Καίριες βολές, ένδοθεν

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Εν αρχή, ο Πολ Τόμσεν, εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, που είπε χωρίς περιστροφές ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το δημόσιο χρέος (αλλά οι διαρθρωτικές αλλαγές)...

Και «μετά», ο ίδιος ο Ντομινίκ Στρος-Καν: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα είναι η ασθενική ανάπτυξη. Γι' αυτό και η λιτότητα α λα ελληνικά είναι λάθος συνταγή για την Ευρώπη»... Ενδοθεν οι βολές για το Μνημόνιο. Καίριες. Που καταρρίπτουν τον μύθο της σωτήριας συνταγής. Και μαζί με την άλλη δήλωση Τόμσεν («δεν συμφέρει κανέναν η χρεωκοπία της Ελλάδος») εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον Γ. Παπανδρέου και «μιλούν» καταλυτικά για τον ωμό εκβιασμό «Μνημόνιο ή χρεωκοπία»... Τουτέστιν, λαγαρίζουν τα πράγματα: ο πρωθυπουργός έφερε το δυναστικό Μνημόνιο και την τρόικα για να επιβάλει μεταρρυθμίσεις, τις οποίες δεν μπορούσε να υλοποιήσει μιας και βρίσκονται -οι περισσότερες- στον αντίποδα όσων έλεγε προεκλογικώς. Αλλά κάπως έτσι έμπλεξε τη χώρα στη μεγάλη περιπέτεια, μετατρέποντας το πρόβλημα του χρέους σε κρίση δανεισμού και την Ελλάδα σε παράγκα της οικουμένης... Και τώρα; «Τα μέτρα σκληρής λιτότητας που εφαρμόζονται σήμερα θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε μια βαθύτατη ύφεση, αν όχι κρίση διαρκείας», λέει ο Γερμανός οικονομολόγος Γκούσταβ Χορν... Πλείστοι όσοι οικονομολόγοι και αναλυτές προβλέπουν αναδιάρθρωση του χρέους και κοινωνικές εκρήξεις ή/και αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου (μεταξύ αυτών και ο Σαμαράς, ο οποίος δηλώνει ότι θα το επιδιώξει). Αντιστρέφοντας λοιπόν τα περί μονοδρόμου, όπως τον χάραξε ο Γ. Παπανδρέου και τον ασφαλτόστρωσε το Μνημόνιο, προβάλλει ένας άλλος μονόδρομος: η αναδιαπραγμάτευση. «Είναι φανερό -γράφει ο Παύλος Τσίμας στα «Νέα»- ότι η κριτική του Στρος-Καν οδηγεί στην αναγνώριση της ανάγκης για μια αναδιαπραγμάτευση, αναθεώρηση ή επικαιροποίηση του Μνημονίου». Ισως κάτι ανάλογο να 'χει στο μυαλό του και ο Ολι Ρεν, που σχεδιάζει επέκταση του Μνημονίου για μια επταετία («παράταση του χρόνου στήριξης»), επειδή βλέπει ότι οι σκληροί όροι του Μνημονίου είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν μέχρι το τέλος του 2013 (...Εκεί κάτω όμως, στο Μαλάουι της Αφρικής, αγνόησαν τις συνταγές και τις υποδείξεις, προχώρησαν στην εφαρμογή ενός αναπτυξιακού προγράμματος κόντρα στις ντιρεκτίβες, αλλά με κρατική αρωγή, και αναγέννησαν την οικονομία τους) *** Οταν βλέπεις τον «Ριζοσπάστη» να γράφει ότι οι απολύσεις στην Κούβα συνιστούν... «ανακατανομή του εργατικού δυναμικού»(!), καταλαβαίνεις ότι είναι σκούρα τα πράγματα, υποβολέα...

Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ