Tου Αποστολου Λακασα
Μήπως χρειάζεται ένας «μπαμπούλας» και για την Παιδεία, ώστε να λάβει σκληρές αποφάσεις και να βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του; Μήπως για να αμβλυνθούν ορισμένα από τα στρεβλά της ελληνικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης, απαιτείται κάποιος που να αψηφά το πολιτικό κόστος και να παίρνει αντιλαϊκές αποφάσεις. Αρκετά κράτησε η διασπάθιση χρήματος.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ιδρύθηκαν αφειδώς νέα τμήματα ΤΕΙ στην Περιφέρεια για να τονωθούν οι τοπικές οικονομίες από τους «μετανάστες»-φοιτητές. Και ενώ η πλειονότητα των πανεπιστημιακών επεσήμαινε την ανορθόδοξη στρατηγική ανάπτυξης των περιφερειακών ιδρυμάτων, οι κυβερνήσεις συνέχισαν το ίδιο τροπάρι. Η καθιέρωση, το 2006, της βάσης του 10 για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δημιούργησε πρόβλημα επιβίωσης στα ΤΕΙ της επαρχίας, αφού δεν υπήρχαν υποψήφιοι για να εισαχθούν σε αυτά. Βέβαια, τα προβλήματα προϋπήρχαν του 2006, καθώς οι περισσότεροι σπουδαστές τους ήταν απλώς εγγεγραμμένοι, ενώ ελάχιστοι παρακολουθούσαν τις σπουδές. Ενδεικτικό είναι σε ορισμένα ΤΕΙ έπαιρναν πτυχίο 7 στους 500 σπουδαστές στην πενταετία.
Σήμερα είναι επιβεβλημένο να μπει λουκέτο σε αυτά τα τμήματα ΤΕΙ. Τι αξία έχει όλοι αυτοί οι απόφοιτοι με βαθμό κάτω από 10 να σπουδάζουν στα ΑΕΙ; Μήπως για να πάρουν ένα χαρτί και να... χωθούν σε κάποια θέση Δημοσίου; Ισως, τα ίδια τα ιδρύματα ΤΕΙ θα έπρεπε να βάλουν το λουκέτο, ως, αν μη τι άλλο, μια πράξη ακαδημαϊκής αξιοπρέπειας.
Αντ’ αυτού ορισμένοι συνεχίζουν να χαίρονται τη «αργομισθία» τους και να περιμένουν τις νέες εγγραφές του 2010 (για νέους σπουδαστές, δεν γνωρίζω), αφού η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αποφάσισε να καταργήσει τη βάση του 10.
Για συνέχεια βλέπε εφημερίδα Καθημερινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου