Βαθύτατα διχασμένο το ΠΑΣΟΚ

Του Γ. Δελαστίκ

Αδιάφορη και πληκτική ήταν η χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, η οποία συγκλήθηκε εκτάκτως μόλις η Βάσω Παπανδρέου άρχισε να μαζεύει υπογραφές βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που ζητούσαν τη σύγκλησή της και αφότου ο αριθμός όσων είχαν υπογράψει είχε ήδη υπερβεί τους τριάντα, οπότε τη συγκάλεσε ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου υποτίθεται με δική του πρωτοβουλία!

Είχαν ήδη προηγηθεί οι παραιτήσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Γ. Φλωρίδη και Ε. Νασιώκα, οι οποίες όμως παρόλο που αρχικά σόκαραν εν συνεχεία χαροποίησαν τον πρωθυπουργό, αφού οι δύο διαφωνούντες βουλευτές δεν παρέμειναν στη Βουλή για να καταψηφίσουν το νέο Μνημόνιο περιορίζοντας πλέον σε 152 ψήφους την κυβερνητική πλειοψηφία. Επιλέγοντας να παραιτηθούν, έδωσαν τη δυνατότητα στον Γ. Παπανδρέου να τους αντικαταστήσει με δύο άλλους βουλευτές της εμπιστοσύνης του. Ο άχρωμος λόγος του πρωθυπουργού έτσι αντανακλά την πεποίθησή του ότι διατηρεί τον πλήρη έλεγχο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την ψήφιση του νέου Μνημονίου. Δεν αποκλείεται βεβαίως αυτή η εκτίμηση να είναι παρακινδυνευμένη, καθώς ο ανασχηματισμός που θα έχει μεσολαβήσει θα έχει σβήσει τις ελπίδες κάποιων βουλευτών που προσδοκούν την τελευταία ευκαιρία για υπουργοποίησή τους.

Το σημαντικότερο πάντως γεγονός της χθεσινής ημέρας ήταν ότι το Μέγαρο Μαξίμου απέδωσε την αναταραχή στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος στον Ευάγγελο Βενιζέλο και μάλιστα έβαλε πιστούς στον πρωθυπουργό βουλευτές να κάνουν δημοσίως λόγο για... αποστασία τύπου 1965! Τότε δηλαδή που το παλάτι και οι Αμερικανοί εξαγόραζαν βουλευτές της Ενωσης Κέντρου που καταψήφιζαν στη Βουλή τον Γεώργιο Παπανδρέου για να δημιουργήσουν κυβέρνηση αποστατών με τη στήριξη της Δεξιάς!

Το γεγονός ότι βουλευτές προσκείμενοι στον πρωθυπουργό απηύθυναν τόσο βαριές κατηγορίες εναντίον υποτιθέμενων συντρόφων τους βουλευτών προσκείμενων στον υπουργό Αμυνας, αποτυπώνει ανάγλυφα πόσο βαθιά διχασμένο είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ και πόσο άσβεστο μίσος χωρίζει τις φατρίες του. Δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να εξοντώσουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους τους - πόσω μάλλον που γνωρίζουν ότι σε περίπτωση εκλογών, κατά πάσα πιθανότητα περίπου ογδόντα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα βρεθούν εκτός Κοινοβουλίου σύμφωνα με τις σημερινές δημοσκοπήσεις που πλέον δεν δείχνουν το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα σε καμιά περίπτωση.

Οι κατηγορίες περί δήθεν συνωμοσίας ανατροπής του Γ. Παπανδρέου μέσα στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ στερούνται παντελώς λογικής βάσης. Για να ανατραπεί ο πρωθυπουργός θα έπρεπε οι υποτιθέμενοι συνωμότες να έχουν εξασφαλισμένη εκ των προτέρων την πλειοψηφία των βουλευτών, από 78 και πάνω δηλαδή προκειμένου να κάνουν ψηφοφορία εκλογής αρχηγού και να εκλέξουν τον αρχηγό τους νέο πρωθυπουργό της χώρας. Ούτε κατά διάνοια όμως δεν υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ τόσοι βουλευτές που να είναι αποφασισμένοι να ρίξουν τον Γ. Παπανδρέου και να ορίσουν δική τους κυβέρνηση, η οποία έπειτα πού θα έβρισκε τις 151 ψήφους για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης;

Πρόκειται για φληναφήματα σκοπιμότητας. Αλλο είναι το ζήτημα. Ο Γιώργος Παπανδρέου βγαίνει βαρύτατα τραυματισμένος από αυτή την κρίση. Η προχθεσινή κατάσταση της παραίτησής του ή όχι από το πρωθυπουργικό αξίωμα και η συζήτηση όλης της Ελλάδας για τους αντικαταστάτες του από διάφορες τραπεζίτες, έπληξε κατά ανεπανόρθωτο τρόπο το κύρος του.

Αυτό που έγινε χθες λοιπόν στην πραγματικότητα είναι ότι όλοι οι δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ πήραν θέση και προέβησαν σε κινήσεις ενίσχυσης της προσωπικής θέσης τους προσβλέποντας στη μεταπαπανδρεϊκή εποχή, την οποία βλέπουν να έρχεται ενδεχομένως και σε ελάχιστους μήνες. Είτε επικρίνοντας λοιπόν είτε εκθειάζοντας τον πρωθυπουργό αλλά και αλληλοεξοντωνόμενοι με βαρύτατες κατηγορίες, όλοι παίρνουν θέση για την άγρια μάχη εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ που εκτιμούν ότι πλησιάζει.

ΚΡΙΣΗ
Σοβαρό πρόβλημα διακυβέρνησης

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν είναι αριθμητική. Η άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των ίσως 154 βουλευτών που διαθέτει ο πρωθυπουργός δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει την ομαλή διακυβέρνηση της χώρας. Τι είδους "σταθερότητα" μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι εξασφαλίζει αυτό το αλληλοσπαρασσόμενο συνονθύλευμα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ που είδαμε χθες; Πώς είναι δυνατόν να ισχυριστεί κανείς ότι συνιστούν μια συμπαγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ένα τσούρμο βουλευτές που κατηγορούν δεκάδες συναδέλφους τους από τον ίδιο πολιτικό χώρο ότι οργανώνουν "αποστασία στο πρότυπο των Ιουλιανών του 1965"; Οταν δεκάδες από αυτούς κατηγορούν δημοσίως τον πρωθυπουργό για πολιτική ανεπάρκεια;

Πηγή: ΕΘΝΟΣ