Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ
Να πού λαθέψαμε πάλι: Δεν κουβάλησε μαζί του ο Γ. Παπανδρέου ολόκληρο τον κυβερνητικό λόχο για να τον επιδείξει στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης σαν πρότυπο μοντέλο διακυβέρνησης.
Ακόμη και για τα άθλια πασοκικά «παπαγαλάκια», που βγάζουν γλώσσα καθημερινά όχι μόνο στην κρατική αλλά και στην ιδιωτική τηλεόραση, δεν θα μπορούσε να προβληθεί σαν μοντέλο η τερατογένεση με το υδροκέφαλο σχήμα, που προέκυψε από τον ολονύκτιο τοκετό της περασμένης Δευτέρας.
Αλλο είναι το σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης, που το επεξεργάστηκε η «επιτροπή σοφών» (ξένων, βεβαίως): Θέλει το Μέγαρο Μαξίμου να μετεξελίσσεται σε πανίσχυρο επιχειρησιακό κέντρο αποφάσεων, με πυρήνα την «ομάδα σχεδιασμού» (από τους «κολλητούς» του πρωθυπουργού, άρχισε ήδη να λειτουργεί υπό τον υπερυπουργό Γ. Ραγκούση) που θα εποπτεύει και θα καθοδηγεί άγρυπνα ολόκληρο το κυβερνητικό έργο. Και με τον Γ. Παπανδρέου υπεράνω καθημερινής τριβής, σε ρόλο τρόπον τινά... καγκελαρίου, διεθνώς προβεβλημένου -γι' αυτό και μας ξαναφεύγει για καμιά δεκαριά μέρες σε υπερατλαντικό ταξίδι, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να μας εξηγήσει προς τι...
Στην ιστορική εφεξής συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου σε μια από τις παλαιές αποθήκες του λιμανιού, ο πρωθυπουργός απάντησε και στην αφελή απορία γιατί η λαοπρόβλητη κυβέρνησή του, υπό την προστασία 4.000 αστυνομικών, κατέλαβε για 48 ώρες τη συμπρωτεύουσα:
«Ηρθαμε εδώ -είπε- για να κάνουμε δουλειά. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν καταλαβαίνει την εργώδη προσπάθεια που κάνουμε για να βγει η χώρα από την κρίση...».
Βραδύνους (και) εγώ, που λατρεύω τη Θεσσαλονίκη για τα φεγγαρόλουτρα στην παραλία της, για τα θηλυκά της και τα ξενυχτάδικά της, αδυνατώ να καταλάβω τι, τάχα, χρειαζόταν μια δαπανηρή ανάβαση στον βορρά 50 υπουργών και δεκάδων παρατρεχάμενων για να καταδείξουν αυτή την «εργώδη προσπάθεια», της οποίας τις συνέπειες υφιστάμεθα, διάολε, στο πετσί μας. Εκτός πια κι αν ο πρωθυπουργός μας δεν ήθελε μόνον ισχυρή αστυνομική προστασία από τους οργισμένους διαδηλωτές, αλλά και έτοιμους κλακαδόρους να χειροκροτούν όσα απίθανα μας (ξανα)είπε το βράδυ του Σαββάτου, με το μόνιμο ιεραποστολικό ύφος του: Οτι χάρη στην «εργώδη προσπάθεια» πάμε καλά (κι ας τον διαψεύδει η δραματική επιδείνωση σε όλους τους δείκτες της οικονομίας), ότι πονάει αβάσταχτα, που πληρώνουν τα σπασμένα όσοι δεν φταίνε και ότι, πού θα πάει, αφού της αλλάξει τα φώτα, θα αλλάξει και την Ελλάδα κοσμογονικά...
Αδυνατώ, ο βραδύνους, να καταλάβω, ιδιαίτερα, πώς γίνεται και το πολιτικό προσωπικό, που θα 'πρεπε να ανταποκρίνεται πρώτο στο «πατριωτικό προσκλητήριο» του Γ. Παπανδρέου για θυσίες, αίρεται υπεράνω Μνημονίου και διατηρεί άθικτα τα προνόμιά του:
* Τι σόι «εργώδης προσπάθεια», λέω, είναι αυτή, που μέσα στη δεινή κρίση προσθέτει άλλους 13 υπουργούς (σε κάποια υπουργεία ανά τέσσερις, να κουτουλάνε ο ένας στον άλλο), που σημαίνει ισάριθμες υπουργικές λιμουζίνες και κάπου χίλιους ακόμη «ειδικούς συμβούλους», σωματοφύλακες και υπαλλήλους σε ένα ήδη πλαδαρό και πολυδάπανο κυβερνητικό σχήμα.
* Γιατί ο πρωθυπουργός μας θέλει άλλους 20 ειδικούς συμβούλους, όταν οι 105 θεσμοθετημένοι αρκούσαν στους προκατόχους του για να τα κάνουν μαντάρα.
* Γιατί αυξήθηκε προκλητικά κατά 30%(!) η κρατική επιχορήγηση στα (μισοδιαλυμένα και αναξιόπιστα) πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές μας, με εξοπλισμένα γραφεία, υπαλλήλους και ποικίλες απαλλαγές, διατηρούν αφορολόγητες, κατά το ήμισυ, τις αποδοχές τους.
* Γιατί η κυβέρνηση δεν συζητάει καν και η αντιπολίτευση κάνει μόκο στην πρόταση (εύλογη και ρεαλιστική για μια μικρή, χρεοκοπημένη και υπό ξένη κηδεμονία χώρα) να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών μας από 300 σε 200 -άρα και οι δαπάνες του Κοινοβουλίου κατά το ένα τρίτο.
Η απάντηση σ' αυτά και πολλά άλλα «γιατί» είναι απλή: Με όποια κυβέρνηση και σε όποιες οικονομικές συνθήκες, πρώτιστο μέλημα για το πολιτικό προσωπικό όλων των αποχρώσεων είναι η συντήρηση και αναπαραγωγή του. Για του λόγου το αληθές, να κάτι επιπρόσθετο και άκρως εξοργιστικό: Νόμος που ισχύει, λέει, από τις 5-8-10 προβλέπει τη δήμευση και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων για όσους εμπλέκονται σε ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Εξαιρούνται (άκου, άκου!) οι πολιτικοί (υπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι κ.ά.) διότι ελέγχονται (!) με τη διαδικασία του «πόθεν έσχες»! Για άγριο δούλεμα μιλάμε...
Βρίσκουν, βεβαίως, και τα κάνουν αφού σε λωτοφάγους απευθύνονται...
Περιχαρής για το εύρημά του, σχολιαστής εφημερίδας το καταγράφει γλαφυρά: Ενα κινητό τηλέφωνο χρειάστηκε να αγοράσει ο υπουργός. Και η ασήμαντη δαπάνη έπρεπε να εγκριθεί από... επταμελή ειδική επιτροπή!
Την αποθέωση της γραφειοκρατίας καταγγέλλει, ορθώς, ο σχολιογράφος. Αλλά και δεν του περνάει από το μυαλό να αναρωτηθεί γιατί τάχα το κινητό τηλέφωνο του κυρίου υπουργού πρέπει να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μάθαμε να θεωρούμε φυσιολογικά όσα, ακόμη και σκανδαλώδη, αφορούν τους πολιτικούς μας -και τα αφήνουμε να περνούν απαρατήρητα και να διαιωνίζονται αδιαμαρτύρητα. Ολοι τους εποχούμενοι σε πολυτελή κρατικά αυτοκίνητα, με σοφέρ και τζάμπα βενζίνη και περιβαλλόμενοι από στρατιά σωματοφυλάκων (μυριάδες οι αξιωματούχοι του Δημοσίου, που απολαμβάνουν, καταχρηστικά και προκλητικά στη σημερινή κρίση, κρατικά αυτοκίνητα, που η χρήση τους κοστίζει στον φορολογούμενο πολίτη περί το μισό δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως. Από πέρυσι εξήγγειλε ότι θα περιόριζε το απαράδεκτο και μοναδικό στην Ευρώπη φαινόμενο ο υπερυπουργός Γ. Ραγκούσης (και ακόμη περιμένουμε...).
Αλλά εδώ δεν μας ενοχλούν ούτε μας προβληματίζουν άλλα κι άλλα... Τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχούν στην πολιτική μας σκηνή τρεις οικογένειες -αστείρευτες δυναστείες που γεννοβολούν αβέρτα επαγγελματίες διαχειριστές της εξουσίας: Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη. Με σχετική οικονομική άνεση η πρώτη. Με έκδηλη ευμάρεια η δεύτερη. Και με προκλητικό πλούτο η τρίτη. Το από πού και πώς ουδένα απασχόλησε...
Ολα τα 'χουμε και με το παραπάνω, τρομάρα μας, η επιτροπή ξένων σοφών, που θα διαμορφώσει το νέο μοντέλο διακυβέρνησης, μας έλειπε.
Ο επικεφαλής της, καθηγητής Κέβιν Φέδερστοουν, που συγγράφει και βιβλίο για τους Ελληνες πρωθυπουργούς από το 1974 και δώθε, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Γυμνός Αυτοκράτορας», ερωτήθηκε («ΒΗΜΑ» 29-8-10) για την προτεινόμενη σημαντική ενίσχυση του πρωθυπουργικού γραφείου κατά τα πρότυπα της γερμανικής καγκελαρίας:
«Οι προτάσεις σας είναι για να ντυθεί ο "Ελληνας αυτοκράτορας"»;
«Ναι, θα μπορούσαμε να το πούμε κι έτσι...», απάντησε.
Ελεος, καλέ μου κύριε. Οχι κι άλλες στολές και ψιμύθια. Γυμνό τον θέλουμε τον ηγεμόνα μας. Τσίτσιδο...
Οπως ξέρετε πολύ καλά, αφού τα διδάσκετε και σε λονδρέζικο πανεπιστήμιο, στο άκρως πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό μας σύστημα δεν μας έλειψαν οι ισχυροί πρωθυπουργοί και τα πληθωρικά ενισχυμένα πρωθυπουργικά γραφεία. Από κόμματα με δημοκρατική, συλλογική λειτουργία πάσχουμε. Και από διαρκώς ελεγχόμενους ηγέτες με νιονιό, αίσθημα ευθύνης, φιλοπατρία, εντιμότητα, δημοκρατικότητα, κοινωνική ευαισθησία, σεμνότητα και μέτρο...
Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου