Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Ο λαός είπε "Οχι" στα μέτρα


Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία της μεταπολίτευσης τόσο μεγάλη διαδήλωση σαν τη χθεσινή στην Αθήνα. Πολύ περισσότεροι από εκατό, ίσως και εκατόν πενήντα χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους οργισμένοι, για να διατρανώσουν την άρνησή τους να αποδεχθούν τα μέτρα που παίρνει εναντίον τους η κυβέρνηση Παπανδρέου κατ' εντολήν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της ΕΕ. Η χθεσινή διαδήλωση ήταν αισθητά μεγαλύτερη από εκείνη που είχε γίνει προ δεκαετίας εναντίον του περιβόητου νομοσχεδίου Γιαννίτση για το Ασφαλιστικό. Μια διαδήλωση που με τον όγκο της αφενός είχε υποχρεώσει την κυβέρνηση Σημίτη να αποσύρει το νομοσχέδιο και αφετέρου είχε προδιαγράψει τη βαριά ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2004.
Τη χθεσινή διαδήλωση δεν χαρακτήρισε μόνο το μέγα πλήθος αλλά και το μέγα πάθος, όπως έλεγε ο παππούς και συνονόματος του σημερινού πρωθυπουργού, Γεώργιος Παπανδρέου.
Οφείλουμε να σταθούμε σε αυτό ειδικά το σημείο, καθώς μπροστά στα μάτια μας εξελίχθηκε ένα ακόμη πρωτοφανές για τα μεταπολιτευτικά χρόνια φαινόμενο, που όμοιό του υπήρχε μόνο κατά το έτος 1965, όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και διάφοροι περί αυτόν οργάνωσαν την επαίσχυντη Αποστασία, για να ανατρέψουν τον Γεώργιο Παπανδρέου. Χθες, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στο Σύνταγμα κραύγαζαν ασταμάτητα και με απίστευτο πάθος "Κλέφτες! Κλέφτες!", απευθυνόμενοι στο σύνολο των βουλευτών - κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί μετά την κατάρρευση της χούντας, το 1974.
Ακόμη πιο σοβαρό ήταν το γεγονός ότι πολλές χιλιάδες άνθρωποι συνωθούνταν στο Σύνταγμα, αρνούνταν να αποχωρήσουν και έδειχναν έτοιμοι να εισβάλουν στο Κοινοβούλιο, αν τους δινόταν η ευκαιρία! Δεν αναφερόμαστε σε πενήντα, εκατό θερμόαιμους νεαρούς, αλλά σε χιλιάδες ανθρώπους μέσης και μεγάλης ηλικίας, που εμφανέστατα για πρώτη φορά στη ζωή τους εμφορούνταν από τέτοια πολιτικά συναισθήματα.
Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, από ένα σημείο και πέρα η χθεσινή διαδήλωση κινήθηκε στα όρια της εξέγερσης! Ελάχιστα απείχε από το κορυφαίας πολιτικής σημασίας σημείο ρήξης - την έφοδο διαδηλωτών εντός του κτιρίου του Κοινοβουλίου!
Αυτός ήταν προφανώς ο λόγος που από ένα σημείο και έπειτα οι αστυνομικές δυνάμεις έπνιξαν αδικαιολόγητα την Αθήνα στα δακρυγόνα και στις απαγορευμένες χημικές ουσίες. Ψεκάζοντας δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές προσπαθούσαν να τους διαλύσουν πριν φτάσουν στο Σύνταγμα, φοβούμενοι ότι αν περικύκλωναν και αυτά τα πλήθη τη Βουλή, ίσως να μην αποτρεπόταν τελικά η είσοδος χιλιάδων ατόμων στο Κοινοβούλιο...
Δεν γνωρίζουμε αν οι υπουργοί της κυβέρνησης και οι βουλευτές έχουν συνειδητοποιήσει τη σφοδρότατη αλλαγή του πολιτικού κλίματος που συντελείται τα τελευταία 24ωρα, καθώς και το γεγονός ότι ουδέποτε το κύρος του πολιτικού κόσμου είχε πέσει τόσο χαμηλά όσο σήμερα, στα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση.
Αν πάντως δεν αντιληφθούν τις ραγδαίες αλλαγές στις συνειδήσεις των πολιτών και δεν κατανοήσουν τις αιτίες που τις προκαλούν, είναι άκρως αμφίβολο αν το πολιτικό σκηνικό θα επιβιώσει των κοινωνικών εκρήξεων που προκαλούν τα μέτρα κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ. Αγνοούμε, βεβαίως, πόσοι θα θρηνήσουν ενδεχόμενη κατάρρευσή του, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα προς συζήτηση...
Οι διαδηλώσεις, οι απεργίες, οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και θα βαίνουν κλιμακούμενες. Αποκλείεται οι Ελληνες να αποδεχθούν αμαχητί τη φτώχεια και τη μιζέρια που θέλουν να τους επιβάλουν η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και η ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να πείσει τους Ευρωπαίους ομολόγους του και στην ουσία τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ ότι τα μέτρα που επέβαλαν οδήγησαν την Ελλάδα σε κατάσταση κοινωνικού πολέμου.
Στις καταστάσεις αυτές μπορούν ανά πάσα στιγμή να συμβούν τα πάντα. Ηδη από χθες όλη η Ελλάδα θρηνεί τρία αθώα θύματα. Τρεις νέους ανθρώπους που πήγαν να δουλέψουν στην τράπεζα που εργάζονται και η πυρκαγιά από μια μολότοφ τους έκοψε πρόωρα και φρικτά το νήμα της ζωής.
Για συνέχεια βλέπε εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου