Γιατί βιάζεται;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ pantelak@ enet.gr

Το μνημόνιο κυβέρνησης-τρόικας που κυρώθηκε από τη Βουλή πράγματι περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αφορούν τις αλλαγές των εργασιακών σχέσεων.

Προβλέπει αύξηση του επιτρεπόμενου αριθμού των απολύσεων, μείωση του καταβαλλόμενου για αποζημιώσεις λόγω απολύσεων ποσού, μείωση των αμοιβών για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας κ.ο.κ. Η πρώτη ένσταση αφορά τον λόγο για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε να υπογράψει αυτές τις ρυθμίσεις, οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, για το οποίο άλλωστε η χώρα ζήτησε τον δανεισμό της και δέχτηκε τους ιδιαίτερα επώδυνους όρους για να πάρει αυτά τα χρήματα. Η δεύτερη ένσταση αφορά την ίδια την υλοποίηση των συγκεκριμένων μέτρων, η οποία χρονικά προσδιορίζεται τις επόμενες εβδομάδες. Τι ακριβώς θα γίνει δεν είναι σαφές, η κυβέρνηση διοχετεύει σκόρπιες πληροφορίες και σενάρια, τα οποία ωστόσο δεν μας κάνουν σοφότερους για τον νέο εργασιακό μεσαίωνα που θα δημιουργηθεί. Προφανώς περιμένει τις διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους της τρόικας για να καταλήξει κάπου. Ωστόσο παραμένει ζητούμενο, γιατί δείχνει μια ιδιαίτερη εμμονή στην εσπευσμένη έκδοση των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων, όταν είναι γνωστό πως το ίδιο το μνημόνιο ορίζει πως οι σχετικές ρυθμίσεις πρέπει να γίνουν έως το τέλος του χρόνου. Εξι μήνες μέχρι την καταληκτική ημερομηνία αποτελούν πολύτιμο χρόνο για σκληρές διαπραγματεύσεις, από τις οποίες η κυβέρνηση μπορεί να πετύχει το μικρότερο δυνατό κόστος. Δεν το κάνει και πρέπει να δώσει απαντήσεις γιατί...

Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ