Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ο ποιοι είναι οι τρομοκράτες και για το τι ευθύνονται, ας το αφήσουμε καλύτερα στη Δικαιοσύνη όταν έρθει η ώρα.
Νομίζω ότι εκείνοι που προσπαθούν να διασφαλίσουν τα δικαιώματα όσων κατά καιρούς συλλαμβάνονται, έχουν δίκιο. (Μόνο που θα ήταν πιο πειστικοί αν μερικοί έδειχναν την ίδια ευαισθησία όταν οι «ένοχοι» ανήκαν στο αντίπαλο στρατόπεδο). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, έχει αρχίσει εδώ και καιρό μια συζήτηση που δεν κατονομάζει πρόσωπα αλλά, ξεκινώντας από πράξεις και λόγια, διαπιστώνει κατά γενική ομολογία έναν μηδενισμό, μια εκτός ελέγχου οργή, που δεν επέδειξε η «παλιά» τρομοκρατία. Τι σημαίνει και πού οφείλεται;
Η συνοπτική απάντηση της Αριστεράς είναι ότι, αφενός, καταδικάζει ανεπιφύλακτα τη νέα τρομοκρατία και, αφετέρου, την αποδίδει στην πολιτική των κομμάτων εξουσίας που συρρικνώνει το κοινοτικό κράτος, καλλιεργεί την ανασφάλεια και σπέρνει την απόγνωση. Ως απάντηση δεν είναι λανθασμένη αλλά λειψή, με την έννοια ότι εξηγεί μεν γιατί ορισμένοι νέοι είναι δυσαρεστημένοι με όσα συμβαίνουν σήμερα και αντιδρούν, αλλά αποφεύγει έμμεσα να απαντήσει στο καίριο ερώτημα, που είναι: γιατί αυτή η αντίδραση παίρνει τη μορφή της μηδενιστικής οργής που βλέπουμε τελευταία; Κι επειδή ο ιστορικός χρόνος έχει σημασία, υπενθυμίζω ότι τα πρώτα δείγματα γραφής από τη νέα τρομοκρατία δόθηκαν πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, και ότι στο πρόσφατο παρελθόν οι κοινωνικές αδικίες ήταν πιο κραυγαλέες και η καταστολή απείρως πιο ανελέητη.
Για συνέχεια βλέπε εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου