας του παγκόσμιου κεφαλαίου.
Η εμμονή όμως της καθαγίασης όλων των ενεργειών καλών ή εγκληματικών των μεταναστών από τα κόμματα και ιδιαίτερα της αριστεράς στρέφει τον κόσμο προς την ακροδεξιά. Πρέπει στην περίπτωση αυτή η πολιτική να βαδίζει με προσοχή και σύνεση και όχι να επιλέγονται οι φανατισμένες τοποθετήσεις υπέρ ή κατά.
Η αριστερά στην Ελλάδα εξ άλλου έχει χάσει προ πολλού την επαφή με την πραγματικότητα και κινείται με βάση τις ιδεοληψίες της,
Είναι φανερό πως η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ αλλά κυρίως του χωρίς πατρίδα χρηματοοικονομικού κεφαλαίου έχει θαμπώσει την δεξιά και την σοσιαλδημοκρατία (καμιά φορά και την αριστερά), που έχουν παραδοθεί άνευ όρων και δίνει το χρώμα στις εξελίξεις που έρχονται.
Οι επιθέσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κατά του Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης με σειρά να παίρνει ενδεχομένως η Συρία έρχεται να αποδυναμώσει το ΙΡΑΝ τελευταίο προπύργιο των Μουσουλμανικών κρατών κατά του οποίου προετοιμάζεται επίθεση. Αργότερα σειρά θα έχει και η Κίνα.
Βήμα με βήμα η παγκόσμια κυριαρχία, ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του πετρελαίου επιβάλλεται. Τα έθνη θα καταργηθούν, ο πολιτισμός θα ισοπεδωθεί, οι γλώσσες θα γίνουν τα Αγγλικά, θα χαθεί η ομορφιά και η ιδιαιτερότητα κάθε έθνους. Το «1984» του Όργουελ είναι προ των θυρών.
Η Ελλάδα είναι θύμα όλης αυτής της κατάστασης και κάθε αντίσταση του λαού πρέπει (και αυτό γίνεται) να εξουδετερωθεί με την προπαγάνδα ή τη βία.
Στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο στρατός για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών, όπως στην Αίγυπτο.
Βέβαια οι ευθύνες των πολιτικών για την σημερινή κατάντια της χώρας είναι τεράστια. Δυστυχώς όμως οι ίδιοι εφιάλτες κυβερνούν αμετανόητοι καταστρέφοντας τους εργαζόμενους και συνταξιούχους και παραδίδοντας τη χώρα στους ξένους.
Χαρακτηριστικό των καιρών και η άνευ ουσιαστικής αντίστασης παράδοση των εργαζομένων και των συνταξιούχων στις εξοντωτικές πολιτικές των κυβερνώντων, με ελάχιστες εστίες αντίστασης.
Και δεν φαίνεται πουθενά στην Ευρώπη ή στον υπόλοιπο κόσμο ένα αξιόπιστο πολιτικό κίνημα που να μπορέσει να βάλει φρένο στην ασυδοσία του κεφαλαίου. Ακόμα τουλάχιστον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου