Αντζελα

Μπορεί ο σοσιαλισμός να διέρχεται κρίσιμες ώρες, ωστόσο και στον πλανήτη του λαϊφστάιλ οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, η δε ανακοίνωση που συνόδευσε την έξοδο της Αντζελας Γκερέκου από το υπουργείο Τουρισμού μοιάζει σχεδόν επιμορφωτική: «...για λόγους ευαισθησίας και ευθιξίας και προκειμένου να μην υπάρξει η παραμικρή αφορμή για να πληγεί η κυβέρνηση, παρά το ότι, όπως ενημέρωσε [η κ. Γκερέκου] τον πρωθυπουργό, ουδεμία εμπλοκή έχει στις φορολογικές εκκρεμότητες του συζύγου της...»

ΑΠ' ΟΠΟΥ μαθαίνουμε ότι ευαισθησία και ευθιξία είναι κάθε άλλο παρά συνώνυμα κι ότι πιθανόν αντιπροσωπεύουν συμπληρωματικές ή και αντίθετες έννοιες, διαφορετικά η ευαισθησία θα αρκούσε. Επιπλέον, ίσως από παραδρομή του Γ. Πεταλωτή, η ευαισθησία παρελαύνει στη φράση πριν απ' την ευθιξία, μολονότι θα έπρεπε, κανονικά, να υποβαθμίζεται ώστε να μην αναρωτηθούν οι ακροατές, και με το δίκιο τους, σχετικά με το πού κρυβόταν αυτή (η ευαισθησία) στα έξι χρόνια κατά τα οποία η Αντζελα απολάμβανε τα προνόμια των αξιωμάτων της ανεξαρτήτως, και σε πείσμα, της επίγνωσης των φορολογικών ατασθαλιών του Τόλη.

ΤΟ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ έλλειμμα της ίδιας εκείνης ευαισθησίας, της οποίας το περίσσευμα διατυμπανίζεται στην ανακοίνωση, επισκιάζει και τη σκληραγωγημένη στάση που τήρησε η Αντζελα όταν, παραιτούμενη από τη θέση της στο στρατηγείο του ελληνικού τουρισμού, διατήρησε αγέρωχα τη βουλευτική της έδρα, λες και το φορολογικό σκάνδαλο θα έβλαπτε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα αποκλειστικά σε επίπεδο υπουργικής υπόληψης, ενώ κάθε λιγότερο μεγαλοπρεπής θώκος καλύπτεται δήθεν από το άσυλο.

ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ και ευθιξία συνθέτουν επίσης ένα εκρηκτικό μείγμα στην υπερβολικά αισιόδοξη ομολογία ότι η παραίτηση υποβλήθηκε «προκειμένου να μην υπάρξει η παραμικρή αφορμή για να πληγεί η κυβέρνηση», τη στιγμή που είναι ηλίου φαεινότερο ότι η αφορμή όχι μόνον υπήρξε, όχι μόνον δεν ήταν «παραμικρή», αλλά συμπαρέσυρε ολόκληρο το πολιτικοτηλεοπτικό σκηνικό σε παραληρηματική αναμόχλευση του ερωτικού και καλλιτεχνικού παρελθόντος του ζευγαριού Τόλης - Αντζελα, ως ληγμένου προϊόντος ολικής αλέσεως.

Η ΑΝΤΖΕΛΑ τονίζει: «δεν θα επιτρέψω, όμως, σε κανέναν και για τον οποιοδήποτε λόγο να μου καταλογίσει ατομική ιδιοτέλεια με σκοπό το προσωπικό όφελος». Ανεξήγητη αυστηρότητα που υπονοεί ότι αν για παράδειγμα η κοινή γνώμη υποκύψει στην ανάγκη να αναγνωρίσει ίχνη ιδιοτέλειας στα πεπραγμένα της τέως υπουργού, περιλαμβανομένου του γάμου-μιούζικαλ με τον Τόλη, θα πρέπει προηγουμένως να εξασφαλίσει την άδεια της ίδιας της κρινόμενης. Δικαιοσύνη με άρωμα γυναίκας ή, για να το πούμε ανάποδα: η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει απλώς να φαίνεται τίμια αλλά και να είναι.

Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ