Η περίπτωση του κ Χρυσοχοίδη.

Η περιφρόνηση προς τον Ελληνικό λαό και τη δημοκρατία των πολιτικών της χώρας είναι χωρίς προηγούμενο. Ο κ Χρυσοχοίδης  δήλωσε θρασύτατα  ότι δεν διάβασε το Μνημόνιο το οποίο ψήφισε στη βουλή και το οποίο θα όριζε με δραματικό τρόπο  την πορεία του τόπου για τις επόμενες δεκαετίες.
Ο κ Χρυσοχοίδης  ο οποίος δηλώνει υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει  τώρα το Μνημόνιο (το οποίο ψήφισε χωρίς να διαβάσει) ότι περίπου ήταν η καταστροφή της χώρας.
Πως έχει το κουράγιο, το θράσος και την τόλμη ένας πολιτικός (υπουργός, βουλευτής)  που υποστήριξε φανατικά το Μνημόνιο και τις σχετικές πολιτικές της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου  να έρχεται τώρα να το καταγγείλει  με πύρινους λόγους;
Πως έχει το κουράγιο, το θράσος και την τόλμη ένας πολιτικός (υπουργός, βουλευτής)  να δηλώνει ότι ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να ξέρει τι έλεγε;
Πως αυτός ο πολιτικός έχει την τόλμη, το θράσος και το κουράγιο να δηλώσει υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματός του;
Στην Ελλάδα τίποτε δεν είναι απίθανο. Η περιφρόνηση προς τον Ελληνικό λαό, το σύνταγμα,  τους νόμους και τους θεσμούς της χώρας είναι  καθημερινό φαινόμενο στις πολιτικές δραστηριότητες των  υπουργών και βουλευτών.
Ο κ Χρυσοχοίδης είναι ένα παράδειγμα ανάμεσα σε άλλα κωλοτούμπας των υπουργών και βουλευτών που πριν υπερψήφιζαν με φανατισμό το μνημόνιο και τα άλλα σχετικά νομοθετήματα και τώρα στα πλαίσια  της εκλογικής διαμάχης για την αρχηγεία στο ΠΑΣΟΚ δηλώνουν φανατικοί πολέμιοί του. Είναι με το πλευρό του λαού, σχίζουν τα ρούχα τους για τα δικαιώματα του λαού και καταγγέλλουν με έπαρση αυτά που υποστήριζαν  πριν με φανατισμό.
Είναι μια ακόμα φαρσοκωμωδία  που πρέπει να παιχτεί στις πλάτες των πολιτών της χώρας η οποία βυθίζεται στην πτώχευση.
Αυτό που δίνει το δικαίωμα στον κ Χρυσοχοίδη και στους άλλους να προκαλούν θρασύτατα τον κοινό νου είναι το γεγονός ότι κανείς τους δεν τιμωρήθηκε ποτέ για τίποτε. Υπολογίζουν στην κοντή μνήμη του λαού και είναι σίγουροι ότι έλεγαν πριν μερικές εβδομάδες θα ξεχαστούν και θα αποδοθούν ξανά στην πολιτική σκηνή άσπιλοι και αμόλυντοι.
Ταυτόχρονα όλη αυτή η συμπεριφορά εγείρει και ένα ζήτημα αισθητικής καθ’ όσον η συμπεριφορά όλων αυτών των ολετήρων ξεπερνά τα όρια της κακογουστιάς με τις απίστευτες δηλώσεις τους και την αλλόκοτη συμπεριφορά τους.
Κι όσο ο Ελληνικός λαός «ξεχνά» και τους ξαναψηφίζει τόσο το θράσος τους θα μεγαλώνει.