Εβδομάδα κοινωνικού πολέμου

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Απέραντη και ατελείωτη «Μεγάλη Παρασκευή» έχει καταντήσει την Ελλάδα η πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία υλοποιεί με υπερβάλλοντα ζήλο, όπως αποδεικνύεται, τις εντολές των ξένων επικυρίαρχων της πατρίδας μας, της ΕΕ και του ΔΝΤ, υπό το καθεστώς των οποίων συνειδητά και εσκεμμένα μας υπήγαγε.

Θα παραλύσει εντελώς τις επόμενες μέρες η ζωή στην Αθήνα, καθώς οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι δημοσιογράφοι και την Τετάρτη σύσσωμοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα προσπαθούν απεγνωσμένα με αλλεπάλληλες απεργίες, στάσεις εργασίας, διαδηλώσεις και τελικά με μια γενική απεργία να αναχαιτίσουν την κυβερνητική επίθεση λεηλασίας των εισοδημάτων τους.

Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, γιορταστικό κλίμα δεν έχουν καμιά θέση στη σημερινή Ελλάδα του Μνημονίου. Ευτυχώς που το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε παράνομη την απόφαση του νομάρχη και αυριανού περιφερειάρχη Αττικής Γ. Σγουρού να ανοίξουν χθες τα εμπορικά καταστήματα στην Αθήνα και έτσι, βοηθούσης καθοριστικά και της εξάωρης στάσης εργασίας όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς στην Αθήνα ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους εμποροϋπαλλήλους, ματαιώθηκαν οι υποκριτικές «χαζοχαρούμενες» εκδηλώσεις που σχεδιάζονταν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Θα συνιστούσε αφόρητη κοινωνική πρόκληση, την ώρα που εκατομμύρια Ελληνες θρηνούν την απώλεια σημαντικού μέρους των αποδοχών τους και αισθάνονται απελπισία μπροστά στη μιζέρια που αναπότρεπτα συνεπιφέρει η απώλεια αυτή, να διασκεδάζουν και να γλεντούν επιδεικτικά κάποιοι βολεμένοι, αδιάφοροι ή πολιτικά ανόητοι.

Αποτελεί ευτύχημα το γεγονός ότι αποφεύχθηκαν γεγονότα όπως π.χ. χιλιάδες διαδηλωτές στο κέντρο της Αθήνας χθες, εμποροϋπάλληλοι αλλά όχι μόνο, να αντιδικούν φραστικά στις εισόδους των καταστημάτων ή των εμπορικών κέντρων με σεκιουριτάδες εν υπηρεσία ή με «ανέμελους» πελάτες που θα επέμεναν αφελώς ή σκοπίμως να ψωνίσουν οπωσδήποτε εκείνες τις ώρες της κοινωνικά ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας.

Διαπληκτισμοί τέτοιου τύπου, οι οποίοι δεν αποκλείεται καθόλου σε ορισμένες περιπτώσεις να υπερέβαιναν τα όρια της φραστικής αντιπαράθεσης, ίσως εξυπηρετούσαν την κυβερνητική προσπάθεια περιορισμού της συμμετοχής στις αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, ιδίως στη μεθαυριανή γενική απεργία. Θα συνιστούσαν όμως καίριο πλήγμα που θα βούλιαζε ακόμη βαθύτερα την ήδη υποφέρουσα από έλλειψη χρήματος και πελατών αγορά.

Εν πάση περιπτώσει, αυτή η περιπέτεια αποφεύχθηκε. Αυτό που όμως είναι αδύνατον να αποφευχθεί όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου, είναι η διαρκής διεύρυνση του χάσματος που τη χωρίζει πια με την κοινωνία.

Σταδιακά ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται ότι η μείωση των εισοδημάτων του δεν αποτελεί κάποια ανεπιθύμητη για την κυβέρνηση Παπανδρέου «παρενέργεια» της πολιτικής της, κάποια δυσάρεστη «παράπλευρη απώλεια» στην προσπάθειά της «να σώσει τη χώρα».

Το τεράστιο πρόβλημα έγκειται στο ότι ακριβώς η μείωση των μισθών και των συντάξεων όλων των Ελλήνων συνιστά τη... λύση που επιδιώκει η κυβέρνηση! Το να φτωχύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο όλοι οι Ελληνες είναι η λύση κατά τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου!

Αυτό υπαγορεύει η ακραία νεοφιλελεύθερη αντίληψη που διαπερνά την πολιτική που πρεσβεύουν και υλοποιούν ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ο Φ. Σαχινίδης, ο Α. Λοβέρδος, η Ε. Παναρίτη και όλο το οικονομικό επιτελείο αυτής της κυβέρνησης, όπως βεβαίως και οι ξένοι επικυρίαρχοι της Ελλάδας, η ΕΕ και το ΔΝΤ.

Ακριβώς γι’ αυτό επιδίωξη της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι να μην ξαναφτάσουν ποτέ οι μισθοί και οι συντάξεις στα ύψη που βρίσκονταν πριν από το Μνημόνιο! Ποτέ!

ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Κανένα περιθώριο συναίνεσης

Τέχνασμα προπαγανδιστικού χαρακτήρα αποκλειστικά είναι η δήθεν πρόσκληση του πρωθυπουργού προς τη ΝΔ, το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ για την επίτευξη πολιτικών συγκλίσεων σε κάποια οικονομικά θέματα. Ο Γ. Παπανδρέου αποφασίζει και υλοποιεί μόνος του την πολιτική του και καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να την επικυρώσουν εκ των υστέρων. Θα έπασχαν από πολιτικό κρετινισμό οι ηγεσίες τους αν συναινούσαν στη συνενοχή σε μια πολιτική που ούτε καν τη συναποφάσισαν. Πόσω μάλλον που η σχεδόν καθολική αντίθεση της κοινωνίας με αυτή την πολιτική του Γ. Παπανδρέου αφαιρεί κάθε κοινωνική βάση συναίνεσης και τη μετατρέπει σε πολιτική αυτοκτονία.

Από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ