Ο κ Παπανδρέου μαινόμενος (σαν αντιπολίτευση).

Διαβάζω στον τύπο πως ο κ Παπανδρέου, με δεδομένες δυσμενείς δημοσκοπήσεις σε βάρος του τον τελευταίο καιρό, ετοιμάζεται για προπαγανδιστική επίθεση σε όλα τα μέτωπα, από τον ερχόμενο Μάη, με σκοπό την ανατροπή  των δυσάρεστων γι’  αυτόν και το κόμμα του μετρήσεων της κοινής γνώμης.

Ο κ Παπανδρέου μάλιστα θα τροποποιήσει την πολιτική του εφαρμόζοντας ανάλογη πολιτική με εκείνη της προεκλογικής περιόδου που τον οδήγησε στη νίκη το 2009 και αυτή που άσκησε κατά την περίοδο που ήταν αντιπολίτευση. Ήδη ο κ Παπανδρέου έχει εδώ και καιρό αρχίσει να κάνει πρόβες για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής, αλλά από ότι φαίνεται με αμφίβολα αποτελέσματα. Μας έχει δηλώσει επανειλημμένα  ότι είναι αντιεξουσιαστής, ότι συμφωνεί με το λαό για την αναλγησία των μέτρων που παίρνει και ότι θα κατέβαινε και αυτός  ευχαρίστως στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας του λαού.

Ο κ Παπανδρέου ετοιμάζεται να εφαρμόσει εφ’ όλης τη ύλης μία μέθοδο που πιστεύει ότι θα θολώσει τα πράγματα και θα μπερδέψει τον Έλληνα ψηφοφόρο με ανάλογο πολιτικό όφελος για τον ίδιο και το κόμμα του. Την παλιά για το ΠΑΣΟΚ γνώριμη μέθοδο της άσκησης ισχυρής αντιπολίτευσης στον …. εαυτό του. Όσο περνάει ο καιρός θα καταγγέλλει πιο συχνά και πιο έντονα τα μέτρα που παίρνει, θα κατανοεί το δράμα του λαού, θα συμπαραστέκεται στον άνεργο και στον συνταξιούχο, θα θλίβεται για την έλλειψη μέλλοντος για τη νέα γενιά, θα δηλώνει αντιεξουσιαστής, αναρχικός, αριστεριστής και ότι άλλο του κατέβει. Όσο αποτυχαίνουν τα μέτρα και θα χρειάζονται καινούρια πιο οδυνηρά τόσο θα ανεβαίνει ο τόνος της αντιπολίτευσης. Έχει αποδειχθεί ότι η παραπάνω μέθοδος είναι πολύ αποτελεσματική σε περιόδους ιδεολογικοπολιτικής σύγχυσης, κατάσταση που ευρίσκονται οι Έλληνες πολίτες αυτή την περίοδο. Θα συνεχίσει να διακηρύσσει  ότι «θα ματώσουνε όλοι»  για να αποκαλυφθεί η αλήθεια με όλα τα τεράστια σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών με πρωταγωνιστές υπουργούς και πολιτικούς, μέχρι να ξεχαστεί εντελώς το θέμα (αν δεν έχει ήδη ξεχαστεί). Είναι γνωστό άλλωστε από τη ναζιστική προπαγάνδα ότι όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα τόσο περισσότερο πιστευτό γίνεται. Θα  ανεβάσει στροφές λοιπόν ο κ Παπανδρέου και θα ασκεί πολιτική από την πλευρά της αντιπολίτευσης θα καταγγέλλει δε την ΝΔ ως να κυβερνά αυτή. Οι υπουργοί του θα εφαρμόζουν την γνωστή μέθοδο της κλάψας, του τύπου «Τι να κάνουμε, δυστυχώς εδώ που έφτασαν τα πράγματα πρέπει με πόνο ψυχής να πάρουμε επώδυνα μέτρα» μέθοδος που εφήρμοσε κατ επανάληψη ο κ Λοβέρδος στο άμεσο παρελθόν ή της ανερυθρίαστης μεθόδου του κ Παπακωνσταντίνου με δηλώσεις του τύπου ότι «θα παραιτηθώ αν χρειαστεί να πάρω νέα μέτρα» και φυσικά ουδείς παραιτείται. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα γίνουν πιο επιθετικοί, θα καταγγέλλουν συνεχώς τα αντιλαϊκά νομοσχέδια της κυβέρνησης και θα σχίζουν τα ρούχα τους απειλώντας ότι θα τα καταψηφίσουν αλλά την τελευταία στιγμή ω! του θαύματος θα τα ψηφίζουν ως πρόβατα και η ζωή θα τραβάει την ανηφόρα. Ο κ Πάγκαλος από την άλλη μεριά θα αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα μεγάλα της προβλήματα ασκώντας μια χυδαία  προκλητική πολιτική.

Τα ΜΜΕ θα συνεχίσουν μετά μανίας να παινεύουν  τον κ Παπανδρέου και την κυβέρνηση ότι σώζει τη χώρα και θα εισπράττουν τα δώδεκα αργύρια της οικονομικής τους επιβίωσης.

Ταυτόχρονα το διεφθαρμένο κράτος θα ζει και θα βασιλεύει, οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα αυξάνουν τα κέρδη τους, οι ημέτεροι θα βολεύονται. Η οικογένεια θα θριαμβεύει, η μαμά και ο Αντρίκος με τις ΜΚΟ (επιχορηγούμενες από το δημόσιο;) και ο Νικολάκης εξωθεσμικός ρυθμιστής των μεγάλων αποφάσεων της κυβέρνησης.

Η αλήθεια είναι ότι με την ανυπαρξία στοιχειώδους αντιπολιτευτικού λόγου όλων των κομμάτων, της αριστεράς συμπεριλαμβανομένης, γιατί να μην έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας αυτό το σχέδιο; Γιατί να μην ξαναψηφίσουν οι κοψοχέρηδες του ΠΑΣΟΚ ξανά ΠΑΣΟΚ και να  επαναληφθεί η μαζοχιστική πρακτική της αυτοκαταστροφής της χώρας για μία ακόμη φορά;