Μαντουβάλα Μάντολες

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 24.ΙΧ.2010 stathis@enet.gr

«Το ΠΑΣΟΚ, αναγνωρίζοντας την οριακή κατάσταση που επικρατεί και στο λεκανοπέδιο, ιδιαίτερα στο λεκανοπέδιο, προχώρησε πρόσφατα, με θάρρος και ευθύνη, στην πρόταση για μετατροπή ολόκληρου του χώρου του Ελληνικού, σε ένα από τα μεγαλύτερα μητροπολιτικά πάρκα της Ευρώπης,

με πράσινο και υποδομές που θα υποστηρίξουν το πάρκο, θα είναι περιβαλλοντικά και ενεργειακά φιλικές και, μόνο, όπως είπαμε, για την εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος και όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου» είπε, έλεγε,

ο κ. Γ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι ύστερα πάσαρε το Ελληνικό στους Εμιροσεΐχηδες ως Πρωθυπουργός. 

Η ευκολία με την οποίαν ο άνθρωπος αυτός λέει ψέματα είναι εκπληκτική.

Αλλά είναι ακόμα εκπληκτικότερη η ευκολία με την οποίαν αποδέχονται αυτά τα ψέματα πολλοί πολίτες είτε ως «αναγκαίον κακό» είτε ως ευκαιρία να κονομήσουν (άλλοι) κι αυτοί -οι πολίτες- να «ζουν» το φαινόμενο παρακολουθώντας το σε εκπομπές της τηλεόρασης ή στα λάιφ στάιλ περιοδικά.

Εξοχα!

Ομως, πρέπει να παραδεχθούμε ότι τα καζίνα είναι ο ορισμός της παραγωγικής ανάπτυξης

μαζί δε με τα απελευθερωμένα (απ' τη σκλαβιά της ηθικής) «φρουτάκια», το «στοίχημα» κι εν γένει τον γεωμετρικώς εξαπλούμενο τζόγο (σε μία ήδη τζογαδόρικη χώρα), συναποτελούν το ανώτατο στάδιο του σοσιαλισμού προς την επανάσταση του αυτονόητου.

Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτής της επανάστασης, θα πρότεινα να επιτρέπεται απ' το επόμενο καλοκαίρι η πρόσβαση στις παραλίες του Ελληνικού

μόνον σε όσα παιδάκια ξέρουν πόκερ (κούκο μονό και διπλό, χαρακίρι ή σταυρό με τέσσερα πιπίνια) και σε όσα κοριτσάκια διαθέτουν το απαραίτητο κωλαράκι για στρηπ ντανς.

Καμμιά αξιοπρέπεια;

Φέρτε φράγκα κι ας είναι και από ηρωίνη;

Βεσπασιανό το μέλλον των παιδιών;

Εβλεπα χθες στην οθόνη γνωστόν τηλεοπτικόν ανθυποαστέρα χάχακα και χαχαμίκο, να του τρέχουν τα σάλια από το στόμα του που μιλούσε σαν πιράνχας κι έλεγε για τα λεφτά που θα φέρουν οι Εμίρηδες.

Ούτε τσίπα ούτε νιονιό.

Αυτή είναι η ανάπτυξη; πίσω ολοταχώς στην Ψωροκώσταινα του 1960 που ήλπιζε στα απόνερα απ' την πισίνα του σεΐχη στο Καβούρι και στα ψίχουλα απ' τον λατζέρη μπάρμπα στο Αμέρικα;

Η μικρή (μεγάλη) μακρά ιστορία, το χρονικό, του Ελληνικού δείχνει πόσο όμοιοι είναι οι πολιτικοί του δικομματικού μας μονοκομματισμού.

Εν αρχή, ο κ. Σημίτης διεκήρυξε ότι το όλον Ελληνικό θα γίνει πάρκο. Στη συνέχεια οι χωροταξικοί υπουργοί του άρχισαν να περικόπτουν στρέμματα για αλλότριες χρήσεις (πάντα «αναπτυξιακές»), στην αρχή 10%, ύστερα 15%, ύστερα 30% (πες 50% να 'σαι μέσα).

Ως αντιπολίτευση ο κ. Καραμανλής οίκτιρε τον κ. Σημίτη κι έταζε ότι ο ίδιος θα κρατήσει το Ελληνικό, ως πάρκο, αλώβητο έως στρέμματος.

Οταν ήρθε εν τη βασιλεία του ο κ. Καραμανλής κι επειδή αρχή άνδρα δείκνυσι, άρχισε ο κ. Σουφλιάς να κόβει 10%, 15%, 30% (πες 50%) και βλέπουμε.

Εξαλλος ο Γιωργάκης, ως αντιπολίτευση τότε, έσκιζε τα ιμάτιά του και διεκήρυσσε ότι το πάρκο όταν έρθει ο ίδιος στα πράγματα θα μείνει ακέραιο! τελεία και παύλα! (Με ένα κόμμα ανάμεσα

το κώμα στο οποίον έχουμε περιπέσει και δεν τους παίρνουμε με τις πέτρες για τα αλλεπάλληλα ψέματά τους επί παντός του επιστητού).

Τώρα ο Γιωργάκης

σαν να βρήκε το Ελληνικό κληρονομιά απ' τον πατέρα του το πασάρει στους Καταριανούς, μάλλον ζητώντας και τον έπαινο, ότι ο ίδιος, ή ο κυρ Παμπούκης, ή ο κυρός Νικολάκης πούλησαν το Βόσπορο στους Γενουάτες και φέρνουν λεφτά στο κράτος για να ξεχρεώσει τους Βενετούς...

(Ελ)λάς Βέγκας

(Υπό την σκιάν του Ρουμελί Χισάρ)...

 Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ